انتخاب مشایی به عنوان معاون اول رئیسجمهور انتخاب غلطی بود که با توجه به انتقادات و اعتراضات پیشین، از رئیسجمهور انتظار میرفت که ایشان را به چنین سمتی منصوب کنند، موضعگیریهای غلط و یکدندگی بر این مواضع، بسیاری از دوستداران انقلاب و کسانی را که در مجموعه انقلاب سرمایهگذاری کردهاند، نسبت به شخص مشایی و انتخاب رئیسجمهور بدبین کرده است. اصرار به ابقای مشایی از نظر اصولگرایان دلسوز و حامی دولت، نوعی لجاجت به شمار میرود که هیچ منطقی ندارد.
ادامه این اصرارها بر نقطهنظرات آتی اصولگرایان و موضعگیریهای آیندهشان نسبت به دولت دهم و شخص رئیسجمهور اثرگذار خواهد بود. نخستین واکنشها به این مسئله را نمایندگان مجلس در بررسی صلاحیت وزرای دولت نشان خواهند داد. مخالفت مجلس با وزرای معرفی شده دولت نیز نوعی لجبازی خواهد بود که ادامه این روند در تعامل دولت و مجلس، جز به زیان کشور نخواهد بود.
اصولگرایان از آنجا که رئیسجمهور را، انسانی ولایتمدار میدانند انتظار دارند که ایشان در مقابل دستور رهبری، با توجه به اصل ولایتمداری اصولگرایان، تمکین کرده و اقدام به اصلاح تصمیم خود کنند. از این رو بعید است که اگر رهبری صراحتاً دستور به عزل مشایی دهند، رئیسجمهور حتی اجازه مخالفت در این زمینه را داشته باشند و در مقابل دستور رهبری نسبت به تصمیم غلطش پافشاری کنند. چنانچه مقام معظم رهبری دستور دهند و رئیسجمهور آن را نپذیرند، صلاحیت ایشان از دست میرود و مجلس نیز ناگزیر از ورود به این مسئله و بررسی رأی اعتماد وی خواهد بود. بر این اساس انتظار میرود که رئیسجمهور با اصلاح تصمیم غلط خود، کلیه مشکلات در این زمینه را به انگشت تدبیر خود حل کرده و از بروز مسائل دیگری در آینده جلوگیری کند.
عضو جامعه اسلامی مهندسین
محسن یحیوی
کد خبر 13257
نظر شما