این پول متعلق به دوره‌ای است که استفاده از سکه تازه در این منطقه آغاز شده بود. کارشناسان می‌گویند اینکه سکه ضرب‌شده مربوط به قرن چهارم قبل از میلاد به حالت نیمه پیدا شده است، نشانگر زمانی است که قطعات نقره وزن‌دار به جای سکه استفاده می‌شدند.
در این زمان هنوز صنعت سکه در ابتدای راه قرار داشت و قطعات نقره وزن‌دار به جای سکه استفاده می‌شدند. این شیوه بعدتر به تدریج جای خود را به سکه‌های کامل داد به این معنی که به جای قطعات نقره، سکه‌های کامل ضرب شدند و برای ارزشگذاری درصد خلوص نقره به کار رفته در سکه‌ها تغییر داده می‌شد.
به گفته باستان‌شناسان این سکه احتمالا توسط امپراتوری آن زمان ایران، یعنی هخامنشیان، ضرب نشده بوده و مطمئنا هم به جهت ارزشی که داشته برای خریدهای سبک همچون یک نوشیدنی به کار نرفته است.
روی این سکه نشانی وجود دارد که توسط یک مهر مربعی ایجاد شده است. بعدها و با استفاده از تکنیک‌های پیچیده‌تر، سکه‌هایی با مهرهای بیرون زده به جای فرورفته تولید شدند.
۵۸۵۸
نظر شما