به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، کلیچ بورا کانات مدیر تحقیقات بنیاد SETA در واشنگتن دی سی و استاد علوم سیاسی در دانشگاه ایالتی پن در روزنامه دیلی صباح در همین رابطه نوشت:
از زمان ورود جو بایدن به کاخ سفید یکی از سوالاتی که اغلب پرسیده می شود نگرش او نسبت به توافق هسته ای با ایران است. بایدن در زمان رقابت های انتخاباتی خروج ایالات متحده آمریکا از این توافق را اشتباه بزرگ تلقی کرد و همچنین وعده داد تا آمریکا را به این توافق بازگرداند.
به هر روی پس از چند هفته از ورود او به کاخ سفید روند نشان داد که این موضوع به آن آسانی نیست که برخی ها فکر می کردند.
روند مذاکرات، محتوای توافق احتمالی و تأثیرات احتمالی آن بر سیاست های داخلی کشورها حتی قبل از آغاز مذاکرات نیز مورد بحث و بررسی قرار گرفت.
اکنون، پس از انتصاب نماینده ویژه آمریکا در امور ایران، همه انتظار دارند که در مورد روند و جزئیات آن اطلاعاتی کسب کنند. با این وجود ، پنج چالش مختلف وجود دارد که دولت بایدن و مذاکره کنندگان آن باید هنگام دستیابی به توافق جدیدی در مورد برنامه هسته ای ایران به آنها توجه کنند.
بن بست در داخل
اول از همه، حمایت حداکثری کنگره برای توافقی جدید برای ایران برای دولت بایدن امری حیاتی محسوب می شود.
برخی از اعضای کنگره نگرانی های جدی درخصوص برنامه موشک بالستیک ایران دارند و خواهان آن هستند که این موضوع در توافق نهایی با ایران لحاظ شود.
پرواضح است که برخی از اعضای کنگره ملاحظات و یا مخالفت های جدی در خصوص برجام دارند. در جلسه استماع کنگره وزیر امور خارجه ایالات متحده آمریکا یعنی آنتونی بلینکن به اعضای کنگره اطمینان خاطر داد تا آنها را در جریان مسائل سیاست خارجی آمریکا بگذارد و با آنها در این خصوص بحث و گفتگو کند.
در توافق هسته ای احتمالی با ایران، کنگره حرف های زیادی با دولت بایدن دارد. بلینکن و دیگر مذاکره کنندگان باید نگرانی های برخی از اعضای کنگره را مدنظر قرار دهند.
اعتراضات کشورهای منطقه
دوم اینکه، برخی از متحدان آمریکا در منطقه واکنش منفی نسبت به توافق هسته ای ایران نشان داده اند. آنها احساس کردند که در مورد موضوعات مهم سیاست خارجی در مورد منطقه نادیده گرفته شدند.
برخی از کشورهای منطقه این توافق را چراغ سبز به سیاست های منطقه ای ایران و حمایت از گروه های نیابتی اش تلقی کردند. این موضوع همچنین در واشنگتن نیز مطرح شد.
در یک مذاکره مجدد احتمالی در مورد توافق، دولت بایدن باید درمورد موضوع جنگ های نیابتی و نقش منطقه ای ایران برخی گام ها را بردارد. برای ایالات متحده دشوار خواهد بود که در مذاکره دوم با ایران درباره برنامه هسته ای، نگرانی های شرکای خود را نادیده بگیرد.
شک متحدین
مورد سوم اینکه دولت آمریکا باید نگرانی های متحدان و شرکای خود در ۱+۵ را مورد توجه قرار دهد: انگلیس، فرانسه، چین، روسیه و آلمان
تصمیم رئیس جمهور قبلی یعنی دونالد ترامپ در خروج از توافق هسته ای با ایران، شک و تردیدهای زیادی را در خصوص تعهدات ایالات متحده ایجاد کرده است.
در نتیجه غیرقابل پیش بینی بودن بیش از حد در مواضع، آمریکا اعتبار خود را زیر سوال برده است. بنابراین آمریکا نیاز دارد تا به شرکا و متحدانش اطمینان دهد که توافق جدید از نوع بلندمدت خواهد بود.
یک راه برای مهیا کردن چنین ضمانتی ایجاد یک پیمان بین المللی با تصویب کنگره است.
نگرانی های داخلی ایران
در ماه جون امسال(خردادماه) انتخابات ریاست جمهوری در ایران برگزار خواهد شد. به احتمال زیاد ، توافق هسته ای ایران و روابط با ایالات متحده بخشی از این مبارزات انتخاباتی خواهد بود.
برای تندروهای بلندپرواز، هر گونه تلاش دولت برای بازگشت به توافق هسته ای ایران ممکن است به عنوان اقدامی علیه منافع ملی ایران تبلیغ شود.
این ممکن است به عنوان نمایشی از عدم وطن پرستی از سوی دولت کنونی القا شود. بنابراین، مذاکره کنندگان آمریکایی ممکن است در حین مذاکرات با دولتی که نگاه به داخل دارد وارد مذاکره شوند.
در پایان از زمانی که رابرت مالی به عنوان نماینده برای مذاکرات هسته ای ایران انتخاب شد، حرف و حدیث های زیادی درباره او و مواضعش در خصوص برخی از بحران ها در خاورمیانه مطرح شد.
بنابراین ، صرف نظر از محتوای یک معامله جدید ، گروه هایی وجود خواهند داشت که بر اساس دیدگاه های سیاسی مذاکره کننده اصلی سعی درایجاد بحث و منازعه در خصوص توافق دارند.
در ماه های آتی، اگر زمانی واشنگتن در خصوص جزئیات توافق با تهران مذاکره کند، موارد متعددی وجود خواهند داشت که دولت بایدن باید بر روی آن تمرکز کند.
این روند ممکن است چالش برانگیزتر از آن باشد که بسیاری انتظار داشته اند و ممکن است عواقب سیاسی داخلی را متوجه ایالات متحده کند.
>>> مشروح این تحلیل را اینجا بخوانید:
ثانیه‌های حساسی که بی‌نتیجه سپری می‌شود؛ هدف بایدن از وقت‌کشی چیست؟
310 310
نظر شما