درمان ارتودنسی نامرئی کِی شکست می خورد؟

شما هم برای داشتن لبخندی زیبا از ارتودنسی نامرئی کمک گرفته اید؟ اما بین دندان ها و الاینرها فاصله وجود دارد؟ این یعنی دندان ها طبق برنامه درمان حرکت نمی کنند و به عبارت دیگر، درمان با ارتودنسی نامرئی با شکست مواجه شده است. خب، دلیل این شکست چیست؟ چه کاری برای اصلاح آن انجام دهیم؟ یا اصلا چه کنیم که کار به اینجا نکشد؟

بی نتیجه ماندن استفاده از الاینرهای شفاف می تواند تاثیر مخربی بر روحیه فرد داشته باشد. اما نگران نباشید؛ با شناخت دلایل شکست و جلوگیری از رخداد دوباره آن، می توان درمان را با برنامه پیش برد. قبل از مراجعه به متخصص ارتودنسی مطالب زیر را مطالعه نموده و با اطلاعات بیشتری به مطب مراجعه نمایید.

برنامه ارتودنسی نامرئی چیست؟

ارتودنسی نامرئی نوعی ارتودنسی متحرک است و از الاینرهای شفاف برای مرتب کردن دندان ها کمک می گیرد. منظور از برنامه ارتودنسی نامرئی برنامه ایست که دکتر ارتودنسی بعد از معاینه دندان ها و قالبگیری سه بعدی از آنها می چیند. در طول این برنامه، دکتر سفارش قالب اولین الاینرها را با توجه به فرم اولیه دندان ها به لابراتور می دهد. دندان ها باید به آرامی حرکت کرده و به موقعیت قالب های بعدی که پزشک دستور ساخت آن ها را داده نزدیک شوند. شما تقریبا هر دو هفته یکبار و با پیشرفت درمان، الاینرهای جدید را دریافت می کنید.

به دلیل شفافیت و جلب توجه کمتر نسبت به سایر روش های ارتودنسی و همچنین استفاده از الاینرهای متعدد، قیمت ارتودنسی نامرئی کمی بالاتر است.

چرا ارتودنسی نامرئی گاهی طبق برنامه درمان پیش نمی رود؟

۴ دلیل عمده شکست ارتودنسی نامرئی را در ادامه می خوانید.

تفاوت های فردی

مدل‌های کامپیوتری هزاران سناریو را اجرا می‌کنند تا برنامه درمانی شما را طراحی کنند. این مدل‌ها متغیرهای مشترکی را به خود اختصاص می‌دهند، اما نمی‌توانند تفاوت ‌های فردی را که از پاسخ خاص بدن شما به درمان ارتودنسی ناشی می‌شود، پیش ‌بینی کنند. به زبان ساده، برخی از دندان ‌ها سرسخت‌ تر از بقیه هستند و زمانی که از برنامه پیروی نمی‌کنند، همین یکی از دلایل اصلی کار نکردن اینویزیلاین می‌شود.

به عنوان مثال، دندان های کوچک کنار دو دندان جلویی شما سخت ترین دندان ها برای حرکت حتی با ارتودنسی فلزی هستند. اگر دندان‌های سرسختی دارید، ممکن است پزشکتان ضمیمه‌ ها یا دکمه ‌های اینویزیلاین را روی این دندان ‌ها اعمال کند تا توجه بیشتری به آن‌ها داده و آنها را تشویق کند تا مطابق با برنامه حرکت کنند. پس از چسباندن، دکمه ‌هایی برای چسباندن نوارهای لاستیکی استفاده می‌شوند که می‌توانند نیروی اضافی برای حرکت آن دندان ‌ها اعمال کنند.

برخورد دندان ها در طول درمان

اگر تا به حال در ساعات شلوغی سوار وسایل نقلیه عمومی شده اید، می دانید که عبور از دری باز برای انبوه مردم چقدر می تواند دشوار باشد. پس از کمی تنه زدن، برخورد با دیگران و به هم زدن جمعیت، افراد در نهایت سوار قطار می شوند، و این کار با برخوردهای آرام با سایرین میسر نمی شود.

