آقای رئیس جمهور!
چند روزی است که گویا نیستیدا در واقع بهتر است سوال شود؛ اصلا کجایید؟؟ یعنی کجای داستان اعتراضات مردمی ایستاده اید که به همین سادگی خودتان و دولت تان را راحت کرده اید و همه چیز اعتراضات مردمی را سپرده اید بدست حوزه امنیتی و خلاص!
شما که میدانید وقتی فضا کاملا امنیتی شود هرگونه رفتار و اعتراض اجتماعی ساده هم ، انگ امنیتی بودن میخورد؟ آیا جواب اعتراضهای مردمی اینروزها ، همه اش امنیتی است؟ میدانید برخوردهای امنیتی و ایجاد سابقه ی امنیتی با زندگی امروز و آینده جوانها و نوجوانهای معترض ما چه خواهد کرد؟
یعنی درست در زمانیکه که دستگاههای دولتی و غیر امنیتی باید از امنیتی کردن فضا بکاهند و در میدان تنشها، با ورودی بجا ، اثرگذار و با گوشی شنوا، بدنبال کاهش هزینه های اجتماعی و سیاسی مردمی که سالهاست غیرخودی هستند و صدایشان شنیده نشده باشند تا اسباب کاهش تنشها فراهم شود ، همگی کنار کشیده اند که چه شود؟!
میخواستید با نوع گفتمان و ادبیات سخنگوی جوان دولت معترضان را متقاعد کنید که کرامت دارند و خواسته شان برای دولت مهم است ؟! کدام دشمن خودی این نسخه را برای دولت تجویز کرده است؟ این همه تلاش برای ندیدن و نشنیدن میلیونها نفر ایرانی غیرخودی برای چیست؟ آیا نوجوان و جوانی که مانند "خودی" ها فکر نمیکند، اغتشاشگر است ؟ نباید صدایش را شنید؟ میدانید از چند میلیون ایرانی و بخش بزرگی از نسل آینده ی این سرزمین صحبت میکنیم؟
آن از مجلس غیرمردمی بهارستان که به جای کنار مردم ایستادن و صدای این بخش از مردم را شنیدن و کمک به کاهش تنشها ، بر کرسی مردم می نشیند و علیه مردم معترض شعار میدهد و مصاحبه میکند؟ با این رویکرد ، دیگر چه نهاد و مرجعی غیر امنیتی میماند؟
آقای رییس جمهور این روزها هم میگذرد ... کاش بخاطر "خودی" ها هم که شده، چند روزی رییس جمهور همه ی مردم ایران بودید! رییس جمهور خودی ها! رییس جمهور غیرخودی ها!
نظر شما