به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، مراسم سالروز تولد ۷۸ سالگی مسعود کیمیایی، شامگاه دوشنبه هفتم مرداد با حضور اهالی سینما در برج میلاد برگزار شد، کارگردانی که خالق آثاری به یاد ماندنی در تاریخ سینمای این مرز و بوم از جمله «قیصر»، «گوزن‌ها»، «سرب»، «ضیافت» و ...بوده است.
داریوش مهرجویی، سیروس الوند، پوری بنایی، محمدرضا فروتن، فرزاد موتمن، امیرعلی دانایی، سعید پیردوست، جواد طوسی، پولاد کیمیایی و ... از جمله حاضران در این مراسم بودند.
من و مسعود علیه سیستم فیلمسازی قیام کردیم
داریوش مهرجویی که مهمان ویژه این مراسم بود، درباره ارتباطش با کیمیایی گفت: «می‌گویند ما دونفر، من و مسعود کیمیایی، موج جدید فیلمسازی در ایران راه انداختیم و یادم می‌آید که در آپارتمان من جلساتی داشتیم و علیه سیستم فیلمسازی قیام کردیم. ما به عنوان فیلمسازان جوانی که در ابتدا فیلم‌هایشان دائما سانسور می‌شد. دست به دست هم دادیم و یک طغیان اساسی علیه سیستم شاهنشاهی کردیم و کسی هم با ما کاری نداشت. یادم می‌آید با روزنامه کیهان مصاحبه کردیم و مانیفست‌مان را خواندیم.»
او ادامه داد: «شش، هفت جوان بیست و پنج، بیست و شش ساله بودیم و دقیقا هم نمی‌دانستیم چکار می‌کنیم ولی این انگیزه مقاومت و ایستادگی در برابر رژیم را داشتیم. به هر حال من خاطرات خیلی خوشی با مسعود داشتم و با ناصر تقوایی سه نفری با همدیگر سال‌ها دور هم جمع می‌شدیم و ور می‌زدیم و از اوضاع انتقاد می‌کردیم. به هر حال خوشحالم که مسعود امشب اینجا همه را جمع کرد، شب قشنگی است و چهره‌های جدیدی را می‌بینیم که همه زنده‌اند و سر حال، غیر از آن‌ها که رفتند. مسعود جان تبریک می‌گویم، انشاالله که همچنان بتازی و هر سال یک فیلم جدید بپزی و بدی بیرون و مردم را ارشاد کنی.»
با کیمیایی و مهرجویی نام کارگردان روی فیلم آمد
سیروس الوند، دیگر مهمان این مراسم بود که درباره کیمیایی بیان کرد: «صحبت در مورد مسعود کیمیایی هم سهل است و هم سخت است. سهل و آسان است برای اینکه هیچ کس به اندازه ایشان صفحات روزنامه‌ها را پرنکرده است، آنقدر راجع به کیمیایی نوشته‌اند که آدم راحت می‌تواند درباره آن نوشته‌ها صحبت کند، سخت است برای اینکه آنقدر در مورد او نوشته‌اند که چیزی باقی نمانده است تا ما بگوییم. حال من یک نکته‌ای را می‌گویم؛ پیش از مسعود و داریوش بزرگوار می‌گفتند فیلم فردین، فیلم بیک، فیلم بهروز و .... مسعود «قیصر» را که ساخت، اسم کارگردان روی فیلم آمد و شد فیلم کیمیایی، فیلم مهرجویی.»
او همچنین تاکید کرد: «او خانوادگی با خواهر نازنین و عزیزش که اهل مطالعه بود، از کودکی به اتفاقات و جریان‌های سیاسی اجتماعی توجه داشت، بچه کوچه و خیابان بود با هم دیگر بزرگ شدیم و بعد به سینما رسید و در سن ۲۴ سالگی به سطح روشنفکری اول تهران رسید. مسعود ۲۵ سالش بود و کنار احمد شاملو قرار گرفت و این شوخی نیست، آن هم در دهه ۴۰ که دوره شکوفایی ادبیات و خاموشی سینما بود.»