ارتودنسی نامرئی می تواند همان اثر شلوغی را در دهان شما ایجاد کند، البته در مقیاس بسیار کوچکتر. هنگامی که دو دندان در طول درمان با یکدیگر برخورد می کنند، متخصص ارتودنسی از راه حلی به نام کاهش اینترپروگسیمال یا IPR استفاده می کند. این روش ‌ها معمولاً در مطب انجام می ‌شوند، جایی که ارتودنتیست شما به معنای واقعی کلمه دندان‌ هایتان را تغییر می‌دهد تا از برخورد جلوگیری شود. اما نگران نباشید! IPR روشی ایمن و موثر برای ایجاد فضای بیشتر به منظور صاف کردن دندان ها است.

استفاده نکردن از الاینرها به اندازه مقرر

بسیاری از بیماران رعایت ۲۲ ساعت زمان استفاده روزانه را که همه متخصصین ارتودنسی توصیه می‌کنند، دشوار می‌دانند. این انعطاف ‌پذیری برای برداشتن الاینرهای شفاف در طول دو ساعت است که می‌تواند دندان ‌های شما را حتی پس از استفاده از اینویزیلاین کج نگه دارد و نیاز به اصلاحات میان دوره ای در طول درمان شود.

این مورد بستگی به خود شما دارد و هیچکسی غیر از خودتان نمی تواند به شما کمک کند. متحرک بودن ارتودنسی نامرئی یک مزیت است؛ چراکه می توانید الاینرها را در طول خوردن غذا، آشامیدن و انجام نظافت دندان ها اعم از مسواک زدن، نخ دندان کشیدن و استفاده از دهانشویه دربیاورید. اما اگر الاینرها بیشتر از ۲ ساعت در روز روی دندان ها نباشند، این مزیت تبدیل به خطری برای درمان ارتودنسی شما خواهد شد. پس در رعایت حداقل زمان استفاده از الاینرها به هیچ وجه کوتاهی نکنید.

عدم انجام ورزش های جویدن

الاینرها با ایجاد حرکت ارتودنسی دندان کار می کنند و دندان ها را به موقعیت های جدید هدایت می کنند. الاینرها با هر بار قرار گرفتن روی دندان ‌های شما، آن ها را «فشار» می‌دهند تا نیروی خارجی برای حرکت دندان‌ ها را فراهم ‌کنند. هر بار که غذا را قورت می دهید، دندان هایتان به هم می رسند و ترِی های ارتودنسی سفت می شوند. هر بار که دندان های خود را به دلیل استرس یا زور زدن به هم فشار می دهید، تری های خود را سفت می کنید. با این حال، قورت دادن و فشار دادن فقط به دندان‌ های آسیاب شما نیرو وارد می‌کند و نه به دندان ‌های جلویی شما. همین الان آب دهانتان را قورت دهید. کجا فشار را احساس می کنید؟

برای اعمال فشار به دندان های جلویی، تمرینات جویدنی را که متخصصان ارتودنسی توصیه می کنند انجام دهید. این تمرینات را ۳ تا ۵ بار در روز، به مدت ۳ تا ۵ دقیقه در هر بار انجام دهند، و روی آن شش دندان جلویی تمرکز نمایید. تمرینات جویدن به نتایج قابل پیش بینی تری کمک می کند زیرا به دندان های خود انگیزه بیشتری برای حرکت می دهید.

همانطور که متوجه شدید دلایل شکست ارتودنسی نامرئی عجیب و غریب نیستند و با چند کار ساده می توان از بروز آن جلوگیری کرد. با ارتودنسی نامرئی علاوه بر دندان های مرتب پس از درمان، در طول استفاده از آن هم می توانید با اعتماد به نفس لبخند بزنید.