جشنواره فیلم شهر از معدود جشنوارههای موضوعی است که توانسته در طول چهار دوره برگزاری رابطه میان سینما و موضوع محوری خود یعنی مسائل شهری را برجسته کرده و مورد توجه قرار دهد.
چهارمین جشنواره فیلم شهر امسال در شرایطی برگزار میشود که حتی با توجه به دوسالانه بودن این جشنواره هم بینظمی در زمان برگزاری آن به چشم میخورد.
جشنوارهای که اولین دوره آن شهریور 1384 به دبیری علیرضا سجادپور، دومین دوره آذر 1385 به دبیری ایرج تقیپور، سومین دوره اسفند 1387 به دبیری علیرضا رضاداد و نهایتاً این دوره اردیبهشت 1390 به دبیری ابراهیم داروغهزاده در حال برگزاری است.
این بینظمی نه فقط در فواصل دورههای مختلف بلکه در فصلهای برگزاری نیز به چشم میخورد و به نظر میآید جشنوارهای با چنین موضوعی که میتواند زمان و جایگاه خاص خود را پیدا کند همچنان از یک شناسنامه زمانی محروم مانده است.
این نکته بخصوص در این دوره از جشنواره شهر به چشم میخورد که به فاصلهای کوتاه بعد از نخستین جشنواره فیلم کیش و قبل از جشنواره فیلم پلیس برگزار میشود. هرچند این برنامهریزیهای زمانی بیشتر به دفتر امور جشنوارهها مربوط می شود، اما به هر حال تراکم برگزاری سه جشنواره موضوعی مهم در یک فصل و به فاصله زمانی کوتاه میتواند سئوالبرانگیز باشد و نمود و تأثیرگذاری هر یک را به نوعی تحت تأثیر قرار دهد.
با همه انتقاداتی که میتواند به این وجه وارد باشد اما باید جشنواره فیلم شهر را از معدود جشنوارههای موضوعی دانست که در طول همین چهار دوره برگزاری توانسته پیوند ناگسستنی میان سینما و مسائل شهری را برجسته کرده و مورد توجه علاقهمندان سینما قرار دهد.
رابطه ای که تحلیل آن و رسیدن به یک الگوی مناسب حتی به تناسب فیلمهای سینمایی میتواند در شهر و مسائل شهری بخصوص برای برنامهریزان و مسئولان تعیینکننده و مهم باشد.
چراکه با رشد جمعیت در کلانشهرها و تلاشی که برای مدرنسازی شهرهای بزرگ همچون تهران صورت میگیرد آنچه در حال فراموشی است و در واقع مهجور مانده تأثیر اجتنابناپذیر شهر بر مناسبات و روابط شهرنشینان است.
شاید به دلیل اهمیت همین مسئله باشد که رویکرد محوری این دوره از جشنواره (شهری انسانی برای انسان شهری) در نظر گرفته شده که میتواند توجه پیگیران سینما و مسائل شهری را به این وجه مغفول جلب کند.
هرچند جشنواره فیلم شهر همچون سایر جشنوارههای موضوعی بخشی از اعتبار خود را از حضور فیلمهای مطرح بخصوص بحثبرانگیز جشنواره فیلم فجر میگیرد، اما اهمیت ویژه به بخش دانشجویی، جداسازی بخشهای مستند، کوتاه، انیمیشن و ...، برگزاری بخش بینالملل به صورت غیررقابتی و همچنین برگزاری کارگاههای فیلمسازی در چند دانشگاه معتبر میتواند توجه برگزارکنندگان این جشنواره را به رسالت مهمشان در کشف و جذب استعدادهای نهفته و جوان نشان دهد.
در واقع آنچه پس از برگزاری هر دوره از جشنوارهای برای برگزارکنندگان باقی میماند دستاوردهای جشنواره در حوزه موضوع محوری و کشف استعدادهای جوان و امکانی است که برای نمود آنها فراهم میشود.
به نظر میآید جشنواره فیلم شهر با تکیه بر موضوع محوری به طور بالقوه امکان وارد شدن به مسائل کلانِ شهری را به واسطه پیوند برقرار کردن با زبان تصویر و سینما دارد. اگر به آن بیش از یک جشنواره دوسالانه و قراردادی نگاه شود، اگر دستاوردهایش محدود به رونق زمان برگزاری نماند و ... اگر بتواند ارتباطی مستقیم بین نیازهای انسان شهری و شهری که در آن زندگی میکند، برقرار کند.
5858
نظر شما