ابوالفضل خدائی: در اواسط دهه ۱۹۷۰، جیمی کارتر به عنوان فردی که تجربه سیاسی نداشت، برای کاخ سفید کارزار انتخاباتی کرد و قول صداقت، حکومت داری خوب و احترام به حقوق بشر را داد. اینها مسائلی بود که هم در دوران ریاست جمهوری یک دوره ای و هم پس از آن در رأس تفکر او باقی ماند.
کارتر که در اول اکتبر ۲۰۲۴ به سن ۱۰۰سالگی رسید و یکی از روسای جمهور آمریکا به شمار می رود که عمر طولانی داشته و بیش از چهار دهه را خارج از قدرت سپری کرده است. در این سال ها به فعالیت های حقوق بشری و بشردوستانه خود ادامه داد. او چندین مأموریت (گاهی بحث برانگیز) صلح در خارج از کشور را بر عهده گرفت، و در کنار همسرش تا اواخر دهه ۹۰، به ساخت خانههایی برای امور خیریه کمک کرد.
کارتر در سال ۲۰۱۹ به مجله پیپل گفت: یکی از چیزهایی که مسیح آموزش داد این بود: اگر استعدادهایی دارید، سعی کنید از آنها به نفع دیگران استفاده کنید. این همان کاری است که من و رزا هر دو سعی کرده ایم انجام دهیم.
او معتقد است که اعتقادات مذهبی و خدمت در دولت را هیچگاه نمیتوان کنار گذاشت و هیچگاه بین خواست خدا و مسئولیت سیاسیام تضادی احساس نکرده ام. اگر یکی از آنها را نادیده گرفته باشید، دیگری را هم زیر پا گذاشته اید.
جیمی کارتر در سال ۲۰۰۲ سومین رئیس جمهوری آمریکا - بعد از تئودور روزولت و وودرو ویلسون - شد که جایزه صلح نوبل را دریافت کرد. او تنها کسی بود که بعد از ترک پست ریاست جمهوری به این جایزه دست مییافت.
سرنگونی محمدرضاشاه پهلوی، تصرف سفارت آمریکا و ماجرای گروگانگیری دیپلماتهای آمریکایی در تهران و اشغال افغانستان توسط شوروی و پیمان کمپ دیوید از جمله چالش ها و آزمونهایی دشوار در دوره ریاست جمهوری او بودند.
او اخیرا ابراز امیدواری کرده که بتواند در انتخابات ریاستجمهوری آمریکا به کامالا هریس رای دهد.
تصاویر زیر نگاهی به لحظات کلیدی کارتر دارد؛ از زندگی روستایی در جورجیا تا فعالیت های او پس از دوره ریاست جمهوری.
جیمی کارتر در خانه روستایی بدون برق و لوله کشی بزرگ شد. خانواده او بادام زمینی و دیگر محصولات کشاورزی را کشت می کردند و صاحب یک انبار و فروشگاه بودند.
جیمی کارتر در سال ۱۹۴۶ از آکادمی نیروی دریایی ایالات متحده در با رشته فیزیک فارغ التحصیل شد. در حالی که او به عنوان یک آزادی خواه معروف شده و مرکز وی در امور حقوق بشری فعالیتهای جدی در عرصه درگیریهای بینالمللی، نظارت بر انتخاباتها و مبارزه برای ایجاد دولتهای شفاف در کشورهای در حال توسعه دارد، زیردریایی با همین نام در نیروی دریایی آمریکا وظیفه جاسوسی گسترده در آبهای بینالمللی را برعهده دارد.
پس از مرگ پدرش در سال ۱۹۵۳، کارتر نیروی دریایی را ترک کرد و به جورجیا بازگشت تا تجارت بادام زمینی خانواده را مدیریت کند.
کارتر در ۱۹۴۶ با رزالین اسمیت ازدواج کرد و دارای سه پسر به نام های جان ویلیام (جک) ، جیمز ارل سوم (چیپ) ، دانل جفری (جف) و یک دختر به نام اِمی لین شد. گفتنی است که رزالین کارتر، همسر جیمی کارتر ۱۹ نوامبر ۲۰۲۳ در سن ۹۶ سالگی درگذشت.
