عباس برومنددر گفتگو با خبر آنلاین پاسخ این سوال که در مصر ارتشی بود که بعد از سقوط رژیم، زمام امور را در دست گیرد. بعد از سقوط قذافی چه آینده ای در انتظار لیبی است،جواب داد لیبی بر خلاف مصر فاقد ارتش ملی است. آینده لیبی بسیار مبهم است. اولا بافت جامعه لیبی برخلاف سایر کشور های منطقه یک بافت شکسته و قبایلی است که کماکان فرهنگ قبیله ای حرف اول را می زند.
وی در ادامه افزود: قذافی در لیبی ریشه هر نوع اپوزیسیون سازمان یافته را خشکانده و شما هیچ اثری از احزاب و یا سازمان های غیردولتی فعال نمی بینید، هیچ رهبر یا شخصیت متفکر معارضی وجود ندارد و به معنای دقیق کلمه جنبش مردم لیبی یک جنبش بدون سر و کاملا توده ای است.
برومند اظهار داشت نیرو های نظامی و شبه نظامی نیز ترکیبی از نیروهای وفادار داخلی به قذافی و مزدوران خارجی هستند و از یک تشکیلات منظم ارتشی نیز خبری نیست.بنابراین ما از میان گزینه های شناخته شده برای دوران بعد از سقوط دیکتاتورها در جوامع، در لیبی تقریبا اثری نمی بینیم و این بسیار خطرناک است و همین است که این کشور را مستعد جنگ داخلی می کند.
او بر این اعتقاد است که تنها راه، شکل گیری یک اتحادیه از قبایل معارض و همراهی روسای این قبایل و طوایف برای هدایت مبارزات و سپس در دست گرفتن اوضاع پس از سقوط قذافی است. این مسیر متناسب ترین راه حل برای این سرزمین مظلوم است.16146
متن کامل این یادداشت را اینجا بخوانید.
نظر شما