محمود عزیزی: دقت در انتخاب کلمات و دوری گزیدن از اظهار‌نظرهای بی‌محابا، مهمترین مشخصه درباره رفتار سیاسی ابوترابی 58 ساله است. در مجلس نقش کاتالیزور را در بسیاری از مواقع بر‌عهده دارد و اوقاتی که کار به سرانجام نمی‌رسد، حضور و نقش ریش‌سفیدیش موجب می‌شود مشکلات موجود بین دو قوه کمتر رسانه‌ای شود. شاید به همین دلیل باشد که وی از سوی رهبر انقلاب به عنوان یکی از اعضای شورای حل اختلاف بین قوا برگزیده شده و حتی وقتی خبرنگاران از او درباره این شورا سؤال می‌کنند، سعی می‌کند از کنار آن بگذرد.
این رفتار سیاسی ابوترابی در گفت‌وگو و با خبرآنلاین هم به وضوح به چشم می‌‌آید و نماینده مردم قزوین در مجلس هشتم و عضو کمیسیون اصل نود در پاسخ دادن به نهایت ملاحظاتی که خودش تشخیص می‌دهد پاسخ می‌گوید. او که از مجلس ششم تجربه حضور در پارلمان را دارد، مقایسه دو مجلس هفتم و هشتم را که اصولگرایان مدیریت آن را بر‌عهده داشتند، سخت می‌داند و در عین حال از عملکرد بهارستان‌نشینان در جریان حوادث بعد از انتخابات سال 88 دفاع می‌کند و آن را قابل قبول می‌داند. گفت‌وگوی خبرآنلاین با محمدحسن ابوترابی اینک پیش‌روی شماست.
***
مجلس هفتم و هشتم بازگشت دوباره اصولگرایان به قدرت بود. فکر می‌کنید مجلس هشتم در مقایسه با مجلس هفتم یک گام به جلو بود و بهتر عمل کرده است، یا اینکه فرق چندانی با مجلس هفتم نداشته است؟
اصولاً این‌گونه مقایسه‌های تطبیقی کار دشواری است و نیازمند کار علمی و مقایسه دقیق است، اما بنده معتقدم مجلس هشتم در شرایط و فرصت‌هایی که داشت، کارنامه قابل دفاعی را ارائه کرد. یکی از عرصه‌های موفقیت مجلس هشتم، اتخاذ مواضع روشن در برابر نظام سلطه، استکبار و جریان‌های همسو با دشمنان خارجی بود، و رهبر معظم انقلاب هم در دیدار خود با نمایندگان مجلس از این مواضع روشن تقدیرکردند.
آقای ابوترابی! برخی از همکاران شما معتقدند درست است که موضع‌گیری‌‌های مجلس در حوزه مسائل خارجی به موقع و قاطع بود ولی در حوزه مسائل داخلی این‌گونه نبوده است. شاهد مثال آنها هم حوادث بعد از انتخابات سال 88 است. در مقابل برخی از همکاران شما معتقدند که این فضا توسط مجلس«مدیریت» شد تا فضا احساسی نشود. ارزیابی شما چیست؟
به‌نظرم مجلس در حوادث بعد از انتخابات سال 88 «بسیار خوب و قابل دفاع» عمل کرد و ما در جریان حوادث فتنه شاهد یک انسجام بین عموم نمایندگان اعم از اکثریت و اقلیت، در دفاع از رهبری و ارزشهای نظام بودیم.
شما معتقدید که مدیریت مجلس به‌گونه‌ای عمل کرد که هر دو طیف اصولگرا و اصلاح‌طلب به سمت تندروی نروند؟
در مجموع مدیریت و عملکرد مجلس در حوادث بعد از انتخابات بیانگر یکپارچگی ملت ایران با گرایشات سیاسی متفاوت در دفاع از نظام، ارزشهای انقلاب و رهبری بود.
یکی از انتقادات به مجلس هشتم این است که برخلاف مجلس قبلی چندان با دولت مدارا نکرد و بیشتر براساس مدار قانون با دولت رفتار کرد که از نگاه برخی از همکارانتان به معنی افزایش تنش بین دولت و مجلس بود.
