بدون تعارف،شاید اگر هر کدام از ما به جای فرهاد مجیدی بودیم ممکن بود چنین تصمیمی بگیریم،اینکه حرف،حرف خودمان باشد،برادرمان را بکنیم کمک سرپرست،از جیب خودمان به بازیکنان پاداش بدهیم و کارهایی از این قبیل که مجیدی در طول این مدت انجام داده است.
اما آیا او مقصر است؟اگر همه چیز سر جایش بود،اگر هر بازیکنی که فرهاد می خواست مدیریت به خدمت می گرفت،اگر زمین تمرین درست بود،اگر پرداختی ها به موقع انجام می شد و هزار و یک اما و اگر دیگر.
فرهاد را نباید در میان همه این ماجراها مقصر دانست.کسی که به زعم خودش آمده تا یک ساختار را درست کند،آمده تا از آنچه که به او می گویند عشق،به استقلال بدهد و آمده تا شاید بتواند چرخ تیم را از چاله ای که در آن افتاده بیرون بکشد.
البته،البته یک روی سکه را گفتیم و باید روی دیگر سکه را هم بررسی کنیم.در روی قبلی که جای مجیدی بودیم شاید همه این کارها را انجام می دادیم اما چه تضمینی وجود دارد که در روی جدید سکه کارهای او را انجام بدهیم؟خیلی از رفتار آدم ها برگرفته از محیط،شرایط و نوع برخورد طرف مقابل است.این طرفی ها می گویند مجیدی خودش کانون حاشیه است و این خودش است که دارد به خودش می بازد نه دیگران.به عقیده بسیاری از منتقدان اگر فرهاد کمی سعه صدر داشت و اگر کمی صبورتر بود شاید خیلی از اتفاق ها نمی افتاد و شاید دیگر نیازی نبود تا پس از هر نشست خبری با مشت روی میز بکوبد و همان جمله معروفش را بگوید:«من به این ها نمی بازم.»
تا بعد از ظهر احتمالا اعضای جدید هیات مدیره مشخص می شوند و شاید مدیرعامل جدید اصلا دوست نداشته باشد با مجیدی و تیمش کار کند.با این حال فرهاد می تواند یک تجربه بزرگ را از این مدت با خودش داشته باشد،اینکه اگر یک بار دیگر به استقلال برگشت همه هواداران(حتی آنهایی که مجیدی را قبول ندارند)را به یک چشم ببیند.آنها حاشیه را دوست ندارند.آنها دلشان نمی خواهد چیزی از رقیب کمتر داشته باشند و آنها دوست دارند پس از مدت ها تیم شان یک جام را بالای سرش ببرد.برای خیلی از هواداران اسم ها مهم نیستند و مهم این است که استقلال موفق باشد،با فرهاد،بی فرهاد،با امیر یا هر مربی دیگری.برای آنها فقط استقلال مهم است...
251 251
نظر شما