تشکیل وزارت ورزش، مهم‌ترین سوژه این روزهای ورزش کشور است. این‌که بعد از تشکیل این وزارتخانه چه سرنوشتی در انتظار ورزش ایران خواهد بود، نکته‌ای است که نماینده‌های ورزش زیاد به آن فکر نمی‌کنند چراکه شرایط ورزش ایران را قبل و بعد از تشکیل وزارت ورزش، یکسان می‌دانند. اکثر نمایندگان مجلس معتقدند که با تشکیل وزارت ورزش، هیچ اتفاق خاصی در ورزش رخ نمی‌دهد و تنها وزیر ورزش مجبور است در مورد مسائل مهم، به مجلس پاسخگو باشد. حمیدرضا فولادگر نماینده مردم اصفهان در مجلس شورای اسلامی مهمان کافه خبر بود و در مورد شرایط کلی ورزش ایران صحبت کرد. نکته قابل توجه صحبت‌های او در مورد حذف یک درصد بودجه است که در سال آینده تیم‌های دولتی را با مشکلی بزرگ مواجه خواهد کرد.
*شما نماینده شهری هستید که درصد قابل توجهی از بودجه ورزش در دو باشگاه بزرگ آن هزینه می‌شود.
اصلا این‌طوری نیست.
*ما این را گفتیم که شما از تیم‌هایتان دفاع کنید!
سازمان تربیت بدنی کی به این دو باشگاه پول داده است؟
*به هر حال دو کارخانه بزرگ کشور دو باشگاه ذوب‌آهن و سپاهان را زیر چتر حمایتی خود دارند.
نه، می‌خواهم ببینم کی تربیت بدنی به این دو باشگاه پول داده؟
*به هر حال همین دو کارخانه بزرگ که برای تیم‌هایشان خرج کنند کافی است.
شما دارید می‌گویید پول ورزش. این پول ورزش نیست. پول کارخانه است.
*همان یک درصد بودجه است دیگر.
بخشی از این یک درصد خرج ورزش قهرمانی می‌شود. بخشی از آن هم خرج ورزش همگانی می‌شود.
*ولی قبول دارید که همان یک درصد هم پول خیلی زیاد می‌شود.
خب آن‌ها در خیلی از رشته‌ها فعالیت می‌کنند. آن‌ها علاوه بر ورزش قهرمانی، ورزش آماتوری و ورزش همگانی را هم دارند. می‌دانید سپاهان چند تا رشته ورزشی دارد؟
*هفتاد تا.
همه رشته‌ها را دارند. ذوب‌آهن هم همین‌طور. سپاهان حتی در ایستگاه‌های ورزشی هم می‌آید کفش و لباس می‌دهد. از همه ورزش‌ها به خصوص ورزش عمومی حمایت می‌کند. ولی من یک بحث کلی دارم که می‌گویم شیوه ما اصلا شیوه درستی نیست. این‌که سازمان تربیت بدنی دو باشگاه استقلال و پرسپولیس را ساپورت کند. باشگاه‌های صنعتی را هم شرکت‌های صنعتی ساپورت کنند. این‌که بودجه دولتی ذوب‌آهن برود در یک باشگاه، درست نیست. فولاد مبارکه هم اسمش این است که خصوصی شده ولی واقعیت آن این است که هنوز شبهه دولتی است. این‌ها باید شرکت‌های خصوصی شوند و این شرکت‌ها خودشان بیایند یک تیم راه بیندازند. مثل کاری که پوهانگ در کره می‌کند. من رفته‌ام شرکت پوهانگ را دیده‌ام. یک شرکت تولید فولاد است. آن‌ها خودشان تیمشان را راه انداخته‌اند. البته خود تیم هم برای خودش کار می‌کند و درآمد دارد. یا مثلا در ژاپن هم چنین باشگاه‌هایی هستند.
*البته باشگاه‌های ما مثل باشگاه‌هایی که می‌گویید قوی نیستند و نمی‌توانند درآمدزایی کنند.
یک موقع هست که باشگاه‌ها خودشان خیلی قوی هستند. مثل باشگاه‌های حرفه‌ای اروپا. آن باشگاه‌ها خودشان درآمدزایی می‌کنند. مثلا باشگاه یوونتوس برای کارخانه فیات بود. ولی همین تیم ورزشی آن‌قدر درآمد پیدا کرد که درآمدش از خود فیات بیشتر شد. و حتی معروف‌تر شد. باشگاه‌های ما هم باید همین‌طوری باشند.
*به هر حال این الگو را در کشورهای دیگر پیاده کرده‌اند.
