گسترش روابط با کشورهای همسایه از سیاست‌های اساسی جمهوری اسلامی ایران است، همانگونه که سیاست «نه شرقی – نه غربی» از اصول بنیادین در قانون اساسی کشورمان می‌باشد.
در اینکه برقراری روابطی معقول و متوازن با همسایه شمالی به سود منافع ایران است، جای هیچگونه تردیدی نیست ولی اینکه عده‌ای تلاش کنند سیاست اصولی «نه شرقی – نه غربی» را خدشه‌دار کرده و با توجیهاتی از قبیل اینکه شعار «نه شرقی» معطوف به دوران سلطه کمونیست‌ها در شوروی بوده و اکنون مصداقی برای آن وجود ندارد، یک مغلطه بزرگ و خبط نابخشودنی است.
بدین‌ترتیب همانگونه که در توسعه روابط با بلوک غرب باید هشیارانه عمل کرد تا در دام استعماری آنان قرار نگرفت؛ در رابطه با کشورهای مصادیق بلوک شرق مثل چین و روسیه و امضای توافقنامههای بلندمدت با آنان نیز باید دقت و حساسیت لازم صورت گیرد چرا که تجربه داخلی و بین‌المللی نشان داده کشورهایی که در مواقع اضطرار، اقدام به امضای توافقنامههای بلندمدت با قدرت‌ها و بازیگران بین‌المللی کرده‌اند، در درازمدت دچار تنگناها و مضایقی شده‌اند که منافع ملی آنها را در خطر قرار داده است؛ لذا به همین دلیل است که برخی کارشناسان، دلسوزانه توصیه می‌کنند مقابله با سیاست‌های استعماری غرب و در رأس آن آمریکا نباید منجر به توسعه نامتوازن و کارشناسی نشده روابط و توافقات با کشورهای عضو دیگر بلوک‌ها شود.
23302
نظر شما