بیماری لیشمانیاز چه بیماری است؟
دکتر ساگارت در این خصوص گفت: «بیماری لیشمانیاز جز بیماری مشترک بین زانوس طبقهبندی میشود و توسط یک تکیاخته به نام لیشمانیا ایجاد میشود. انواع مختلفی دارد و در دودستهی پوستی و احشایی قرار میگیرد؛ که نوع پوستی آن از دیرباز بهعنوان بیماری سالک شناخته میشود و در نوع احشایی آن در حال حاضر چندین مورد مشکوک و قطعی این بیماری را در سگهای خانگی در استان هرمزگان از داشتیم. اکنون استان ما نیازمند تشکیل یک کارگروه ویژه برای رسیدگی به این بیماری است چراکه این بیماری در استان ما آندمیک است. اکنون در استان کرمان مرکزی به نام مرکز لیشمالیا وجود دارد که اختصاصاً روی این موارد تحقیق میکند و جای خالی چنین مرکزی در استان با توجه به اینکه از دیرباز درگیر این بیماری هستیم؛ وجود دارد».
چه اقداماتی در خصوص جلوگیری از تشدید این بیماری در مراکز خصوصی استان انجامشده است؟
ساگارت افزود: «در حال حاضر ما در بین سگهای خانگی موارد مشکوک این بیماری را یافتهایم و نیاز هست بیشتر به آن توجه شود. اطلاعرسانی که مجموعه پتلند در این خصوص انجام داد و موفق شد تا نظام دامپزشکی و اداره کل دامپزشکی استان همکاری لازم را در مرحله اول برای تحقیق روی این بیماری داشته باشد و اقداماتی در این خصوص صورت گرفت اما ادامهدار نبود. آنچه در حال حاضر استان ما به آن نیاز دارد این است تا در این مورد دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان بهخصوص مرکز بیماریهای عفونی گرمسیر تعامل بهتر بیشتری با ما و دامپزشکی استان داشته باشد و همکاری شود. پیشگیری از این بیماری نیازمند یک سری کارهای تحقیقاتی در این زمینه است اما نبود زیرساختهای مناسب در استان روند این تحقیقات را با چالش مواجه ساخته است. مجموعه پتلند بهعنوان مجموعه خصوصی توانایی تحقیق و اطلاعرسانی در این زمینه را بهطور محدود دارد و نیاز است که دانشگاه علوم پزشکی و اداره کل دامپزشکی استان همکاری خیلی بیشتری با این مجموعه در این زمینه داشته باشند».
راههای تشخیص بیماری در حیوان چیست؟
دکترعلیرضا ساگارت گفت: «از دیماه سال گذشته تا الآن موارد مشکوک بیماری زیاد بوده است که کیتهای تشخیص آنها مثبت شده اما این تستها قطعی نیستند و باید برای تشخیص قطعی بیماری؛ باید از نوع جلدی با نمونهبرداری از ضایعات پوستی، لنفاوی و مغز استخوان انجام شود و پزشک باید انگلی که باعث بروز بیماری میشود یا اصطلاحاً بادی را در نمونههای مشاهده کند تا بهصورت قطعی بتوان گفت که حیوان درگیر این بیماری شده است؛ که در این مورد از دیماه سال گذشته تاکنون ما به یک مورد قطعی رسیدهایم. ازآنجاییکه امسال موارد مشکوک زیادی داشتیم جلساتی با مرکز بیماری عفونی دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان صورت گرفت و نمونههای موردنظر جهت آزمایش برای آنها ارسال شد».
احتمال کشندگی این بیماری در حیوانات چقدر است؟
رئیس هیات مدیره بیمارستان پتلند در خصوص کشندگی این بیماری در حیوانات خانگی افزود: «در حال حاضر این بیماری بر روی حیوانات تحت آزمایشهای بالینی است و تاکنون واکسن مؤثری علیه لیشمانیوز معرفی نشده است. ممکن است بیماری بدون علامت یا با علائم محدودی باشد. علائم در برخی مواقع میتواند بهصورت زخمهای موضعی قابلمشاهده باشد و این امر اطلاعرسانی باعث میشود که صاحب حیوان متوجه در این مورد دقت بیشتری باشند که اگر حیوانشان دارای زخمهایی باشد که مقاوم به درمان است و به درمانهای روتین پاسخ نمیدهد و چندین ماه است که حیوان درگیر آن است؛ احتمالاً به لیشمانیاز مبتلا است. کاری که نظام دامپزشکی استان میتواند با همکاری علوم پزشکی انجام دهد برگزاری دورههای بازآموزی با بهکارگیری اساتید این حوزه است تا همکاران در بخش خصوصی آگاهی بیشتری از این بیماری داشته باشند. این بیماری از طریق گونه خاص از این پشه خاکی فلبوتومینه که ناقل این بیماری هستند، منتقل میشود و بهنوعی این پشه بهعنوان مخزن این بیماری عمل میکند و بیماری را از حیوان به انسان انتقال میدهد. علائم این بیماری در انسان نیز بهصورت ضایعات پوستی بوده و ایجاد زخم میکند؛ نکتهی حائز اهمیت این است که این بیماری بههیچعنوان با تماس سگ به انسان منتقل نمیشود».
راهکار جلوگیری از افزایش این بیماری در استان چیست؟
ساگارت با تأکید بر اینکه استان هرمزگان نیازمند ایجاد زیرساختها ویژه در این حوزه است گفت: «مورد مهمی که استان در حاضر به آن نیازمند است در بحث تستهای تکمیلی است. اکنون مجموعه ما سعی دارد تا با مرکز لیشمانی کرمان ارتباط برقرار کند تا نمونههای مشکوک را برای انجام آزمایشها به آنجا بفرستیم هرچند در حال حاضر بعضی از کیسهای مشکوک را به دانشگاه فردوسی مشهد ارجاع میدهیم؛ بنابراین وجود کیتهای موردنظر برای انجام آزمایش ضروری است. نبود اطلاعرسانی صحیح در این موارد میتواند بیماری ترس از سگها را ایجاد کند یا منجر به اقدامات احساسی در این زمینه شود و این امر نیازمند همکاری علوم پزشکی، دامپزشکی و بخش خصوصی است، ارگانهای مسئول در این حوزه میتوانند با برگزاری کلاس بازآموزی برای همکاران اطلاعات در این زمینه را بهروز کنند تا آگاهیرسانی برای مردم در زمان صحیح انجام شود و از تشدید بیماری جلوگیری کنیم».
نظر شما