میثم بهرامی / انتخاب مربی تراز اول خارجی برای تیم ملی، همچنان برای هواداران تیم ملی موضوعی وسوسه‌انگیز و برای اهالی فوتبال، بحثی تکراری و خسته‌کننده است.
وقتی علی سعیدلو با صراحت گفت که سازمان تربیت بدنی پول مربی خارجی تیم ملی را می‌دهد، دیگر کسی به یاد چهرها‌ی مربیان بزرگ دنیا نیفتاد. کسی هم مربیان بزرگ را با لباس تیم ملی ایران در ذهنش تصور نکرد. وقتی چنین بحثی مطرح شد، دو سوال در اذهان شکل گرفت که بی‌جواب هم ماند. سوال اول این بود که آیا سازمان تربیت بدنی دوباره می‌خواهد تنها اسم مربی بزرگ را بیاورد و بعد از مدتی یک مربی متوسط یا کوچک را روی نیمکت تیم ملی بنشاند؟ این سوالی است که کارشناسان فوتبال ایران را هم نگران کرده است. از آنجا که فدراسیون فوتبال و سازمان تربیت بدنی سابقه درخشانی در مذاکره با مربیان بزرگ فوتبال ندارند، فعلا کسی امیدی به جذب یک مربی بزرگ ندارد.
حسن حبیبی سرمربی اسبق تیم ملی ایران می‌گوید: «به نظرم فدراسیون فوتبال و سازمان تربیت بدنی باید ابتدا مذاکراتشان را انجام دهند و بعد اعلام کنند که چه کار کرده‌اند. من نمی‌دانم منظور از مربی بزرگ چیست. به کسی می‌گویند که هیکل بزرگی داشته باشد؟ این کلاه گذاشتن سر مردم است. قبلا هم همین‌طوری جو را شلوغ کرده‌اند و دیده‌ایم که هیچ مربی بزرگی را جذب نکرده‌اند. ضمنا من می‌خواهم بدانم این مربی بزرگ را چه کسی انتخاب می‌کند؟ کسی که مسئولیت انتخاب سرمربی تیم ملی را دارد، باید خودش این کاره باشد. نه این‌که اصلا نداند مربی بزرگ به چه کسی می‌گویند.»
این‌که آیا فدراسیون می‌تواند سرانجام یک مربی بزرگ را روی نیمکت تیم ملی بنشاند یا نه، موضوعی مهم است که البته در مقابل بعد دیگر قضیه، کم‌اهمیت به نظر می‌رسد. بعد دیگر این ماجرا، همان سوال دوم است که هنوز کسی جواب روشنی به آن نداده است. سوالی که بی‌جواب مانده، در مورد زمان مطرح کردن این موضوع است و این‌که آیا این بحث در زمان خوبی مطرح شده؟ در آستانه جام ملت‌های آسیا و در شرایطی که به گفته امیر قلعه‌نویی، تیم ملی بیش از هر چیزی به آرامش احتیاج دارد، مطرح شدن چنین موضوعی از سوی مسئولان رده بالای سازمان تربیت بدنی و فدراسیون فوتبال، می‌تواند آرامش را از تیم ملی بگیرد و تاثیری مستقیم در نتایج تیم ملی بگذارد. البته این نظریه‌ای است که بسیاری از کارشناسان فوتبال آن را قبول ندارند چراکه با توجه به شرایط فوتبال حرفه‌ای، بسیاری از تیم‌ها پیش از رسیدن زمان پایان قرارداد سرمربی خود، با گزینه‌های دیگری مذاکره می‌کنند.
حشمت مهاجرانی سرمربی اسبق تیم ملی ایران می‌گوید: «مربی حرفه‌ای نباید به این مسائل کاری داشته باشد. در جام جهانی 2010، نه مربی می‌دانستند که بعد از جام جهانی قراردادشان تمام می‌شود و ممکن است کنار گذاشته شوند. آن‌ها هم باید بگویند روحیه ما خراب شد و حذف شدیم؟ مربیان تیم‌هایی مثل ژاپن و کره و پاراگوئه، بعد از جام جهانی عوض شدند. آن‌ها قبل از جام جهانی هم می‌دانستند که به احتمال زیاد برکنار می‌شوند. اما هیچ کدامشان حرفی در این مورد نزد که روحیه‌اش خراب شده. به نظرم قطبی هم باید کارش را انجام دهد و کاری به بحث‌هایی که در چند روز اخیر مطرح شده نداشته باشد.»
یکی از روزنامه‌ها به نقل از قطبی نوشته بود اگر مسئولان تیم ملی او را نمی‌خواهند، همین الان از تیم ملی می‌رود. این همان چیزی است که باعث نگرانی برخی از کارشناسان شده است؛ کارشناسانی که معتقدند قطبی می‌تواند در صورت ناکامی در جام ملت‌ها، همین موضوع را بهانه کند و بگوید آرامش او را گرفته‌اند و نتوانسته روی تیم ملی تمرکز داشته باشد. البته فریدون معینی رئیس کمیته تیم‌های ملی چنین مسئله‌ای را قبول ندارد. او می‌گوید: «من از این جریان بی‌اطلاع هستم ولی نظرم این است که در حال حاضر فوتبال حرفه‌ای است و هر نوع نظریه‌ای ممکن است مطرح شود. الان بازیکنان هر سال یک باشگاه عوض می‌کنند. مربیان هم همین‌طور هستند. بگذریم از یک سری مربیانی که با یک سبک عالی، برای مدت طولانی در یک تیم کار می‌کنند و به موفقیت هم می‌رسند. اما اکثر مربیان این‌طوری هستند که هر یکی دو سال یک تیم عوض می‌کنند. آقای قطبی هم قطعا حرفه‌ای فکر می‌کنند و من بعید می‌دانم بحث‌هایی که در مورد مربی آینده تیم ملی مطرح می‌شود، روی روحیه او تاثیر بگذارد.»
نظر شما