قابل توجه همه جوانان و خانوادههایی که از من نماینده مجلس تقاضای شغل، کار و تسهیلات برای کار آفرینی دارند. متاسفانه امروز شاهد بزرگترین فساد مالی و پولی قرن هستیم که در آن عدهای موریانه صفت با استفاده از فضای ایجاد شده طی سالهای اخیر و غفلت یا تبانی برخی مسئولین به پایههای اقتصادی کشور حمله کردند.
بررسی این موضوع از جنبههای مختلف حائز اهمیت و قابل نقد است که در اینجا تلاش میشود تا به زبان ساده و روان به دور از تکلفات اداری و کلامی به آن پرداخته شود.
سوال اول این است که این رقم درشتی که به کام چند فرد خاص فرو رفته چند تا صفر دارد؟
همین جا از گروههای مختلف جامعه اعم از کودکان، محصلین مدارس، دانشجویان، کشاورز، دامدار، کارگران و کشاورزان و همه وهمه به جز یک گروه خاص مثل بانکیها و کسانی که ارتباط مستقیم با پول دارند عذر خواهی کنم چرا که تصور این رقم برای آنها سخت است.
آنچه مسلم است، مبلغ 3 هزار میلیارد - با پذیرفتن این فرض که چنانجه بیش از این نباشد- مربوط به یک، دو، و سه آقایی است که در نظام بانکی این کشور به راحتی یک آب خوردن از یک جیب به جیب دیگر در مدت زمان کوتاهی به لحاظ سرمایه گذاری سرازیر شده است، و این یعنی یک دزدی بزرگ است. اینکه بیایند با عناوین با کلاس مثل تبانی یا اختلاس از آن یاد کنند، هیچ چیزی از زشتی کار کم نمیکند و هیج توجیه و تغییری در اصل ماجرا ایجاد نمیکند.
حال اگر بخواهیم از زاویه دیگر به این واقعیت تلخ نگاه کنیم چه؟!
هر یک از کسانی که این مطلب را میخوانند حتما تا به حال یکبار برای گرفتن وام از صد هزار تومان تا دو میلیون تومان و بیشتر به بانک مراجعه کردهاند تا از طریق آن برای درمان بیماری خود و خانوادهشان اقدام کنند، یا با آن جهیزیهای بخرند و فرزندشان را خوشحال به خانه بخت بفرستند، یا خانهای اجاره کنند تا سر پناهی داشته باشند، شغلی ایجاد کنند و دهها مشکل دیگر... اما سئوال من این است که چند نفر از شما در مسیر پر پیچ و خم این کار توانستهاید در نهایت موفق شوید به حداقل تسهیلات مورد نیاز دست پیدا کنید و شمایی که موفق شدید چند ضامن، چند تا دسته چک و چه مدت سپرده نزد آن بانک داشتید، و تازه وامی هم که گرفتهاید ماه به ماه اقساط آن را حال 50 هزار تومان، چند صد هزار تومان یا بیشتر پرداخت می کنید؟ راستی اگر یک قسط شما عقب بیفتد چه میکنید آیا بانک با شما مماشات خواهد کرد؟ نه، مسلما یا جریمه میشوید یا ضامن شما را صدا میزدند و شما را در لیست بد حسابان بانک میگذارند.
چند تولید کننده و اشتغال آفرین واقعی سراغ دارید که برای گرفتن تسهیلات به بانک مراجعه کرده و از هفت خوان رستم نگذشته باشند، از بازدیدها ، فرم پرکردنها و کارشناسیهای مکرر و کمیسیونهای مختلف گرفته تا خواهش و تمنا تا بتوانند در نقطهای محروم کاری راه بیندازند و شغلی ایجاد کنند؟
حال تصور کنید یک نفر بیاید در یک چشم بهم زدن، به اندازه روستائی بی بضاعت که می خواست وامی بگیرد تا با آن یک گاو شیر ده بخرد ، کشاورزانی که از این طریق میخواست سم و کود شیمیائی برای دفع آفات محصولاتش بگیرد، همه کسانی که قصد داشتند با این وام کلیه بخرند و زندگی خود را نجات دهند، همه کسانی که میتوانستند سرطان خود را با وامی که دولت به آنها میداد تا بیماری صعب العلاج خود را درمان کنند، به اندازه همه آنانی که در آرزوی داشتن یک وعده غذای گرم سر سفره خود هستند، یا به اندازه شاید 150 هزار شغلی که میشد ایجاد کرد و خیلی محاسبات دیگر، به یکباره از سیستم بانکی ما تحت عناوین مالی و بانکی بیرون کشیده شده است.