پولاد کیمیایی هم در جشن تولد ۷۸ سالگی پدرش، با ابراز علاقه به او، گفت: «عاشق پدرم هستم، دست‌شان را می‌بوسم، همیشه از ایشان یاد گرفتم و چه خوب است که قدر خانواده و این بزرگان را زودتر بدانیم. در این روزگار که اینقدر فاصله افتاده است، اینقدر بی‌مهری می‌بینیم، اینجور بهانه‌هاست که باعث می‌شود دور هم جمع شویم و همدیگر را ببینیم و یک شب خوبی داشته باشیم، خیلی زیباست. از تمام کسانی که جمع شده‌اند و این همه راه آمده‌اند و از پدرم که تاریخ نشان داده است که هر چه دارم از اوست، خیلی تشکر می‌کنم. خیلی خوشحالم که یک‌سال دیگر کنار هم هستیم و ان شاالله که بتوانیم سالیان سال کنار یکدیگر جمع بشویم.»
آرزو دارم باز هم با کیمیایی کار کنم
محمدرضا فروتن، بازیگری که سابقه همکاری با کیمیایی را دارد، با ابراز خشنودی از حضورش در این مراسم، گفت: «خوشحالم که در این شب بسیار زیبا و خاطره‌انگیز کنار شما هستم و از مردی صحبت می‌کنم که همیشه برای همه خاطره ساخته و خاطره‌ساز بوده است. دور از هر تقدیری دلم می‌خواهد فقط حرف دلم را بزنم اگر بگویم که آقای کیمیایی بهترین آرتیست است، فوق‌العاده است و تمام این موارد فکر می‌کنم که حرف دلم را کامل بیان نکرده‌ام، چون فکر می کنم اگر ایشان بهترین هم باشند با تجربه‌هایی که داشتم نفر دوم با ایشان حداقل ۱۸۶ پله فاصله دارد. دوم اینکه همیشه در وجودم احساس می‌کنم این انسان احساسش، افکارش و رفتارش برای من از سینما خیلی سینماتر بوده است. وقتی از دور می‌آمد واقعا احساس می‌کردم یک کارگردان سینما راه می‌رود و می‌آید یعنی همانطور که ایشان راه می‌رفتند قربان تیپشان می‌رفتم. باعث افتخارم بوده است که در خدمت ایشان شش تا فیلم کار کرده‌ام، هیچ آرزویی در این سن برای کار کردن با هیچ کارگردانی چه داخلی، چه خارجی را ندارم، البته قبلا داشتم اما الان خیر. اما آرزو دارم کاش یکبار دیگر باز بتوانم خدمت ایشان باشم.»
غزل و قیصر، بهترین فیلم‌های زندگی‌ام است
در ادامه این مراسم، پوری بنایی از بازیگران باسابقه سینمای ایران هم در سخنانی کوتاه خطاب به کیمیایی گفت: «خیلی ممنونم از مسعود عزیز که برای جشن به این بزرگی من را قابل دانست و من را دعوت کرد. خیلی خوشحالم که امشب در خدمت شما هستم آقای کیمیایی من قشنگ ترین خاطرات زندگی ام را با شما داشتم و همیشه خواهم داشت. من از فیلم «خداحافظ تهران» در خدمت آقای کیمیایی بودم و از همان‌جا رهبری‌شان را می‌دیدم که چه قدر عالی بود و بعد «قیصر» را کار کردم که واقعا بزرگ‌ترین افتخار زندگی من بوده و هست یعنی تنها فیلمی است که من هر هموطنی را می‌بینم می‌گوید خانم بنایی من بیش از صد بار «قیصر» را دیده‌ام، اما بازهم سیر نمی‌شوم و خیلی خوشحالم که با تمام زحماتی که کشیدیم «قیصر» ماندگار شد و بعد فیلم «غزل» را در خدمت‌شان بودم که من دیگر دیوانه «غزل» هستم.»
او افزود: «چند وقت پیش با آقای جعفر پناهی که جای‌شان خالی است، رفته بودیم در کنار سیل زده‌ها و وقتی بر می‌گشتیم گفتم که وای داریم از جایی رد می‌شویم که من دلم می‌خواهد دیوانه شوم. من می‌خواهم بروم عباس آباد بهشهر و «غزل» را آنجا ببینم و باور نمی‌کنید که وقتی رسیدم و آن صحنه کلبه را دیدم بی اختیار داد زدم غزل و شروع کردم زار زار گریه کردن. «غزل» برای من زیباترین و بهترین فیلم کارنامه‌ام است، مسعود جان من سپاسگزارم که قشنگ ترین فیلم‌ها را کنار شما داشتم. تولدت مبارک. من همیشه می‌گویم نگویید ان شاالله صد سال زندگی کنی بگویید انشاالله دو هزاروپانصدوهفتاد و هشت سال شاهنشاهی عمر کنی.»
۵۷۲۴۳
نظر شما