ببینید | منم منم گفتن آدم های پر ادعا

به گزارش پایگاه فکر و فرهنگ مبلغ، آیت الله آقا مجتبی تهرانی در سخنانی با اشاره به وِیژگی های انسان های مدعی، افزودند: در این رابطه در نهج ‏البلاغه دو خطبه وجود دارد. یکی خطبه صد و سی و دو است که حضرت علی علیه السلام در آخر آن خطبه می‏فرماید: «وَ اللهُ الْمُسْتَعانُ عَلَی نَفْسِی وَ أَنْفُسِکُمْ»؛ خدا است که من را کمک کرده که خود را ساخته ‏ام و توانسته‏ ام شما را بسازم. و دیگری خطبه صد و هشتاد و سه است که باز هم در آخر خطبه حضرت می‏فرماید: «أَقُولُ مَا تَسْمَعُونَ». من می‏گویم، شما گوش کنید. «وَ اللهُ الْمُسْتَعانُ عَلَی نَفْسِی وَ أَنْفُسِکُمْ وَ هُوَ حَسْبُنَا وَ نِعْمَ الْوَکِیل»؛ او است که کمک کرد و من توانستم خودم را اصلاح کنم و بعد هم زمام شما را بگیرم و اصلاحتان کنم.

وی ادامه داد: وقتی انسان با خدا طرف می‏شود، هیچ وقت مَنَم ‏مَنَم نمی‏کند. «من کردم، من کردم»، غلط است. اگر کسی این حرف را زد بدانید که کارش خراب است و در کارش از خدا خبری نبوده است. یک‏بار کسی از امام(ره) نشنید که ایشان بگوید: من کردم. هرچه بود، می‏گفت: خدا کرد. مردم هم حساب او را از مسئولین اجرایی کشور جدا می‏کردند؛ ولو اینکه منصوب خودش هم بودند. چرا؟ چون او به وظیفه ‏اش عمل کرده بود. وظیفه‏ اش ابلاغ بود. به وظیفه ‏اش عمل کرد. برای خدا هم کرده بود. الآن هم همین‏طور است.