در دادگاه عدل مردم متهم اصلی رضازاده است

یک بار در یک مراسمی قهرمانی از جنس دایره طلایی رفت بالا و او را که آن پایین لم داده بود را مورد خطاب غیر مستقیم قرار داد،خیلی ها که در ان سالن پر از جمعیت نشسته بودند ، می دانستند خطاب آقا رسول به اوست.ان بالا رفته بود که از تختی بگوید:« پهلوان یک وجود مستقل از میان مردم است و برای حفظ این استقلال تاوان‌های سنگینی می‌دهد. درجامعه ای که معاویه است، پهلوانی کردن و مسوولیت علی بودن، علی (ع) را الگوی پهلوانی می‌کند و این مسوولیت به قدری سنگین است که در هنگام شهادتش می‌گوید «فزت و رب الکعبه» به خدای کعبه سوگند رستگار شدم.» اینجا بود که پهلوان نفسش را در سینه حبس کرده بود بار سنگین نگاه ها را به دوش می کشید.

حسین رضازاده بی شک نام آورترین قهرمان تمام تاریخ ورزش ایران است،نام آورتر از امامعلی حبیبی و شمس الدین سیدعباسی و حتی محمد نصیری خروس وزن.نام آور تر از آقا تختی هم هست از نظر مدال. اینها را گفتم که نسبت مان با حسین رضازاده که روزی خیلی برایش هورا می کشیدم مشخص شود.

بالاخره دل همه خوش شد از این محرومیت. وزنه برداری ایران سال هاست که اسیر دوپینگ است و سالی نیست در این سال های سیاه وزنه برداری که یکی از وزنه بردارن این رشته در ابتدا متهم و بعد واقعا دوپینگی شود.اما هیچ یک از نهادهای مسوول ورزش کشور پاسخ روشنی به این موضوع نداده اند که چرا رشته ورزشی که این همه ورزشکار دوپینگی دارد، ادامه حیات می دهد.

 نه اینکه در سالن وزنه برداری آزادی را تخته کنند. اما بعد از فاجعه دوپینگ 9 یا 10 وزنه بردار، دو وزنه بردار سنگین وزن دیگر، وزنه برداران باشگاهی و حتی دو نوجوان وزنه بردار کسی در دستگاه ورزش پاسخ روشنی به این موضوع نمی دهد که آیا باید در همه لیست های ستاد مبارزه با دوپینگ، وزنه برداری حضور داشته باشد. گویی بودن در این لیست سیاه افتخار وزنه برداری ایران است.

اما سعید علی حسینی؛پدرش که پیر تر از سال گذشته بود در اردوی تیم ملی، می گفت به پسرم با زور آمپول تزریق کرده اند. می گفت که رضازاده عمدی از روی حسادت سعید را دوپینگی کرده است و می گفت روزی که رکورد رضازاده را برای چندمین بار در اردوی تیم ملی زد،او از فرط عصبانیت و ...اردو را ترک کرد.می گفت...

سوالات زیادی هم در مورد محرومیت وزنه بردار 22 ساله تیم ملی و جانشین رضازاده وجود دارد، اینکه چرا این همه دیر محرومیت اعلام شد،یک سال فاصله برای رای به دوپینگ پارسال و اینکه چرا رضازاده این همه  سکوت کرد در برابر بسیاری از اتهامات سعید و پدرش. اصلا واقعیت مسابقات جهانی کره چیست؟چه گذشت در این شب که همه سنگین وزن ها به روی تخته رفتند و علی حسینی مصدوم شد ،عکاس فدراسیون عکس اش را گرفت. وقتی داشت از درد به خود می پیچید. بعدها علی حسینی گفت که این درد خیلی راست نبوده است.

باور عمومی در تحلیل آنچه بر حسین رضا زاده و سعید علی حسینی گذشته ،یک چیز است حمایت از ورزشکار مظلوم. این را می شود از تیتر رسانه ها و بحث های درون تاکسی فهمید. می شود از انتقاد های پیشکسوتان وزنه برداری از حسین رضازاده مشاهده کرد. نتیجه گیری را می توان دید و مقصر را می توان شناخت.

به باور  خیلی ها حسین رضازاده متهم اصلی است. اوست که هیچ گاه همه سخنان علی حسینی را در مورد خودش تکذیب نکرد، اوست که بسیاری از رفتارهای بیرون اش از جمله عدم فاش گویی جلسات با رییس فدراسیون جهانی و امیدورای کاذب به حل موضوع را بارها در رسانه ها مطرح کرد . خیلی از اهالی وزنه برداری همان موقع می گفتند سعید علی حسینی یک سال پیش محروم شده و این وقت فروشی و زمان خریدن شاید  برای اعلام این موضوع پس از قهرمانی در ترکیه باشد.

همه این فرض ها مفروض. اما گریه کردن مقابل مافیای وزنه برداری دنیا راهبرد مناسبی برای حل موضوع علی حسینی می تواند باشد؟ مدارک این رای و روند رسیدگی به مسئله دوپینگ کجاست. گرچه نمی توان به آسانی باور عمومی را از بین برد و نزد مردم رضازاده را تبرئه کرد اما برای یک بار هم که شده فدراسیون وزنه برداری بسیاری از سوالان مرتبط با پرونده علی حسینی را منتشر کند.البته رضازاده هم خود را مقصر می داند. او می گوید ای کاش بیشتر دقت می‌کردم تا این اتفاق نیفتد.

ای کاش!