یک. فروریزی متروپل آبادان در روز روشن اتفاق افتاد اما فرایندهایی که منجر به فروریزی متروپل شدند، همگی در تاریکخانه فساد، ناکارآمدی، نقص قوانین و ناتوانی دستگاه‌های ناظر در اعمال نقش نظارتی رخ داده‌اند. جامعه باید فرایندی را طی کند که نوری بر این تاریکخانه بتاباند.
دو. متروپل ساختمانی است که بعد از تدوین و انتشار گزارش ملی پلاسکو ساخته شده است. سؤال مهمی است که چرا تدوین یک گزارش ملی، و خیلی از قوانین و مقررات ملی، هیچ تأثیری بر بهبود وضعیت ساخت ساختمان نداشته است. این سؤال باید در دادگاهی علنی پاسخ بگیرد.
سه. هم‌نسلان من احتمالاً به یاد دارند که در فاصله جلسه اول ۱۷ خرداد تا ۲۰ تیر ۱۳۷۷ هفت جلسه دادگاه غلامحسین کرباسچی شهردار پیشین تهران از تلویزیون پخش شد. اگر پرونده غلامحسین کرباسچی با اتهام‌های مالی ارزش پخش از تلویزیون داشته است، دادگاه متروپل حتماً و ضرورتاً مستحق چنین مواجهه‌ای با آن است.
چهار. اگر دادگاه رسیدگی به فروریزی متروپل آبادان نیز همان گونه برگزار شود و این بار به صورت زنده از تلویزیون پخش گردد، می‌توان به تابیدن نوری بر تاریکخانه فساد، ناکارآمدی، نقص قوانین و ناتوانی دستگاه‌ها امیدوار بود.
پنج. گزارش‌هایی نظیر «گزارش ملی پلاسکو» زمانی اثرگذار خواهند شد که نتایج آنها بر دادگاه‌ها و پاسخ‌گو ساختن مقصران و قصورکنندگان تأثیر داشته باشد.
شش. حق مردم آبادان، خوزستان و ایران است که در دادگاهی علنی و قابل دسترسی برای همه مردم ایران (از طریق پخش زنده) در جریان فرایندهای منجر به فروریزی متروپل قرار گیرند. اصلاح و اعتمادسازی می‌تواند از این نقطه شروع شود.
* جامعه‌شناس
نظر شما