آن باشگاه‌هایی که درآمدزایی دارند، حق پخش می‌گیرند. لباس‌هایشان را می‌فروشند. برای تبلیغات حاشیه ورزشگاه پول می‌گیرند. باشگاه میلان برای هواداران خودش تور می‌گذارد که آن‌ها را می‌برد داخل باشگاه و ورزشگاهش می‌چرخاند و از هر نفر حدود 70 یورو می‌گیرد. آن‌ها به روش‌های مختلف درآمدزایی می‌کنند. چون آنجا تلویزیونش انحصاری نیست، شبکه‌های مختلفش می‌آیند دنبال باشگاه که بتوانند حق پخش بازی را بگیرند. بنابراین آنجا حق پخش معنی دارد. ولی اینجا اصلا باید بروی به صدا و سیما اثبات کنی که حق پخش یعنی چه! ما هم اول باید فرهنگ خصوصی کردن باشگاه‌هایمان را درست کنیم و جا بیندازیم. کما این‌که الان دو باشگاه استقلال و پرسپولیس در لیست واگذاری به بخش خصوصی هستند.
*البته استقلال و پرسپولیس که سال‌هاست دارند خصوصی می‌شوند!
بله. این دو باشگاه که مدت‌هاست بحث خصوصی شدنشان هست. ولی نشده. خصوصی نشدن این دو باشگاه هم دو دلیل دارد. یکی این‌که مسائل مالی آن‌ها شفاف نیست. اگر سازمان خصوصی‌سازی بخواهد شرایط آن‌ها را بررسی کند شرط دارد. باید تراز مالی داشته باشند. اموالشان باید مشخص باشد. یک دلیل دیگر هم این است که خود سازمان تربیت بدنی تمایل ندارد این دو باشگاه را واگذار کند. یعنی از نظر ابزاری به این دو باشگاه احتیاج داشته. یعنی هم سازمان تربیت بدنی نمی‌خواهد این دو باشگاه خصوصی شوند، هم خود باشگاه‌ها شرایط لازم را برای خصوصی‌سازی ندارند.
*خب استقلال و پرسپولیس تنها دو باشگاه از باشگاه‌های ایرانی هستند. بقیه چرا خصوصی نمی‌شوند؟
باشگاه‌هایی هم که به شرکت‌های صنعتی وابسته هستند، پولشان را از شرکت‌های صنعتی می‌گیرند. الان تقریبا همه شرکت‌های صنعتی تیم دارند. سایپا، فولاد مبارکه، ذوب‌آهن، مس، فولاد اهواز و خیلی شرکت‌های دیگر تیم دارند. برای تیم‌هایشان هم پول خرج می‌کنند. من این را قبول ندارم که سپاهان بیشتر از همه تیم‌ها خرج می‌کند. پارسال ما آمار درآوردیم، سپاهان چهارم بود. یعنی سه تیم دیگر هستند که بیشتر از سپاهان خرج می‌کنند.
*واقعا؟ آن سه تیم کدام تیم‌ها بودند؟
استقلال و پرسپولیس دو تیم اول بودند. البته یادم نیست کدامشان اول بود و کدام دوم. ذوب‌آهن هم تیم سوم بود. سپاهان هم چهارم. می‌دانید چرا؟ چون سپاهان ممکن است به افرادی مثل قلعه‌نویی و رحمتی پول خیلی زیادی بدهد، اما از آن طرف هم بازیکنان زیادی دارد که از امیدهایش بالا آمده‌اند. سپاهان بازیکن مفت و مجانی زیاد دارد. اما استقلال و پرسپولیس این‌طوری نیستند. متوسط پولی که بازیکنان استقلال و پرسپولیس گرفته‌اند بیشتر از متوسط پولی است که بازیکنان سپاهان گرفته‌اند. پس این باشگاه‌ها فرقی نمی‌کنند. نتایجی هم که می‌گیرند دیگر به مدیریت تیمشان برمی‌گردد. مثلا سپاهان یک مدیریت با ثباتی در چند سال گذشته داشته. خود آقای ساکت هم یک زرنگی‌هایی دارد. از طرفی سپاهان یک پایگاه مردمی از گذشته در اصفهان داشته. ولی ذوب‌آهن دلیل موفقیتش بدون حاشیه بودن تیمش بوده. تفاوت سپاهان با تیم‌هایی مثل مس و فولاد و سایپا در این نکات است. اتفاقا برای مسئله خصوصی سازی باشگاه‌ها می‌خواستیم یک بار آقای سعیدلو را دعوت کنیم که به مجلس بیاید. این عقب افتاد تا رسید به بحث وزارت ورزش و حالا هم آقای سعیدلو دل و دماغ مجلس آمدن ندارد!
*البته خصوصی‌سازی باشگاه‌ها در ایران کار زیاد راحتی نیست. شرایط برای خصوصی‌سازی خیلی هم فراهم نیست.
