در واقع انریکه مورا نماینده اتحادیه اروپا در مذاکرات با اعلام این که متن نهایی به طرف‌های گفت وگوها داده شده، اعلام کرد این متن قابل مذاکره نیست و طرف‌ها تنها باید جواب بله یا خیر به این متن بدهند. اتفاق جدیدی که با هیچ منطقی در مذاکرات چند جانبه هماهنگی ندارد.
اتحادیه اروپا در گفت وگوهای اخیر و گذشته و حتی در گفت وگوهای منتج به برجام یک طرف مذاکرات نبود و همان طور که بارها در متن برجام هم آمده تنها نقش هماهنگ کننده مذاکرات (coordinator) را داشته و دارد، نه بیشتر؛ یعنی حتی میانجی گری هم به اتحادیه اروپا داده نشده تا متن توافق بدهد چه برسد به این که آن را متن نهایی اعلام کند به خصوص که هنوز سه کشور اروپایی آلمان، انگلیس و فرانسه که طرف مذاکراتی ایران در 1+4 هستند نه تنها در گفت وگوهای اخیر وین حاضر نشدند بلکه اعلام نظری هم درباره متن مورا و بورل مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا نداشتند که می‌تواند پیام‌های خاصی داشته باشد.
همین موضوع در کنار اعلام سریع موافقت آمریکا با متن پیشنهادی اروپا این ظن را قوی می‌کند که اتحادیه اروپا با هماهنگی آمریکا تنها به فکر فشار بر تیم ایرانی و آچمز کردن ایران بین قبول کردن و تبلیغ عقب نشینی یا قبول نکردن و مقصر نشان دادن ایران در شکست مذاکرات است تا در نهایت بتواند خواسته‌های خود را تحمیل کند. این اولین مشکل این متن و این طور ادبیات در قبال جمهوری اسلامی ایران است.
23302
نظر شما