امامت جمعه مقام معظم رهبری از زمستان ۱۳۵۸ تا هماکنون در سه دوره زمانی مختلف استمرار یافته و صدها بار به اقامه نماز جمعه پرداختهاند.
دوره اول از دی ۱۳۵۸ تا لحظه سوء قصد به جان ایشان که در تاریخ ششم تیر ۱۳۶۰ توسط مزدوران گروهک تروریستی رهروان فرقان در مسجد ابوذر تهران اتفاق افتاد. دوره دوم از اسفند ۱۳۶۰ تا خرداد ۱۳۶۸ و رحلت امام خمینی و دوره سوم از اواسط خرداد ۱۳۶۸ و انتصاب به عنوان رهبر جدید ایران تا هم اکنون.
ترور نافرجام آیتالله خامنهای در میانه تابستان ۱۳۶۰ موجب زخمی شدن شدید ایشان و بستری شدن سه ماهه در بیمارستان و منزل شد. به همین دلیل امام امت برای خالی نماندن جایگاه امامت جمعه و بستن راه سوء استفاده گروهکهای تروریستی و دشمنان جمهوری اسلامی ایران سایر کارگزاران نظام را به امامت جمعه تهران منصوب کردند.
منصوره خجسته باقرزاده همسر مقام معظم رهبری در مصاحبهای در سال ۱۳۶۲ درباره ترور آیتالله خامنهای و ضرورت تداوم اقامه نماز جمعه تهران در آن سال، گفت: «پس از فاجعه هفتم تیر، حاج احمد آقا آمدند بالای سر آقای خامنهای و گفتند: «نظر شما درباره کسی که به جای شما برود نماز جمعه چیست؟» آقای خامنهای گفتند: «آقای بهشتی آن روزها هنوز از جریان شهادت آیتالله بهشتی قرار نداشتند. حاج احمد آقا گفتند که آقای بهشتی گفتهاند که من وقت ندارم. آقای خامنهای گفتند پس آقای هاشمی.»
آیتالله هاشمی رفسنجانی چند نماز جمعه را اقامه کرد اما به دلیل مشغلهها و مسوولیتهای مختلف نتوانست به صورت منظم نماز جمعه را برگزار کند.
بعد از آیتالله هاشمی رفسنجانی ایده انتخاب امام جمعه موقت و انتصاب روحانیون مبرز و عالِم مطرح شد و به این ترتیب روحانیان سرشناسی چون آیتالله عبدالکریم موسوی اردبیلی، آیتالله محمد امامی کاشانی، آیتالله محمدمهدی ربانی املشی، آیتالله محمد یزدی و آیتالله محمدرضا مهدویکنی عهدهدار امامت جمعه موقت تهران شدند.
۲۱۹۲۱۵