مجید رحمتی بازیگر تئاتر و تلویزیون ایران و مدرس تئاتر درباره ناآگاهی علاقه مندان به بازیگری، چگونگی راه‌های ورود سالم به این عرصه و سوءاستفاده‌هایی که در این مسیر از آنها می‌شود گفت: بهتر است صحبت‌هایم را با یک مثال شروع کنم. روزی یک نفر در چین متوجه آگهی برای کلاس «اژدهاکشی» می‌شود. او در این کلاس ثبت نام می‌کند اما بعد از فارغ‌التحصیل شدن می‌بیند که اصلاً اژدهایی وجود ندارد که او بخواهد آن را بکشد ولی در عوض اعتراض، خودش هم کلاس «اژدهاکشی» برپا می‌کند و هنرجو می‌گیرد. حالا ملقمه و رنگانگی که در چند سال اخیر وارد بحث آموزش تئاتر هم شده حکایت همین مثال «اژدهاکشی» است که متاسفانه لطمه زیادی نیز به این حرفه می‌زند. می‌بینیم که این روزها نه دانشگاه‌ها وضعیت آموزشی خوبی دارند و نه خود سیاستگذاران به این وضعیت سروسامان می‌دهند و به شکل بنیادی با این مشکلات روبرو می‌شوند و نظارت می‌کنند در عوض مدام در حال رشد آموزشگاه و کلاس‌های بازیگری هستیم.
وی ادامه داد: معضلی که در چندسال اخیر با آن روبرو هستیم حضور علاقه مندان به بازیگری است که نمی‌دانند باید از کجا شروع کنند و برخی از موسسات و آموزشگاه‌های ما هم بیشتر تبدیل به بنگاه شده‌اند تا محلی برای آموزش. متاسفانه مساله نقش فروشی و خرید نقش در تئاتر بسیار باب شده است و هیچ نظارت علمی و پژوهشی هم روی آن وجود ندارد تا حداقل انسجامی به این جریانات بدهند و آن را در مسیر درستی قرار دهند.
بازیگر نمایش «کریملوژی» یادآور شد: این تقاضاها و گرفتن نقش به این ترتیب بیشتر شبیه همان مثال «فست فود» برای ترانه‌های برخی خواننده هاست تا اینکه بخواهد خوراک مناسبی را در اختیار مشتری قرار دهد. این جوانان و نوجوانان علاقه‌مند به بازیگری فریب شهرت و موقعیت برخی از بازیگران را می‌خورند و می‌خواهند به سرعت به جایگاه آنها دست پیدا کنند در حالی که نمی‌دانند اکثر همین بازیگرانی که در چندسال اخیر در سینما چهره شده‌اند خاستگاه تئاتری دارند و سال‌ها برای رسیدن به هدفشان زحمت کشیده‌اند. عده‌ای از علاقه این جوانان سوءاستفاده می‌کنند و با گرفتن شهریه‌های زیاد از آنها در نهایت حضورشان را در عالم هنر به یک نمایشنامه خوانی یا اجرایی که در قالب کلاس‌های «از ایده تا اجرا» شکل گرفته، محدود می‌کنند.
رحمتی متذکر شد: من اخیراً در تجربیاتی که برای تدریس در آموزشگاه‌های مختلف داشتم شرط اولم برای قبول آموزش در آنجا این بوده که از هنرجویان حمایت کنند و بعد از پایان کلاس رها نشوند. این روزها حتی می‌بینیم برخی از کلاس‌هایی که برگزار می‌شود به صورت شخصی است و زیر نظر موسسه یا آموزشگاهی نیست. تبلیغات این کلاس‌ها را مدام در اینستاگرام می‌بینیم در حالی که هیچکدام از این مدرسان شرایط آموزش دادن و تخصص یک استاد هنر را ندارند اما این روزها هرکسی که حتی یک پلاتو تمرین اجاره کرده است به خودش اجازه می‌دهد کلاس بازیگری برگزار کند.
وی درباره شرایط نامناسب پلاتوهای تمرین گفت: متاسفانه همین پلاتوها به بلای جان تئاتر تبدیل شده است و بسیاری از آنها اصلاً محیط مناسبی ندارند و حتی شاهد هستیم گروه‌هایی آنجا تمرین می‌کنند که اصلاً در طول سال هیچ خروجی و تولیدی از آنها نمی‌بینیم و معلوم نیست در این پلاتوها چه اتفاقاتی رخ می‌دهد. نظارتی هم روی فعالیت این پلاتوها وجود ندارد و هرکسی می‌تواند ملکی را اجاره و آنجا را تبدیل به پلاتوهایی برای تمرین کند.
بازیگر سریال «حرفه ای» در پایان صحبت‌هایش بیان کرد: سهل بازیگر یا کارگردان شدن در سال‌های اخیر یکی از معضلات مهمی است، که به بدنه تئاتر ضربه وارد کرده است. در گذشته برای ما حضور در تئاتر شهر به معنای رسیدن به کعبه آمال و آرزوهایمان بود اما حالا هیچ سلسلسه مراتب و مراحلی برای نوبت اجرا دادن به افراد در سالن‌ها وجود ندارد و مثلاً به راحتی می‌توان در سالن اصلی تئاتر شهر اجرا گرفت.
۵۸۵۸
نظر شما