به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، شروع مذاکرات هسته ای پس از نوقف چند ماهه بار دیگر مورد توجه تمامی محافل قرار گرفته است و همگان منتظرند ببیند دور جدید گفتگوها در چه فضایی پیش خواهد رفت . به بیان دیگر صرف اعلام آغاز مدکرات می تواند متغیری مهمی در تحولات بین المللی باشد و نتایج آن بطور حتم تاثیرگذاری بیشتری خواهد داشت، امشب در کلاب هاوس خبرآنلاین این اتفاق مورد بحث و بررسی قرار خواهد گرفت و مهمانان مدعو درباره دلایل و زمینه های این موضوع یعنی"مذاکرات برجام؛ این هفته در وین چه خواهد شد؟ " به اظهار نظر پرداختند.
رویکرد آمریکا و اروپا نسبت به ایران نسبت به قبل بسیار محتاطانه بود
حسن لاسجردی عضو شورای سردبیری خبرگزاری خبرآنلاین
مذاکرات برجام همچنان محور اصلی رسانه ای جهان است. امیدوارم بتوانیم فضای کلی مذاکرات را در این کلاب هاوس بررسی کنیم. همچنین توقعات و انتظارات دو طرف در حین و بعد از مذاکرات بسیار مهم است تا بتوانیم افق مناسبی را برای روزهای آینده طراحی کنیم.
رویکرد آمریکا و اروپا نسبت به ما نسبت به قبل بسیار محتاطانه بود. اظهارات دو طرف جمع و جور و مدیریت شده است. نفس حضور هیات 40 نفره و نکاتی که از طرف تیم جدید به زبان دولت سیزدهم مطرح شد به اهمیت و توجه به این دور از مذاکرات افزوده است. باید دید طرحهای دوگانه ای که آقای باقری کنی درباره آن سخن گفته، چه خواهد بود. رفتار دو متغیر و بازیگر تحولات هسته ای یعنی چین و روسیه نیز بسیار مهم است. چینی ها همراهی بیشتری در ادبیات و واکنش ها داشتند ولی روسها مبهم بازیگری کردند و به جز اولیانف، دیگران اظهارنظر نمی کردند. حال که مقرر شد تا هیات های مذاکره کننده به پایتختهای خود برگردند، شاید بتوانیم بگوییم باید منتظر زمان بود تا کشورهای مختلف پس از تبادل نظر و رایزنی های فشرده در کشور خود بتوانیم پس ازآن پیش بینی برای روزهای آینده و گفتگوهای هفته بعد داشته باشیم.
تنها شانس ما توافق موقت 6 ماهه برای این است که همه چیز از دست نرود
امیر پسنده پور کارشناس روابط بین الملل
به لحاظ آسیب شناسی مذاکرات باید نگاه دیگری نسبت به مذاکرات داشت. اساسا 5 کشور طرف مذاکره ما حاصل جمعشان صفر دارند. بریتانیا، فرانسه، آلمان، روسیه و چین حاصل جمع صفر دارند. آن چیزی که ماهیت این مذاکرات را تغییر می دهد حضور ایالات متحده سر میز است. آیا آنها را تنبیه کرده ایم؟ چه تنبیهی است که اثر محرومیتش برای ما بیشتر است. طرف اصلی مناقشه آنها هستند. ما سر میز مذاکره می نشینیم، پیغام برای طرف غایب می دهیم تا طرف صحبت ما با آنها صحبت کند و جواب پیغام ما را بدهد. این چه منطقی دارد؟ قهر با موضوعات و کشورها کی می خواهد پایان یابد؟
این تیم فقدان و بحران نماینده در فضای عمومی دارد. اصلا این تیم کسی را برای توجیه افکار عمومی ندارد. گویی اصلا افکار عمومی را نمی شناسد. چرا کسی در داخل نمی داند طرحهایی که شما به طرف مقابل داده اید چیست؟ افکار عمومی نامحرمند؟ این ضعف مشهود مذاکرات است. بحث رجل سیاسی ما هم وجود دارد. نقششان کمرنگ است یا بنابه ملاحظاتی از هر اظهارنظری پرهیز می کند. آقای رییس جمهور هیچ صحبت دقیقی ندارد. وزیر خارجه نسبت به مذاکرات چه نقشی دارد؟ ایشان جز یک ویدئوی کلی، موضعی ندارد.
ابتدای امر تصور داشتیم هیات 40 نفره با کارشناسان متعدد می رود با عزم جدی، مشکلات را حل کند. ظاهرا اینها زینت المجلس بودند و برای نشان دادن اراده غیرواقعی همراه آنها رفته بودند. اصل موضوع در حوزه سیاسی است که دست آقای باقری کنی است و تا او اراده نکند بازی به بحثهای کارشناسی و فنی نمی رود. آقای باقری هم هیچ تغییری نسبت به 10 سال قبل ندارد. همچنان برجام ستیز است. احساس می کنم اگر فرم مذاکرات همین طور باشد، بعید می دانم به نتیجه ای برسیم. تنها شانس ما توافق موقت 6 ماهه برای این است که همه چیز از دست نرود.
با توجه به اینکه آمریکایی ها قائل به توافق جامع و ما خواهان بازگشت به برجام هستیم، تنها راه توافق موقت است که احتمالا از فرستادن پرونده ایران به شورای امنیت جلوگیری می کند.
چیزی که الان می بینیم بازگشت به دوره آقای جلیلی است
مهسا جزینی روزنامه نگار
این که هفته جاری در وین چه خواهد شد، شاید باید مقایسه ای برای خروجی نگاه دو طرف داشته باشیم. نمی توان انتظار دستاورد خاصی را داشت. سخنان سخنگوی کاخ سفید و سخنان آقای باقری کنی را مقایسه کنید می بینید متناقض است. سخنگوی کاخ سفید می گوید ایران با پیشنهادهای سازنده نیامده است و آقای باقری کنی می گوید ما بر اساس تفاهم دو طرف به پیشنهاد مشترک رسیدیم. این تفاوت بسیار زیادی دارد.