از سال ۱۹۶۳ تا ۱۹۶۷ کارتر در سنای ایالت جورجیا خدمت کرد و در سال ۱۹۷۰ به عنوان فرماندار جورجیا انتخاب شد. (عکس مربوط به همین دوران است) از آنجایی که شوراهای شهروندان سفیدپوست در سراسر جنوب در مخالفت با تصمیم دادگاه عالی براون علیه هیئت آموزش شکل گرفتند، کارتر نیز با طرفداران جدایی نژاد سفید وسیاه مخالفت کرد. او بعداً در سخنرانی افتتاحیه خود به عنوان فرماندار جورجیا، اعلام کرد: "به صراحت بگویم... زمان تبعیض نژادی به پایان رسیده است." کارتر تا سال ۱۹۷۵ به عنوان فرماندار باقی ماند.
این عکس نیز همسر و فرزندان کارتر را نشان می دهد. سه فرزند از چهار فرزند کارتر تا زمانی که پدرشان رئیس جمهور شد، بزرگ شدند. دختر آنها، امی، با پدر و مادرش در کاخ سفید زندگی می کرد و در مدارس دولتی تحصیل می کرد.
در ۲ نوامبر ۱۹۷۶، کارتر با شکست جرالد فورد، سی و نهمین رئیس جمهور ایالات متحده شد. در یکی از اولین اقدامات خود به عنوان رئیس جمهور. کارتر با صدور یک فرمان اجرایی، تمام سربازان فراری از جنگ ویتنام را عفو کرد.
کارتر در ۷ سپتامبر ۱۹۷۷ توافقنامه های مربوط به کانال پاناما را به تصویب رساند. بر این اساس کنترل کانال پاناما رسما به دست مقامات پانامایی سپرده شد.
در خاورمیانه نیز با قرارداد کمپ دیوید در سال ۱۹۷۸ و پس از سیزده رو مذاکرات فشرده بین مصر و اسرائیل ارتباط برقرار کرد.
در ۲۵ آوریل ۱۹۸۰، کارتر از اتاق بیضی در مورد تلاش نافرجام برای نجات ۵۳ گروگان آمریکایی که توسط حامیان انقلاب ایران نگهداری می شدند، سخنرانی کرد. گروگان ها سرانجام پس از ۴۴۴ روز اسارت، در روزی که کارتر از سمت خود خارج شد، آزاد شدند. این بحران - همراه با بیکاری بالا، تورم بالا و قیمت بالای سوخت به شکست کارتر در انتخابات ریاست جمهوری ۱۹۸۰ کمک کرد.
کارتر که اغلب به عنوان بهترین رئیس جمهور سابق آمریکا توصیف می شود، دوران پس از ریاست جمهوری خود را صرف دفاع از حقوق بشر، دموکراسی، حل منازعات، خدمات بهداشت روانی و پیشگیری از بیماری کرد. به پاس قدردانی از این تلاش ها، او در سال ۲۰۰۲ جایزه صلح نوبل را دریافت کرد.
کارتر از حامیان بزرگ سازمان غیرانتفاعی Habitat for Humanity است. او به همراه همسرش از سال ۱۹۸۴ داوطلبانه برای کمک به افراد نیازمند به خانه، همکاری می کرد.
کارتر از زمان ترک کاخ سفید، ده ها کتاب نوشت که آخرین آنها، «ایمان: سفری برای همه» بود که برای آن جایزه گرمی دریافت کرد.
رئیس جمهور پیشین آمریکا اکنون پس از یک قرن زندگی از کهولت سن رنج می برد. جیسون کارتر، نوه او اعلام کرده که پدربزرگش در آخرین روزهای عمرش به سر میبرد. این اظهارات تأییدکننده شرایط وخیم سلامتی این شخصیت سیاسی شناخته شده آمریکا است که بیش از یک سال است تحت مراقبتهای ویژه پایان عمر قرار دارد.
۳۱۱۳۱۱
نظر شما