امید سلیمی بنی: این افراد معتقدند اگر قایل به حضور افراد قوی و مدیران کلان در شورا باشیم، باید لاجرم مردم به این افراد که بارها در حوزه سیاست، خود را نشان داده اند، اعتماد کنند و رای دهند. به گفته آنان، در صورتی که افراد غیر سیاسی و نه چندان قدرتمند در شورای شهر قرار گیرند، توان نظارت و کنترل نهاد ثروتمند و قدرتمندی مانند شهرداری را نخواهند داشت و ممکن است عدم حضور سیاسیون، به ضرر شهروندان تمام شود.
در مقابل این افراد، منتقدان حضور چهره های سیاسی در شورا قرار دارند. مخالفان حضور سیاسیون در شورا اول به قانون استناد می کنند و می گویند مطابق قانون اساسی و قانون شوراها، پارلمانهای شهری، غیر سیاسی است و باید محلی برای رفع و رجوع مشکلات مردم، شهر، سلامت، آموزش، حمل و نقل و از این دست مباحث باشد. آنها می گویند در صورتی که شوراها سیاسی شود، توان مدیریت شهری خود را از دست می دهد و بنا بر این، بدل به محل منازعه جدید گروه های سیاسی خواهد شد.
به گفته آنان، در صورتی که شوراهای شهر بدل به نهادی سیاسی شود، به تبع آن، شهرداری ها نیز سیاسی خواهند شد و حضور شهرداری های سیاسی در شهرها، منجر به بی عدالتی و دور ماندن از وظیفه اصلی شهرداریها، یعنی خدمات و مدیریت شهری، می شود. منتقدان حضور سیاستمداران و سیاستورزان در شورا می گویند زمانی که مدیران سیاسی و افرادی با داشتن سابقه و صبغه سیاسی به شوراها رسیدند، سیاسی شدن شوراها، ناگزیر است و شورای سیاسی، به درد اداره شهر و روستا نمی خورد.
آنها به عنوان مثال عینی خود، از شوراهای دور اول، به خصوص شورای اول تهران یاد می کنند و اصلی ترین عامل ناکامی این شورا را مربوط به سیاسی شدن این نهاد شهری-اجتماعی می دانند.
با وجود اظهار نظرهای مختلف، در شورای شهر چهارم، هجوم سیاسیون و چهره های دنیای سیاست برای رای گرفتن از مردم، آشکار است. چهره هایی که ذاتا سیاسی اند و تاکنون تجربه ای در مدیریت شهر نداشته اند (وزرای دولت احمدی نژاد) و برخی نیز از میان اوج و فرودهای سیاسی سالهای اخیر، حتی به شورا نیز رسیده اند (معاون رئیس جمهور اصلاحات و برخی از وزرای آن دوران). بررسی نامهای شاخص ثبت نام کننده در شوراهای کلانشهرهای کشور نیز نشان می دهد حضور چهره های سیاسی منسوب به دولت و همچنین اصولگرایان منتقد دولت، بیش از چهره های مدنی و اجتماعی بوده است.
جالب ترین نکته این است که عده ای از نامزدهای حضور در شوراهای شهر چهارم که خود، به عنوان چهره ای صددرصد سیاسی مطرح می شوند و هنوز نیز به عنوان رئیس ستادهای سیاسی فعال در انتخابات ریاست جمهوری پیش رو، از آنها نام برده می شود، در سخنان خود به غیرسیاسی بودن شوراها، تاکید دارند. اینجاست که باید احوال دم خروس را از قسم خورنده پرسید.
