زهره آقاجری که به همراه نرگس کریمی در کافه خبر حاضر شده بود تا خاطرات خود از جنگ را مرور کند، میگوید: «اردویی که سپاه ما را برد یا عاشورا تاسوعای اولین سال جنگ ما در کنار آقایان بودیم، اما بعدها نگاه تفکیک جسنیتی غالب شد. آن زمان میرفتیم مسجد اصلا تفکیک جنسیتی نبود در مراسم عزاداری در کنار مردان سینه میزدیم همه افراد نگاه انسانی داشتند نه نگاه جنسی اما هر قدر جلوتر رفتیم نگاه جنسی حاکم شد.»
او به یاد دارد که در جنگ تیپهای مختلفی حضور داشتند و برعکس نگاهی که امروز نشان میدهند که تنها تیپهای خاص مذهبی در جبهه حضور داشتند، هر آدمی با هر پایگاه اجتماعی و تفکری در جنگ حضور داشت، بدون اینکه نگاه خاصی حاکم باشد.
نرگس کریمی که همسرش را در دوران انقلاب اسلامی از دست داد و در طول سالهای جنگ در پشت جبهه حضوری فعال داشت، میگوید اوایل انقلاب نگاه انسانی و خواهرانه و برادرانه حاکم بود.
کریمی هم میگوید: «همین نگاه را در انقلاب هم میبینید. خانمهایی را میبینید که بدون پوشش در راهپیماییها شرکت داشتند، آنها که با حجاب بودند یک یا دو روسری یدک داشتند که اگر آنها میخواستند به آنها میدادند؛ نگاه انسانی حاکم بود. نگاه خواهرانه و برادرانه و دوستانه. در تظاهرات که یکی کفشهایش جا مانده بود، یکی کفش نویش را میداد به او. الان اگر کسی کفشاش جا بماند، ما میگوییم که برو یک جفت دمپایی بخر.»
متن کامل این گفتوگو را میتوانید در اینجا بخوانید.
58244
کد خبر 176399
نظر شما