مشخص است در دولت قبل در مذاکرات بر سر حداقلها و کلیات توافق داشتند که باید سر چه چیزی بحث کنند. ولی چیزی که الان می بینیم بازگشت به دوره آقای جلیلی است که به قول آقای ولایتی، جلسات فلسفه خوانی است و هیچ دستاوردی نداشته است. آقای باقری می گوید ما مواضع و سیاستهای خود را اعلام می کنیم. قرار نیست از نظر ما، پیشنهادها منطبق بر نظر غربی ها باشد.
این یک عدم تفاهم سخت بین دو طرف است. آقای جلیلی در مذاکرات حرف خود را می زد و می رفت. اینها هم گویا همان اتفاق افتاده و هر طرف، حرف خود را زده و رفته. انگار حاصل جمع صفر بوده است. نقطه اشتراک دیدگاه دو طرف را باید دید کجا بوده است.
س) این هفته در وین چه خواهد شد؟ امیدی به جایی دارید؟
امیر پسنده پور کارشناس روابط بین الملل
از پایان دولت آقای روحانی و جابجایی قدرت در ایالات متحده خوشبینی به حل موضوع نبود. نظم منطقه به طور کلی تغییر کرده و نقاط و نکات قابل توجه ایالات متحده برای توافق، نکاتی است که دقیقا خط قرمزهای ماست. حتی اگر به شکل مقطعی این حل شود، ما از این دایره معیوب نجات نمی یابیم و مناقشه همچنان ادامه دارد.
اگر هسته ای اهرمی برای حل سایر مناقشات است، امکان خوبی است ولی این اهرم تبدیل به یک موضوع و معضل شده است. مناقشاتی که در سایه بده بستان هسته ای می توانست حل شود، به این موضوع گره خورده و آن را کورتر کرده است. پیش بینی برای اتفاق خاصی ندارم چون نگاه و اراده نظام در سیاست خارجی مطرح است. همچنین میزان توانمندی و قابلیتهای دولت برای حل مساله در سطح تاکتیکی، خوشبینی ای را برنمی انگیزد. هفته آینده چیزی بیشتر از الان به دست نمی آید. دو متن ما به قدری غیرقابل پذیرش بود که طرف مقابل آن را شوخی تلقی کرد. اگر ما در یک هفته این طرحها را به پیشنهاد قابل بررسی تبدیل کنیم، شبیه معجزه است.
هنوز فرصت باید به مذاکرات داد
حسام واعظ زاده دکترای علوم سیاسی
آنچه تاکنون بر مذاکرات گذشته و متغیرهای موجود، خیلی امیدوارکننده نیستند. هر چند ایران با حضور در مذاکرات وین و سخنان آقای باقری برای رسیدن به توافق، اعلام کرده ایران علاقمند به نتیجه است، ولی راه بسیار سخت و چه بسا دست نیافتنی باشد اگر ایران و آمریکا انعطاف نداشته باشند.
باید چیدمان میز را طوری نزدیک همدیگر داشته باشند تا بتوان توافق کرد. وقتی خواسته های حداکثری دوطرف فاصله بسیار زیادی دارد هیچ توافقی در دوره زمانی محدود ایجاد نمی شود.
هنوز فرصت باید به مذاکرات داد چون ایران هنوز به سوی گمانه زنی می رود تا طرف مقابل را بسنجد تا اینکه دقیقا خواسته های قابل مذاکره را روی میز بگذارد. هنوز ایران مصمم نیست چه چیزی را ارائه دهد تا به توافق برسد و عمدتا کلی گویی کرده است. مدت زیادی طول می کشد مذاکرات به توافق در زمان محدود برسد. روشی که تیم مذاکره کننده ایران دارد، درست نیست. اعضای تیم مذاکره کننده و هرآنچه انجام داده اند نادرست است. تیم مذاکره کننده ایران اگر از مریخ آمده بودند و نمی شناختیم می گفتیم مذاکره کنند ولی این افراد همان افراد نامنعطف 8 سال پیش هستند و می دانیم چطور مذاکره کرده اند. با این وضع خوشبین نیستم.
ما برای جشنهای 22 بهمن آماده می شویم و آنها سراغ عید ژانویه می روند
جمال صدرعاملی فعال اقتصادی
تا مدتی فکر می کنم تیم ایران دچار سرگشتگی است یا دارد وقت می خرد یا این راهبرد وقت کشی برای رسیدن به دلیل مشخصی است. دیروز به این نتیجه رسیدم آقایان راهبرد گذر وقت را به دلیل خاصی که تا بهمن ماه مشخص می شود انتخاب کرده اند. آقای باقری باتجربه است. درست است این تیم با برجام مخالفند ولی گفتند با پیش نویس آقای عراقچی آغاز می کنیم. بعد وقتی روز سوم می آیند و بسته جدید راستی آزمایی روی میز می گذارند یعنی قطعا شدنی نیست.
پیش بینی آسان است و اتفاق جدیدی نمی افتد و آقای باقری به هدف خود رسیده است تا به ژانویه برسند چون غربیها کار خاصی نمی کنند. ظاهرا قسمتی از تحریمها را آقای بایدن گفته است بردارند و مقدار پولی که آزاد شد شاید از اینجا باشد. این هفته اتفاق مهمی نمی افتد و صحبتهای نرمی می رود و ما برای جشنهای 22 بهمن آماده می شویم و آنها سراغ عید ژانویه می روند.
23231
نظر شما