فرنوش صفوی‌فر: تازه‌ترین مطالعات نشان داده روزهای چندماهه قطبی، می‌تواند عامل تحریک افراد به خودکشی باشد. این در حالی است که تحقیقات پیشین نشان داده بودند مردم در پاییز بیشتر خود را می‌کشند.
به گزارش رویترز، در این مطالعه، که بر روی آمار خودکشی در کشور قطبی گرینلند انجام شده، مشخص شده بیشتر خودکشی‌ها، یعنی حدود 82 درصد آنها، در طی روزهای دائمی، یعنی بین ماه‌های آوریل تا آگوست، اتفاق می‌افتد. این مطالعه را محققان موسسه تحقیقاتی کارولینسکای سوئد، بر اساس آمار سال‌های 1968 تا 2002 گرینلند انجام داده‌اند. نتایج، در آخرین شماره نشریه روان‌پزشکی، از مجموعه نشریات پزشکی بریتانیا منتشر شده است.
. به گفته آنان، نوع خودکشی در این ماه‌ها نیز، متفاوت از ماه‌های دیگر، و به روش‌های خشونت‌آمیزتر است. بر اساس مطالعه آنان مشخص شده که تقریبا همه خودکشی‌هایی که در روزهای دائمی رخ می‌دهد، یعنی 95 درصد آنها، به روش‌هایی همچون شلیک با اسلحه گرم، به دار آویختن، پرت کردن خود از بلندی و مانند آن انجام شده که نشان‌دهنده عمق مشکل روانی فرد و تصمیم ظاهرا قطعی او برای از بین بردن خود است.
توجیه این محققان آن است که روز بیش از حد طبیعی طولانی، سبب به هم خوردن خواب راحت در این افراد می‌شود و کمبود خواب کافی و راحت، سبب برهم خوردن تعادل طبیعی سلامت جسم و روان فرد می‌شود و زمینه را برای خودکشی او فراهم می‌آورد. مطالعات زیادی بر نقش خواب، به عنوان یک عامل مهم در سلامت فرد، تاکید کرده‌اند. حتی پیش از این مطالعات نشان داده بودند که کمبود خواب باکیفیت، می‌تواند مستقیما عامل تحریک فرد برای اقدام به خودکشی باشد. این مطالعه را گروهی از محققان دانشگاه میشیگان انجام داده بودند و نتایج آن در نشست ماه گذشته انجمن جهانی روان‌پزشکی ارائه شد.
اهمیت این نتایج وقتی بیشتر مشخص می‌شود که بدانیم طبق آمار سازمان جهانی بهداشت، حداقل 877 هزار نفر در سال، بر اثر خودکشی فوت می‌کنند و تخمین زده می‌شود که به ازای هر مرگ ناشی از خودکشی هم 10 تا40 مورد خودکشی ناکام رخ داده باشد.
محققان حدس می‌زنند که کم‌خوابی، ناشی از روز طولانی، باعث به هم خوردن مهم‌ترین ماده شیمیایی موثر در خلق انسان، یعنی سروتونین شود؛ ماده‌ای که یکی از واسطه‌های شیمیایی در دستگاه عصبی انسان است و روان‌پزشکان معتقدند بیشتر اختلالات خلقی، از قبیل درجات و انواع مختلف افسردگی و شیدایی، همچنین اختلالات خواب، به نوعی به این واسطه شیمیایی عصبی مرتبط است. این، یعنی که ممکن است احتمال خودکشی افراد، حتی مستقل از کم‌خوابی یا بدخوابی آنها، و مستقیما به دلیل تاثیر برهم‌خوردن نظم طبیعی بدن و شبانه‌روز، افزایش یافته باشد. البته محققان تاکید دارند که خودکشی یک پدیده چندعاملی و واقعا پیچیده است که نقش عوامل مختلف پزشکی و اجتماعی را در بروز آن، باهم باید در نظر گرفت، اما توجه به نتایج مطالعاتی از این دست، کمک می‌کند که ابعاد مختلف پدیده را به تدریج بشناسیم و به خصوص در رفع زمینه‌های قابل‌تغییر آن بکوشیم. خوشبختانه در کشور ما مشکل روز دائمی قطبی وجود ندارد، اما بهتر است محققان کشورمان بکوشند و در پی کشف علل بومی خاص جغرافیایی و فرهنگی کشور ما برآیند که ممکن است زمینه را برای خودکشی افراد مساعد کنند.
نظر شما