نشریه نیچر در یک نظرسنجی گسترده و بین‌المللی، نظر دانشمندان را نسبت به شیوه‌های موجود درخواست کرد که گزارش آن را در این‌جا می‌توانید ملاحظه کنید.
اما در کنار آن، شش استاد بزرگ علم‌سنجی نیز در یادداشت‌های خود که در شماره 7300 نشریه نیچر منتشر شده‌اند، نسبت به انتقادها و دفاع‌ها از شیوه‌های علم‌سنجی و رتبه‌بندی فعالیت‌های علمی اظهار نظر کرده و راه‌کارهایی را برای عادلانه‌تر شدن این معیارها ارایه داده‌اند.
پروفسور تبور براون، موسس و سردبیر ژورنال ساینتومتریکس و عضو فرهنگستان علوم مجارستان با اشاره به تعداد محدود 1500 نفر متخصص علم‌سنجی در زمین، تاکید کرده برای ارزیابی فعالیت های علمی فقط باید از نظرات این متخصصان استفاده شود.
دکتر کارل برگستورم، استاد دانشگاه واشینگتن در سیاتل و از بنیان‌گذاران سایت Eigenfactor.org در توضیح رتبه‌بندی می‌گوید هدف از این کار نه برتری‌بخشی دانشمندان و دانشگاه‌ها به یکدیگر، که کمک به روش‌های جدید و بهتر پژوهش است.
برونو فرای، استاد اقتصاد دانشگاه زوریخ در سوییس نیز با توضیح این‌که انگیزه اصلی محققان، حس کنجکاوی، استقلال و شهرت در بین همتایان است، پیشنهاد می‌دهد عنوان‌ها و جوایزی مانند جایزه نوبل، دکترای افتخاری، عضویت در فرهنگستان‌ها و مواردی از این دست نیز در ارزشیابی دانشمندان مد نظر قرار گیرد.
جوین دی. وست، همکار برگستورم در دانشکده پزشکی دانشگاه واشینگتن که از مدل‌های ریاضی برای علم‌سنجی استفاده می‌کند، معتقد است توجه به نظریه بازی‌ها می‌تواند جلوی مشکلات احتمالی در سوء استفاده از معیارها را بگیرد و انگیزه دانشمندان را برای بهبود پژوهش‌ها اصلاح کند.
دیوید پندلبری، تحلیل‌گر مستندات بخش بهداشت و علوم مؤسسه رسانه‌ای تامسون-روئیترز که متولی آی.اس.آی است، می‌گوید انتقاداتی که به سیستم علم‌سنجی وارد است، درست نیست و این استانداردها، صرفا ابزاری کمکی برای رسیدن به تصمیم درست هستند و نه بیشتر.
و در پایان، جنیفر روهن، استاد دانشگاه کالج لندن و از اعضای مؤسسه ولکام تراست معتقد است در نظام علم‌سنجی توجهی به پژوهش‌هایی که به نتیجه نمی‌رسند یا با تاخیر نسبت به گروه‌های رقیب به نتیجه می‌رسند، نمی‌شود و این خوب نیست؛ چراکه چنین پژوهش‌هایی حداقل یک نتیجه مهم به همراه دارند که فلان روش به نتیجه نمی‌رسد و دانشمندان به سراغ آن نروند.
نظر شما