ابراهیم رهبر، نویسنده‌ای که عموما علاقه‌ی زیادی به حضور در مجامع ندارد، حالا مدتی است که در خانه به سر می‌برد. او چندی پیش دچار شکستگی در ناحیه‌ی پا شد و در حال حاضر دوره نقاهت خود را در منزل سپری می‌کند و ظاهرا فعلا با عصا می‌تواند حرکت کند.
او اخیرا میزبان بهزاد صدیقی و علی معتضدی، از اعضای هیات مدیره‌ی کانون نمایشنامهنویسان و مترجمان تئاتر ایران بود که در منزلش به عیادت او رفتند.
رهبر که هم‌دوره‌ی نویسندگانی چون بهرام بیضایی، اکبر رادی، احمد شاملو، محمد محمدعلی، محسن یلفانی و ... است، در این دیدار از دلتنگی‌های خود برای دوستان نمایش‌نامه‌نویس و داستان‌نویسش گفت و خاطراتی از رادی و شاملو و همسرش آیدا سرکیسیان تعریف کرد.
بر اساس این گزارش در این دیدار، بهزاد صدیقی و علی معتضدی هم از این نویسنده‌ی قدیمی دعوت کردند تا یکی از نمایش‌نامه‌های چاپ نشده خود را در نشست «صدای نمایش‌نامه‌نویس» بخواند.
اعضای هیات مدیره کانون نمایشنامهنویسان و مترجمان تئاتر ایران امیدوارند جلسه‌ی «صدای نمایش‌نامه‌نویس» بهمن ماه به خوانش یکی از آثار رهبر اختصاص پیدا کند و هم‌چنین امید دارند پس از بهبودی کامل پای این نویسنده، در خانه تئاتر، شاهد حضور این نویسنده باشند.
کانون نمایشنامهنویسان و مترجمان تئاتر ایران، چندین عضو پیشکسوت از جمله خسرو حکیم‌رابط دارد و اعضای هیئت مدیره کانون در نظر دارند از نزدیک جویای حال‌شان بشود و در صورتی که شرایط اجازه بدهد، از آنان دعوت کند تا آثار نمایشی خود را در سلسه نشست‌های «صدای نمایش‌نامه‌نویس» بخوانند.
ابراهیم رهبر در دو حوزه‌ی نمایش‌نامه‌نویسی و داستان‌نویسی صاحب چند اثر است. او سال ۱۳۴۸ اولین نمایش‌نامه‌ی خود را به نام «مهربانان و سه نمایش‌نامه‌ی دیگر» منتشر کرد که شامل نمایش‌نامه‌هایی هم‌چون «مهربانان»، «اجباری»، «باغ» و «تخت‌جمشید» است.
رهبر به فاصله‌ی یک سال بعد، در سال ۴۹ اولین مجموعه‌ی داستان خود را با نام «دود» منتشر کرد. در کارنامه‌ی هنری او مجموعه داستان‌هایی چون «من در تهرانم»، «سوگواران»، «در شهری کوچک»،«شاهد رسمی»، «نام کسما»، «دود و آه» و نمایش‌نامه‌هایی همانند «مهربانان و سه نمایش‌نامه‌ی دیگر» و «نونو و چهار نمایش‌نامه‌ی دیگر» به چشم می‌خورد.
این نمایش‌نامه‌نویس چندین نمایش‌نامه منتشر نشده‌ی دیگر هم‌چون «کبک‌ها در بهمن‌ماه» دارد.
۵۷۵۷
نظر شما