بحث تعامل مجلس و دولت در همه ادوار از مسائل کلیدی، مهم و تأثیرگذار بوده است. ما در مجلس هفتم شاهد این تعامل بودیم و در مجلس هشتم هم تلاش ما بر ارتقا این تعامل بود. در بودجه ریزی سال‌های گذشته تلاش کردیم با کمترین تنش و با در نظر گرفتن بالاترین سطح تعامل در راستای مصالح نظام، بودجه‌ها نهایی و تصویب شود. یا در مسائل مربوط به رأی اعتماد و استیضاح‌ها تلاش مدیریت مجلس این بود که در بالاترین سطح ممکن و با رعایت مصالح نظام، این مسائل حل شود که شما نمونه آن را در تعامل مجلس در استیضاح وزیر اقتصاد دیدید؛ اراده هیأت‌رئیسه مجلس هشتم برهمکاری با دولت بود و شما مطمئن باشید اگر این‌گونه نبود، ما در موارد متعددی با مشکل مواجه می‌شدیم.
علی رغم اینکه مجلس در زمینه بودجه، برنامه پنجم و هدفمندی یارانه‌ها سعی کرد با دولت تعامل کند، ولی ما شاهد این هم بودیم که دولت در مقطعی تصمیم به استرداد لایحه هدفمند کردن یارانه ها گرفت. در زمینه برنامه پنجم آقای رئیس‌جمهور نامه گلایه‌آمیز به مجلس نوشتند. دراستیضاح وزیر راه حاضر نشدند و آن را غیر قانونی دانستند و... در این موارد چقدر حق برای دولت قائل هستید و چقدر فکر می‌کنید حق با مجلس بود؟
حتماً دولت در این موارد می‌توانست بهتر عمل کند. همیشه می‌توان بهتر عمل کرد. هم دولت و هم مجلس می‌توانستند بهترعمل کنند. هیچ‌وقت نباید گمان کنیم که ما بهترین تصمیم را گرفتیم و عالی‌ترین عملکرد را داریم. دولت هم نباید خود را از نظرات مجلس بی‌نیاز بداند. بهترین راه پیشرفت کشور در تعامل دو قوه است. واضح است که ما همیشه با بهترین‌ها فاصله داریم. دولت هم در این موارد می‌توانست بهتر عمل کند و بهتر حرکت نمودن قطعاً می‌توانست به کاهش تنش‌ها و افزایش همگرایی دولت و مجلس کمک کند. و راهکار کلیدی برای تعامل شایسته قوا و نهادینه گردیدن همکاری نزدیک و گره گشایی دولت و مجلس قانون مداری و اخلاق گرایی است. ارتقاء کارایی نظام وابسته به این دو رکن اساسی است. احترام حداکثری به قانون و رعایت حداکثری اخلاق اسلامی.
یکی از ایراداتی که در همه ادوار مجلس به نمایندگان بوده این است که برخی از طرح‌ها که توسط نمایندگان طرح می‌شود ساعت‌ها وقت مجلس را می‌گیرد و در نهایت هم تصویب نمی‌شود. این اشکال را به عنوان یک نقطه ضعف می‌پذیرید؟
اینها جزو حقوق نمایندگان است و براساس آئین نامه داخلی نمایندگان حق دارند، طرحی را ارائه کنند که احیاناً تصویب شود. البته باید تلاش کرد که این طرح‌ها با اتقان و کارشناسی بیشتری تهیه شود و در پاسخ به نیازهای جامعه از اولویت بالاتری برخوردار باشد.
درباره نقش هیأت‌رئیسه در مدیریت فضای مجلس هشتم در چهار سال گذشته بحث‌‌های زیادی مطرح بوده است. برخی همکاران شما گلایه می‌کنند که مدیریت مجلس در رابطه با دولت بیش از اندازه «محافظه کاری» می‌کند. از آن سو، برخی از اصولگرایان هیأت‌رئیسه را به افزایش تنش متهم می‌کنند. شما در مجموع مدیریت آقای لاریجانی را در مجلس چگونه دیدید؟
بالاخره املاء نانوشته غلط ندارد و دوستانی که نقد می‌کنند، باید در نقد خود این واقعیات را مد نظر قرار دهند و از چارچوب اخلاق و انصاف هم فاصله نگیرند. باید نقد نقادان از سوی منتقدین و دیگران مورد نقد واقع شود تا به اصلاح امور بینجامد، نه به افزایش تنش و اختلاف. انسان در عرصه مدیریت آن هم مدیریت حساس مجلس در معرض نقد قرار می‌گیرد و بی‌تردید با استقبال از نقد دیگران می‌تواند به اصلاح تصمیمات وارتقا آن همت گمارد. به نظرم آقای لاریجانی با ارائه مدیریت قابل دفاع در بسیاری از عرصه‌ها از ظرفیت خود و همکاران محترم برای انجام مسئولیت و ارتقاء کارایی و حفظ جایگاه و استقلال مجلس بهره گرفتند.
/27212
نظر شما