از سوی دیگر، جریانی(شریان) با حس همدردی با ملت فلسطین و غزه و براساس یک تکلیف انسانی، تجمعی را در میدان فلسطین برگزار می‌کند، ولی از فردای آن روز، تیرهای سهمگینی است که به سمت این جریان سیاسی نشانه می‌رود و مورد تمسخر قرار می‌گیرند که در فراخوان آن‌ها اندک افرادی حضور داشتند و ....
سؤال اینجاست کجای این رفتارها با منش اخلاق اسلامی و آموزه‌های دینی ما سازگاری دارد. چرا نسبت به یکدیگر تااین میزان متصلبانه و بی‌منطق رفتار می‌کنیم. اگر می‌خواهیم در اسفند ماه انتخاباتی پر شورداشته باشیم و چشم طمع دشمن را در این شرایط که بیش از هر زمان دیگر نیازمند همراهی و مشارکت مردم هستیم، کور و نقشه‌های او را نقش بر آب کنیم، حتماً باید از اخلاق غیر خداپسندانه و مذموم که سم مهلک برای کشور، انقلاب و نظام اسلامی است، پرهیز کنیم که این رفتار به صواب نزدیک‌تر است.
23302
نظر شما