به گزارش خبرآنلاین، «تلاوت» یک اثر معرفت‌شناسانه است که در ۱۴ اپیزود روایت می‌شود. قادر طهماسبی تلاش کرده زاویه دید تازه‌ای را در هر فصل تجربه کند. شخصیت‌های رمان همه اثیری هستند و مفاهیمی همچون نگاه، سکوت، درد و غیرت تشخص یافته و به عنوان شخصیت‌های اصلی هر فصل نقش آفرینی می‌کنند. فضا و زبان داستان نیز شاعرانه است.
نویسنده در ۱۴ اپیزود از رمان «تلاوت»، قصد دارد رویکرد جدیدی را با نثر و محتوای تلفیقی پیاده کند و در آن محتوای اصلی فراموش شده‌ای که در رمان‌های امروزی وجود دارد را با ظاهر نوشتاری همین رمان‌ها بیان کند. وی درباره دلایل خود برای انتخاب این عنوان برای این رمان گفت: انسان‌ها آیتی از اسم اعظم پروردگار هستند که سعی می‌کنند با رسیدن به این موضوع خود را تلاوت کنند و به سلوک عارفانه‌ای که در اپیزود آخر هم عنوان شده، برسند. در حقیقت تلاوت این سلوک، سیری تصویری است و نمی‌توان آن را با حروف بیان کرد. این اپیزود‌ها، به صورت واژه نیستند بلکه یک اتفاق هستند در قالب کلمات؛ مجموعه وقایعی که انسان از طریق آن از منیت خود بیرون آمده و به «گل کرده وصل» که همان اپیزود آخر است می‌رسد.
وی ادامه داد: «این کتاب در ۱۴ اپیزود است که من هر یک از آنها را در قالب یک تمرین پرواز تصور کردم که هرچه تعداد این تمرین‌ها بالا می‌رود انسان بسیار آسان‌تر پرواز می‌کند و از همین طریق به سلوک می‌رسد. زمانی که مخاطب کتاب را می‌خواند ناخودآگاه بدون توجه به کلمات، وارد محتوای آن می‌شود و منظور من همان محتوای معرفت‌شناسانه است.»
طهماسبی درخصوص زاویه دید رمان اینگونه توضیح داد: «سعی کرده‌ام زاویه دید تازه‌ای را در هر فصل تجربه کنم. شخصیت‌های رمان معنوی هستند و مفاهیمی چون نگاه، سکوت، درد و غیرت به عنوان شخصیت‌های اصلی رمان نقش آفرینی می‌کنند. حتی با مطالعه داستان متوجه می‌شوید که با نام حضرت زهرا (س) شروع شده و در انتها با واقعه کربلا به پایان می‌رسد که در آن کلیت زندگی انسان بررسی می‌شود.»
وی تصریح کرد: «در «تلاوت» تصمیم داشتم حرکتی تازه در ادبیات رمان‌های فعلی داشته باشم و با تکرار اپیزود اول در اپیزود آخر، این تصور را به خواننده بدهم که ابتدا به ساکن نبوده و در انتها قانع شده و دچار نوعی دوگانگی نشود.»
این نویسنده درباره استفاده خود از شعر در این رمان گفت: «نوعی بستر را در محتوا فراهم کردم و با مقدمه چینی این کلمات در چند اپیزود، بستر حرکت به سوی بهشت و معرفت را بیان کرده و چکیده کل ۱۴ اپیزود در این شعر نهفته است. سالهاست که بین شعر و داستان فاصله افتاده و این اتفاق از زمان رمان‌های مطرحی مانند مسخ کافکا تا به امروز به ویژه زمانی که داستان نویسی نو آمده بیشتر به چشم می‌خورد.»
طهماسبی درباره دلایل این امر توضیح داد: «علت را می‌توان این مسئله دانست که رمان نویسی‌ها به نوعی کپی کردن تبدیل شده و حتی محتوای فیلمنامه‌ها هم درون مایه قوی سابق را ندارد. محتوا مانند ظاهر، کاملا تغییر کرده و تا حدودی از بعد عارفانه مشرق زمین خارج شده و با نگرشی غربی نگارش می‌شود و داستان نویسان از عالم شعر دور شدند. من در تلاوت با تلفیق داستان و شعر و سبک و همچنین نگارش ظاهری به سبک امروزی اما با حفظ محتوای عارفانه، سعی داشتم نوعی آشتی و صلح میان این دو برقرار کنم.»
۲۹۱/۶۰
نظر شما