عامل اصلی افزایش جرم و جنایت که وضعیت بد اقتصادی مردم است و تا حد زیادی وابسته به جرائم کلان اقتصادی از قبیل اختلاس، رانت‌خواری، فریبکاری و جرم‌های مالیاتی مجرمان بزرگ است، نادیده گرفته می‌شود، زیرا در افتادن با این موارد هزینه دارد. بنابراین، با سازوکار دفاعی روانی افکار، جرائم کلان اقتصادی نادیده گرفته و انکار می‌شود و به جای آن، هر چه شدیدتر با معلول که مجرم خرده‌پایی است که اقدام به سرقت کرده است، مبارزه می‌شود.
قایقی بر اثر بی‌توجهی سوراخ شده است، ولی سرنشینان آن به عوض گرفتن سوراخ، آب درون قایق را با لیوان به دریا می‌ریزند، در حالی‌که آب مرتبا بیشتر وارد قایق می‌شود.
به این ترتیب ملاحظه می‌کنید که بین جرائم کلان اقتصادی با جرائم مالی مانند سرقت و یا پرخاشگری و ضرب و جرح، با مسائل روانی ارتباط نزدیک وجود دارد. اگر می‌خواهیم مردم احساس امنیت روانی کنند، میزان سرقت و ضرب و جرح و پرونده‌های اختلافات زناشویی باید کاسته شود و آنگاه جرائم کلان اقتصادی را باید محو کرد.
23302
نظر شما