حتما سوال میکنید امکان ندارد یکنفر چنین کاری بکند، مگر حساب و کتابی در کار نیست؟ تامل شما درست است. نمیشود و کار یک نفر هم نیست. چند نفر به اتفاق هم دست به چنین فساد مالی کلانی زدهاند اما حرف ما این است که این چند نفر هم نمیتوانند چنین کاری را انجام دهند. مگر به پشتوانه مادی، اداری و دولتی که آنان را حمایت و هدایت کند.
امروز متاسفانه خیانتی بزرگ به کشور، مردم ، و به نسلهای آینده شده است. به راستی این افراد کیستند؟ از کجا آمدهاند؟ چگونه چنین کاری کردهاند و حقوق مردم شریف ایران را به سخره گرفتهاند؟
اول باید گفت متاسفانه از این دست افراد باز هم داریم و این تنها یک مورد است که افشا شده است. این افراد هر کدام به طریقی به اصحاب قدرت و ثروت وصل هستند. همین امیر خسروها هستند که همچون زالو به جان اقتصاد این مملکت افتادهاند و شیره آن را می‌مکند و صد البته با چراغ سبز و هدایت مقاماتی در دولت.
متاسفانه تذکرات مکرر دلسوزان نظام به شخص رئیس جمهور مبنی بر مراقبت و تجدید نظر در افراد پیرامونش موثر نمیافتد و به دید سیاسی تعبیر میشود. وقتی غرور و منیت بر فرد یا سیستمی حاکم میشود، وقتی دولتی خود را پاکترین دولت میانگارد و دیگران را اهل زدوبند و تبانی و فساد مالی، تقوای الهی رعایت نمی شود و بزرگان مورد تهمت و اتهام قرار میگیرند که شاید گناهی هم نداشته باشند و خیلی شایدها و بایدها و نبایدهای دیگر که دولت نهم و دهم با سوار بر موج ارزشی جامعه به همه دولتها تاخت و با سرعت هم به جلو میرود. همین میشود که در سایه آن به به و چهچه ها، آن بادمجان دور قاب چینها، در پس نقاب خندان و مظلوم نمایی افراد خاص پیرامون رئیس جمهور و دولت، چنین فسادی را مرتکب میشوند که از شوک سنگین آن هنوز خیلیها بیدار نشدهاند و خیلیها هم باور ندارند و عدهای هم نمیخواهند باور کنند.
پدران ما چه زیبا و راست گفتهاند: «از هر دستی دادی پس می گیری». «چوب خدا صدا ندارد هر کس بخورد دوا ندارد» یا «یک سوزن به خودت بزن یک جوال دوز به مردم» و امثالی از این دست.
حالا با کمال تأسف باید گفت در درون دولتی که آن همه از عدالت و مهرورزی دم میزد و در سیستمی که وعده میداد با کارگاهها و مشاغل زود بازده اقتصادی مشکلات حل نشده را میخواهد حل کند و در پس ادعایی که در یک سال، دو و نیم میلیون شغل ایجاد کند و .... میبینیم امیر خسروها آمدهاند به اندازه دهها هزار شغل به اقتصاد مملکت آسیب زدند.
میبینیم بانک ساختند و ادعای رساندن بهرههای بانکی رقم آن را از عدد زیبای بیست هم بالاتر بردند، آنها با حمایت مستقیم از دفتر رئیس جمهور کاری کردند که حتماً باید در کتاب گینتس ثبت شود.
بله آن من شیطانی که دین مبین اسلامی، ائمه و معصومین، بزرگان دینی، رهبر کبیر انقلاب، مقام معظم رهبری مکرر به پرهیز از آن و مراقبت از اینکه به آن گرفتار نشویم بخصوص برای مسئولان تاکید دارند همین است.
حال که این قصه بر ملا شده است. باز جای تأسف و تعجب است که رئیس جمهور به جای پذیرش این خطا، فساد و هرعنوان دیگری که از آن نام برده شود، در حوزه تحت فرمان او رخ داده سعی میکند باز هم همه چیز را سیاسی کند و آن را به قوه مقننه، قضائیه و دیگر مراجع نسبت دهد!