بله. مثلا آقای ساکت خودش می‌گوید ما آماده‌ایم که خصوصی شویم. ولی این را هم بدانید که خصوصی‌سازی شرایطی دارد. مثلا باید از تلویزیون حق پخش بگیریم. تکلیف این مسائل باید روشن شود. الان ما هم همین را می‌گوییم. می‌گوییم خصوصی‌سازی در ورزش لازم است اما این شرایط را هم دارد. این طرحی که در مجلس تصویب شد مبنی بر این‌که یک درصد بودجه قطع شد و از طرفی دولت هم دیگر حق کمک به باشگاه‌های ورزشی را ندارد، از سال بعد همه باشگاه‌های صنعتی را به بن‌بست می‌رساند. شما فکر این را بکنید که کارخانه ذوب‌آهن دیگر به باشگاه ذوب‌آهن پول ندهد. باشگاه‌هایی مثل سایپا هم همین‌طور. البته سایپا خصوصی شده ولی سایر باشگاه‌های صنعتی که به شرکت‌های صنعتی وابسته هستند به مشکل می‌خورند. این‌هایی که دستشان در جیب شرکت‌های دولتی است به مشکل می‌خورند.
*یعنی باید تعطیل کنند؟
بله. وقتی برنامه پنجم تصویب شود، دیگر این شرکت‌ها نمی‌توانند به تیم‌های فوتبالشان کمک مالی کنند. بنابراین ما می‌خواهیم این‌ها را به مجلس بیاوریم. بیایند شرایط خصوصی شدنشان را بگویند. من خودم برای خصوصی شدن سپاهان پیشنهادهایی داشتم. برای استقلال و پرسپولیس هم می‌توانم پیشنهاد بدهم. برای باشگاه سپاهان این پیشنهاد را دادم که همان‌طور که 80 درصد از شرکت سپاهان را خصوصی کرده‌اند و 20 درصد از آن را به عنوان حق حاکمیت نگه داشته‌اند تا بر عملکرد آن نظارت داشته باشند، خود باشگاه را هم 80 درصد از سهام آن را واگذار کنند و 20 درصد را نگه دارند. گفتم آن را ببرند توی بورس و سهامشان را بفروشند. مردم اصفهان هم علاقه‌مند هستند و سهام سپاهان را می‌خرند. 20 درصد از آن را هم نگه دارند برای حفظ نام سپاهان روی تیم. به هر حال آن‌ها به میادین بین‌المللی می‌روند و مسابقه می‌دهند. خوب است که اسم سپاهان روی باشگاه باشد. این یک تبلیغی برای سپاهان است.
*اگر یک نفر بیاید 51 درصد از سهام را بخرد و بگوید دوست دارم اسم باشگاه را عوض کنم چطور؟
نه. این را می‌توانند به توافق برسند. می‌توانند اسم باشگاه را حفظ کنند. همین الان افرادی را داریم که حاضرند کل باشگاه سپاهان را بخرند و اسم آن را هم عوض نکنند. همین کار را می‌توانند برای استقلال و پرسپولیس بکنند. البته وقتی باشگاهی قرار است خصوصی شود باید درآمدزایی داشته باشد. تا وقتی که این بودجه را به این باشگاه‌ها می‌دهند این‌ها دیگر دنبال درآمدزایی نمی‌روند. باید فشار بیاید تا بروند دنبال درآمدزایی.
*چند وقت قبل بحثی مطرح شد در مورد انتقال باشگاه‌ها به شهرهای دیگر. شما موافق این کار هستید؟
این کار واقعا کار درستی نیست. کما این‌که پارسال این اتفاق برای تیم سوم ما افتاد؛ سپاهان نوین. البته اهواز خودش فوتبال داشت. این دو تا تیم هم وابسته به وزارت صنایع بودند و خودشان موضوع را حل کردند. به نظر من خود آن شهر باید سهمیه بگیرد. این کار اصلا رقابت را از بین می‌برد. تبریزی‌ها چند سال منتظر بودند تا بیایند لیگ برتر؟ 8 سال. انگیزه داشتند و خودشان را کشیدند بالا. بقیه شهرها هم اگر سهمیه دارند خودشان را بالا بکشند.
*با تشکیل وزارت ورزش، خصوصی‌سازی پرسپولیس و استقلال راحت‌تر می‌شود؟
فرقی نمی‌کند. تنها چیزی که هست این‌که ما می‌توانیم از وزیر ورزش در مورد این موضوع سوال کنیم.
*تشکیل وزارت ورزش، ورزش را دولتی نمی‌کند؟
مگر الان دولتی نیست؟
*مثلا اگر تیم ملی فوتبال نتوانست به جام جهانی برود، شما رئیس فدراسیون فوتبال را عوض نمی‌کنید؟
فدراسیون‌ها و کمیته ملی المپیک غیر دولتی هستند. اگر ساختار خود ورزش دولتی باشد اشکالی ندارد. ولی فدراسیون‌ها و کمیته ملی المپیک دولتی نیستند.
40
نظر شما