به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، فاطمه گودرزی زاده ۱۹ تیر سال ۱۳۴۲ در خانواده‌ای متوسط در تهران است که البته اصالتی لرستانی دارد. او از آن بازیگرانی نیست که کشته مرده بازیگری بوده باشد و شاید دست تقدیر او را به این سمت و سو کشیده باشد.
موزه سینما همزمان با سالروز تولد این بازیگر، گفت‌وگوی تصویری کوتاهی از او منتشر کرده که گودرزی در آن از ورود خود به عالم بازیگری گفته و از اتفاقاتی ناخوشایند در سینما ابراز تاسف کرده است و برای مردم کشورمان که شایسته شادی هستند، آرزوی خوشحالی دارد.
گودرزی در این ویدئوی کوتاه یادآوری می‌کند که آن زمان هر کس توانایی کار کردن داشت، با یک آزمون جلوی دوربین می‌آمد و البته سازندگان پروژه‌ها هم از قوه تشخیص بسیار بالایی برخوردار بودند اما الان اطرافیان کارگردان تست می‌گیرند و اگر از کسی خوش‌شان نیاید، اجازه حضور در آن پروژه را نمی‌دهند و اتفاقات بدتری هم رخ می‌دهد مانند پول گرفتن از مشتاقان بازیگری که به داستانی قدیمی تبدیل شده یا تحمیل دوست و آشنای تهیه کننده برای بازی در یک نقش.
گودرزی در ادامه توضیحاتی درباره بازی خود در دو فیلم «جنگ نفتکش‌ها» و «می‌خواهم زنده بمانم» ارائه می‌دهد.
او که احترام ویژه‌ای برای محمد بزرگ‌نیا، کارگردان سینما و همسرش پروین صفری، طراح صحنه سینما قائل است، برای بازی در فیلم «جنگ نفتکش‌ها» با این زوج قول و قرار می‌گذارد که همزمان ایرج قادری، او را برای بازی در فیلم «می‌خواهم زنده بمانم» دعوت می‌کند و حالا خانم بازیگر با سخنان اطرافیان روبه‌رو می‌شود که ایرج قادری بعد از ۱۰ سال می‌خواهد فیلم بسازد و ... اما گودرزی که به گفته خودش برخی از اخلاق‌هایش مردانه است، نمی‌تواند روی قول و قرار شفاهی خود با بزرگ‌نیا پا بگذارد.
از سوی دیگر با وجود علاقه‌مندان بسیاری که مشتاق بازی در فیلم «می‌خواهم زنده بمانم» بودند ، ایرج قادری، تصمیمش را گرفته بود و بازیگری را انتخاب کرده بود که در آزمون مورد نظر او، بهترین گزینه برای آن نقش بود و به همین دلیل از تهیه‌کننده فیلمش خواست تا منتظر شوند بازی گودرزی در «جنگ نفتکش‌ها» به پایان برسد.
گودرزی با یادآوری این خاطرات می‌گوید: «آن زمان بازیگرمحوری نبود اما آن‌قدر باشعور و هوشیار بودند که اگر بازیگری را برای نقشی مناسب می‌دانستند، برایش صبر می‌کردند، حتی اگر او را نشناسند.»
این بازیگر که رضایت تماشاگران برایش بسیار مهم است، در مقایسه سینما و تلویزیون می‌گوید: «تلویزیون خیلی گسترده است با ۸۰ میلیون جمعیت سروکار دارد و جلب رضایت‌شان سخت‌تر است. سینما محیطی حرفه‌ای‌تر است، البته نه از جنبه بازیگری چرا که جلوی دوربین سینما و تلویزیون سعی می‌کنم کار خود را به درستی انجام دهم.»
گودرزی در پایان این گفت‌وگوی کوتاه از آرزوهای خود می‌گوید: «امیدوارم در آینده شرایط برای فعالان سینما راحت‌تر شود. بخل و کینه‌ها کنار گذاشته شود و همه کسانی که توانایی کار دارند، فرصت کار برایشان فراهم آید. شرایط اقتصادی مردم هم بهتر شود. حرف‌های زیادی دارم ولی همه در یک مصاحبه کاری نمی‌گنجد. آرزو دارم مردم‌مان خوشحال باشند، چون شایستگی‌اش را دارند.»
۵۸۲۵۹
نظر شما