به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، «اخیراً مطالبی را در فضای مجازی و کانال‌های مرتبط با اعضای جداشده از فرقه رجوی و همچنین در سایت رسمی انجمن نجات مطالعه کردم در خصوص گرفتن تعهدهای اجباری تشکیلات رجوی از افراد. در این مطالب، از مناسبت‌ها و سرفصل‌ها و نقاط عطفی که فرقه بهانه کرده و از افراد تعهدهای رنگارنگ می‌گیرد، افشاگری شده بود و در ریز جزئیات آن‌ها اصل مشترکی وجود داشت و این بود که تعهدهای گرفته‌شده در شرایطی بود که فرد در ابتدا خود را مجرم و خائن تلقی کند و سپس در قبال آن جرم و خیانت تعهد بدهد و نتیجتا هم سازمان را مجاز دانسته که هر طور که خواست درباره‌ی آن‌ها تصمیم‌گیری کند.این سیاق ثابت و روش جاری فرقه بوده و هست و برای بدهکار کردن همیشگی اعضا و بستن دست و پای افراد در هر شرایطی عملی شده به گونه‌ای که هر عضو اگر مسئله‌دار شد و قصد خروج از سازمان مربوطه را داشت، آن تعهدی که داده راه‌بند و مانع خروجش گردد.»
این مقدمه‌ای است که عباس کرمی عضو جداشده‌ی سازمان مجاهدین خلق در پایگاه انجمن نجات نوشته و خاطره‌ای را در همین رابطه از زمانی که در کمپ اشرف بوده به یاد آورده است:
در شرایط حضور در عراق و در اشرف دو عضو فرقه به نام خسرو مومن‌زاده و علیرضا کاظمی از خارج (اروپا) پیوسته بودند. ظاهراً تعهد و قرار اولیه‌ی آن‌ها با سران فرقه این بود که سالانه یک ماه به مرخصی بروند که سازمان زیر قولش زد و همین باعث شد مادر یکی از آن‌ها به نام علیرضا کاظمی از هلند به عراق آمده و به پایگاه سازمان در بغداد مراجعه کند و درخواست دیدن فرزندش علیرضا را داشته باشد.
سازمان ابتدا قصد پشیمان کردن و برگشت او را داشت که نهایتاً با سماجت مادر علیرضا مواجه شد و تسلیم شد و قصد بردن علیرضا برای چند ساعت به پایگاه بغداد برای دیدار با مادرش را داشت. در همین رابطه علیرضا را به اتاق عملیات و جمع فرمانده امنیت برده و از او تعهد گرفته بودند که علیرضا خائن و نفوذی بوده و از تاریخ یک ماه قبل از آن ملاقات اخراج شده است. علیرضا ابتدا مقاومت کرده بود اما در نهایت برای دیدار با مادر امضا می‌کند.
صدیقه حسینی که بعدها مسئول اول فرقه شد آن موقع رئیس ستاد مرکز مربوطه بود و در جمع اعضای مرکز در مورد تعهدها گفت: همه در سازمان از بالا تا پایین موظف به ارائه‌ی تعهد مبنی بر خیانت به رهبری و تایید نفوذی رژیم هستند و اگر سازمان آن‌ها را حتی برای یک ساعت به ماموریت خارج از سازمان اعزام کرد و فرد لغزشی داشت و برنگشت سازمان دستش پر است و علیه آن عضو افشاگری می‌کند و این یک اصل و سنت در سازمان است.
صدیقه حسینی به خودش اشاره کرد و گفت: مثلا من خانواده‌ام در کاناداست و سالانه برای کار سازمان به کانادا می‌روم و هرساله تعهد خائن بودن به رهبری و نفوذی بودن و امضای اخراج خود را با افتخار به سازمان می‌دهم.
این خاطره‌ای بود که من در آن مرکز دیدم و از صدیقه حسینی شنیدم.
۲۵۹
نظر شما