به طور کلی می توان استدلال دو گروه موافق و مخالف حضور سیاسیون در شوراها را در این جدول طبقه بندی کرد:
جدول یک: استدلال مخالفان و موافقان سیاسی شدن شوراها
| گروه | مبنای استدلال | خلاصه استدلال |
| موافق | قوی بودن سیاستمداران | در بین مدیران ارشدی که در جامعه مسئولیت یافته اند، سیاستمداران هوشیارتر و قوی تر از سایرین هستند و می توانند وظایف خود در شوراها را بهتر انجام دهند و باعث قدرت نهاد شوراها شوند |
| افزایش مشارکت مردم | حضور چهره های سیاسی و دارای سابقه بالای مدیریت کلان، باعث افزایش علاقمندی افراد به رای دادن و مشارکت در انتخابات می شود. | |
| پرهیز از اشتباهات | حضور سیاسیونی که سابقه مدیریت کلان دارند، شوراها را از حالت آموزشگاهی برای اعضای جدید الورود خارج می کند. | |
| مخالف | افزایش اختلافات | حضور نیروهای سیاسی باعث کشاندن بحث سیاست در نهاد اجتماعی شورا می شود و اختلافات بین اعضا را دامن می زند. تجربه شورای اول تهران نمونه واضحی از این وضعیت است. |
| شورا بدل به سکوی پرش می شود | اگر نیروهای سیاسی که فعلا امکان حضور در سایر نهادهای قدرت را نیافته اند به شوراها وارد شوند، همیشه به دنبال گذر از شورا و رفتن به موقعیتهای سیاسی بهتر هستند و مصالح مردم را فدای این اهداف می کنند. | |
| دیدگاه غیر کارشناسی | سیاسیون اغلب فاقد دیدگاه کارشناسی نسبت به مسایل اجتماعی وشهری هستند و بیشتر بر اساس منافع حزبی و گروهی خود تصمیم می گیرند و در شوراها این نوع تصمیم گیری، باعث عدم رشد و پیشرفت و آبادانی شهرهامی شود. |
در جدول 2، بخشهایی از استدلال چهره های و مواضع آنها در مقابل بحث سیاسی شدن شوراها آورده شده است:
| نام | عنوان/سمت | موضع | خلاصه اظهارات |
| علی لاریجانی | رئیس مجلس | مخالف | شوراهای اسلامی شهر و روستا جای کار سیاسی نیست، بلکه باید در این شوراها کار خدمتی انجام دهند و باید از همه سلایق در شوراهای اسلامی شهر و روستا حضور داشته باشند چرا که این حضور اطمینان بخش رأی دهندگان است تا همه با هم در کنار یکدیگر کار کنند. |
| محمدجواد کولیوند | نایب‌رئیس کمیسیون شوراها و امور داخلی مجلس | ممتنع | امروز وظیفه اصلی شهرداری و دهیاری نظافت شهر و روستا و جمع‌آوری زباله نیست بلکه ارائه صدها نوع خدمات دیگر است و شوراها را می‌توان به‌عنوان نهادی مردمی به‌منظور تبدیل دولت متمرکز به غیرمتمرکز بر شهر و روستا که از ساختار قدرت و تصمیم‌گیری شوراها برشهرداری‌ها و دهیاری‌ها، حداقل متناسب با آگاهی خود شهرداری دهیاری ضرورت دارد. |
| احمد صادقی | دبیر تشکل خدمتگزاران آبادانی و پیشرفت | مخالف | سیاسی شدن شوراها خطر بسیار بزرگی است بدین معنی که مطالبات فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی یا از جو سیاسی حاکم متاثرشده و یا تحت الشعاع آن قرار گرفته است. عرصه شورای شهر که یک نهاد اجتماعی مدنی است نباید متاثر از مسائل سیاسی شود .در شوراهای شهر و روستا عمده بحث و موضوعات مربوط به عرصه اجتماعی مطرح است و اگر غیر از این باشد کشور و در شکل درست آن مردم ضرر می کنند و همان نقض حقوق شهروندی است. این عرصه متاثر از مسائل سیاسی نمی تواند آن طورکه باید وشاید برای یک جامعه مطلوب اقدامات موثری صورت دهد. شوراها اگر سیاسی شوند، مدیریت شهرها را سیاسی می‌کنند در حالی که شهرها باید در مسیر آبادانی و نشاط قرار بگیرد و ما نباید در این انتخابات شوراها را سیاسی کنیم. |
| پرویز سروری | نماینده سابق مجلس و رئیس ستاد خدمتگزاران آبادانی و پیشرفت | مخالف | اعضای شوراها نباید اجازه دهند که تصمیمات و فرآیند سیاسی وارد شوراها شود. این موضوع باعث ناپایداری و اختلاف در شوراها می‌شود. به طوری که فراکسیون‌هایی در شوراها تشکیل می‌شود که اصلا به صلاح شوراها نیست. شوراها اگر سیاسی شوند، مدیریت شهرها را سیاسی می‌کنند در حالی که شهرها باید در مسیر آبادانی و نشاط قرار بگیرد و ما نباید در این انتخابات شوراها را سیاسی کنیم. |
| علیرضا پناهیان | مشاور نهاد نمایندگی ولی فقیه | مخالف | برخی شورای شهر را سکوی اول حرکت سیاسی خودشان به مسئولیت‌های سیاسی برتر می‌دانند که این تصور رندانه، نابخردانه و غلط است و به سلامت جامعه لطمه می‌زند. کسی که به امید طی کردن مدارج بالاتر و عرصه سیاست وارد شورای شهر شود و آرزوی خدمت او را به این صحنه نکشانده، نمی‌تواند خدمات شایانی به مردم ارائه دهد. |
4545
نظر شما