به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، سوخو ۲۷ دارای برد پروازی استثنایی، قابلیت حمل مهمات بالا و چابکی فوق‌العاده‌است و توانایی انجام مانورهای دشوار همانند کبرا و کولبیت را داراست. جنگنده سوخو ۲۷ اغلب در نقش «ماموریت‌های برتری هوایی» به‌کار گرفته می‌شود، اما قادر است در اغلب مأموریت‌های رزمی دیگر نیز شرکت کند.
جنگنده سوخو ۲۷، حاصل یک مناقصه انجام شده جهت تولید جنگنده مورد نظر ارتش شوروی سابق بین شرکت‌های میکویان گورویچ و سوخو در دهه ۱۹۷۰ میلادی بود و حاصل این مناقصه، منجر به تولید سوخو ۲۷ و میگ ۲۹ شده‌است که ظاهری شبیه به هم دارند. نیروی هوایی روسیه هم‌اکنون ۳۵۵ فروند سوخو ۲۷ در اختیار دارد.
محدودیت سوخوی ۲۷ در نسخه اولیه اس، از نظر کیفیت و سطح فناوری نازل اتاقک خلبان و سیستم‌های اویونیک می‌باشد. در سوخوی ۲۷ نسخه صادراتی اولیه یک نمایشگر سربالا سیستم هاد تعبیه شده‌است، اما این جنگنده، همانند میگ ۲۹ a و برخلاف جنگنده‌های غربی نه سیستم کنترل هوتاس دارد نه نمایشگرهای چندمنظوره پیشرفته (Multi Function Display).
کابین ابتدایی سوخو-۲۷اس همانند جنگنده‌های دهه ۱۹۶۰ غربی است و کاملاً آنالوگ می‌باشد. البته هواپیماهای سوخو ۳۰ و سوخو ۳۵ که برپایهٔ سوخو-۲۷ ساخته شده‌اند، دارای «کابین شیشه‌ای» می‌باشند؛ این دو جنگنده به‌دست شرکت فرانسوی Sextant Avionique به نمایشگرهای رنگی چندمنظوره، سیستم هوتاس، کلاه HMS و… مجهز شده‌اند.
رادار اصلی سوخوی ۲۷، از نوع پالس – داپلر و ساخت فازاترون بوده و N-۰۰۱ نام دارد. این رادار، دارای قابلیت Track Wile Scan یا TWS بوده اما پردازشگر به کار رفته در آن، از نوع بسیار ابتدایی است و این مسئله، باعث می‌شود رادار، از تشخیص علایم صحیح دریافتی و همچنین جستجو در مناطق کور، بسیار ناتوان باشد، بدین جهت، رهگیری دقیق با این رادار، بسیار دشوار است و نیاز به مهارت و تجربه فراوان دارد.
در جنگنده‌های سوخو-۳۰ و سوخو-۳۵ از مدل بالاتر رادار ساخت فازاترون به نام Bars N-۰۱۱M استفاده شده‌است که این رادار جدید، دارای آنتن رهیاب الکترونیکی، برد بهبود یافته، قابلیت رهگیری هم‌زمان چند هدف و حساسیت بالا است.
شرکت سوخو بزرگترین تشکیلات هواپیماسازی روسیه است که ایران به‌عنوان خریدار تعدادی از محصولات این شرکت در جهان شناخته می‌شود.
۲۲۷۲۲۷
نظر شما