به گزارش فرهیختگان، آنچه در بخشی از فضای رسانه حاکم است و در قسمتی از افکار عمومی سایه افکنده، سوالات، ابهامات و انتقاداتی به نحوه رسیدگی به جرم و اجرای حکم محسن شکاری وجود دارد که بهتر بود قوه قضائیه قبل یا حین فرآیند به اطلاع مردم میرساند و افکار عمومی را چنین بی پناه نمیکرد. یکی از همین ابهامات این است که بر فرض اطلاق محاربه بر عمل این متهم، آیا اعدام تنها مجازات ممکن بوده است یا میشد با مجازات دیگری زمینه بروز التهاب بیشتر در فضا و افکار عمومی را محدود کرد؟
این روزنامه در ادامه به نقل از یک حقوقدان نوشته است: هر سلاح کشیدنی محاربه نیست، حتی اگر منجر به ترس مردم شود. ثانیا اگر بپذیریم محاربه بوده است، محاربه طبق قانون و طبق حکم قرآن ۴ مجازات دارد؛ اعدام، مصلوب کردن، قطع خالفین (قطع دست راست و پای چپ یا دســـت چپ و پای راست) و نفی بلد است.
فرهیختگان ادامه داده است: ایـن حقوقدان در ادامـه صحبتهای خود به نکته مهم دیگری اشاره می‌کند که در افکار عمومی محل سـوالات بسـیار واقع شـده؛ فاصله اندک میان صدور رای و اجـرای حکـم، کـه البتـه به گفته برخی کارشناسـان قضایـی به قصد ایجاد بازدارندگـی بـرای اغتشاشـگران در فضـای کنونـی کشـور صـورت گرفتـه اسـت.
وی در ایـن مـورد توضیـح مـی‌دهـد: نکتـه بعـد اینکـه در فقـه اصـل احتیـاط در دمـا را داریـم. وقتـی میخواهیـد کسـی را بکشـید بایـد نهایـت احتیـاط را بـه خـرج دهیـد. بـا فـراغ بـال و گشاده‌دسـتی نمیتـوان اعـدام را انجـام داد.
بیشتر بخوانید:
۲۱۲۱