در باب این واکنش غیر مسئولانه باید گفت: آقایان دیگر بس است، از همین کشورهایی که هیچ قبولشان ندارید و آنان را به بیعدالتی و .... متهم میکنید یاد بگیرید.
اگر در یکی از همین کشورها چنین اتفاقی رخ دهد، وزیر مربوطه یا خودکشی می کند یا روانی میشود. یا استعفاء میدهد یا او را محاکمه و به حبس ابد محکوم میکنند. اما دریغ از یک جو غیرت در برخی از این آقایان مرتبط، نه تنها هیچ کدام از آن کارها را نمیکنند، بلکه سینه سپر میکنند و در مقام دفاع آن را به این و آن نسبت می‌دهند، بلافاصله رقیب سیاسی را وارد میدان میکنند و به هر نحوی سعی بر فرار رو به جلو دارند. این مایه خجالت است.
امروز جا دارد، رئیس کل بانک مرکزی، وزیر اقتصاد و مدیر عامل بانک صادرات استعفا بدهند. البته جدای از اینکه باید به طور کامل مرجع قضایی موضوع را رسیدگی و افراد به تناسب جرمشان ، مجازات و محکوم شوند.
آقای رئیس جمهور امروز اعتماد مردم از نظام به چالش کشیده شده است. امروز همان مردمی که در سفرهای دورهای شما به استقبال می‌آمدند، نسبت به دولت و مسئولین بدبین شدهاند.
چرا نمیخواهید واقعیت را قبول کنید؟ چرا نمیپذیرید که اطرفیانتان در کنار شما دارند به ملت جفا میکنند؟ چرا همواره سعی داشته و دارید اتفاقات این چنین را با ذرهبین از لابه لای دولتهای دیگر جستجو کنید و در نطقها و شعارها بر آن بکوبید. چرا به حرف دلسوزان نظام گوش نمیدهید.
حالا هر جوری که بخواهید این فاجعه را به گردن این و آن بیاندازید، هر جوری که بخواهید باز هم برخی اطرافیان خاص و نزدیک را تبرئه کنید و حفظ کنید، یک واقعیت وجود دارد و آن اینکه این ضربه کاری به اقتصاد، به نظام بانکی، به صنعت کشور به اعتماد مردم ، به احساسات پاک مردم مستقیم از حوزه تحت قوه مجریه وارد شده است.
بانکها که زیر نظر قوه مقننه و قضائیه نیستند. دستورات صادره که از سوی قوه مقننه و قضاییه صادر نشده مبنی بر اینکه فلان آقا اجازه دارد این کار را بکند یا آن کار را.
حالا باید چکارکرد؟
- 1- بالاترین مقامات مربوط در قوه مجریه باید به صراحت از مردم عزیز ایران بابت این فاجعه و لطمهای که به احساسات مردم شریف وارد شده بدون چون و چرا عذر خواهی کنند.
- 2- رسیدگی به پرونده که بحمدالله خوب آغاز شده و جای تشکر از قوه قضائیه و دستگاه اطلاعاتی دارد سریعتر و با دقت منتنج به نتیجه شود و با مجرمان به اشد مجازات برخورد شود.
- 3- برای اجرای عدالت و بازگرداندن اعتماد عمومی برخی از مقامات ارشد که این جرم درحوزه کاری آنان به وقوع پیوسته است استعفاء دهند یا برکنار شوند.
- 4- سرمایههای از دست رفته چه در داخل و یا خارج به بیت المال بازگشته و درجهت احیاء و تقویت پایههای اقتصادی و صنعتی کشور بکار گرفته شود و جزئیات آن به مردم اعلام شود.
- 5- مجلس شورای اسلامی درخصوص طرح عدم کفایت برخی از آقایان وارد عمل شود و بدون در نظر گرفتن مقام و منصب آنان در دولت تصمیم قاطع خود را اتخاذ نماید.
- 6- پروندههای مشابه این پروند ه کشف، بررسی، رسیدگی و اقدام مشابه در مورد آنها صورت پذیرد.
حالا دانستید سه هزرا میلیارد تومان چند تا صفر دارد؟ بله به اندازه آبروی کشور نظام و دولتی که خود را از خیلی چیزها مبرا می‌نماید.
* نماینده مردم شهرستان شهر بابک و عضوفراکسیون اصولگرایان
/2929
نظر شما