انتخابات چهارضلعی

 در این صورت، اصولگرایان و اصلاح طلبان هر کدام با دو نامزد در میدان رقابت حاضرند واین وضعیت، احتمال دو مرحله ای شدن انتخابات را بیش از پیش تقویت می کند.

محسن رضایی اگرچه با ایده دولت ائتلافی به دنبال بازکردن پنجره ای در فضای سیاسی کشور بود اما تردیدهای او (یا شاید تکنیک تبلیغاتی) او را تا پیش از اعلام رسمی کاندیداتوری ، در قامت یک نامزد جدی در انتخابات آتی مطرح نکرد . حضور محسن رضایی صرف نظر از میزان توفیقش در کارزار انتخاباتی پیش رو ، برای آن دسته از اصولگرایانی که در طیف منتقدان رئیس دولت جا می گیرند گریز از بن بست تلقی می شود و می تواند به نشاط انتخاباتی، لااقل در اصولگرایان دامن زند زیرا به آنان امکان انتخاب می دهد واز ناگزیری انتخاب یک گزینه از یک گزینه رهایی می یابند.

با این حساب احتمال می رود آرایش سیاسی کشور وجناح ها در روزهای آینده دستخوش تغییراتی شود، بویژه آن که گروه هایی از اصولگرایان و شخصیت های تاثیر گذار آنان هنوز اعلام موضع نکرده اند و حتی تغییر در حمایت های قبلی نیز محتمل خواهد بود.

ظاهرا هر دو جناح ، ‌تحت تاثیر یکدیگر ، به این نتیجه رسیده اند که انتخابات دوقطبی را به مرحله دوم واگذارند؛ یعنی در مرحله مقدماتی ، وزن کشی‌های لازم صورت گیرد و نامزد مقبول تر به دور دوم راه یابد ؛ فرآیندی که نظام های دو حزبی دنیا در داخل خود انجام می دهند.

تفاوت های رقابت سیاسی ما با سایر کشورها فقط در این محور خلاصه نمی شود . به دلیل فقدان حزب فراگیر و اصولا قاعده تحزب در مبارزات انتخاباتی کشورمان ، نامزدها به خوبی می دانند حمایت فهرست بلند بالایی از احزاب تراز اول و یا احزاب کم بنیه و حتی یک شبه ، کار ساز نیست. حتی حمایت جریان های سرپل و اجماع ساز نیز که احزاب را به دلیل روابط پدر سالار ، به دنبال خود می‌کشند نیز رمز پیروزی نیست . مرور دوره های مختلف انتخاباتی البته موید این ادعاست که آخرین آن ، انتخاب رئیس دولت نهم در غیاب پشتیبانی احزاب اصولگرا در دوره قبل است.

هواداران آقای احمدی نژاد می دانند اگر انتخابات به مرحله دوم کشیده شود بخت او به افول می رود و احتمال پیروزی نامزد رقیب قوت می گیرد زیرا معمولا در مرحله دوم ، «اجماع سلبی» به زیان فرد حاکم عمل می کند زیرا او به دلیل حاکمیت و شهرت بیشتر ،‌منطقا مخالفان بیشتری هم دارد ( نمونه این اجماع را در دو گانه هاشمی - احمدی نژاد دیده‌ایم و به یاد داریم که در مرحله اول ، آرای هاشمی بیشتر از احمدی نژاد بود اما در مرحله دوم ، مخالفان «هاشمی مشهور» بیشتر از مخالفان «احمدی نژاد ناشناس» بودند و همین اجماع معکوس ، نتیجه بازی را عوض کرد .)

آیا چرخش روزگار ، آن واقعه را این بار برای «احمدی‌نژاد مشهور» رقم خواهد زد؟