به گزارش خبرآنلاین، موتور جستجوی گوگل به تازگی صاحب یک مدیر جدید شده است؛ «لری پیج» که یکی از موسسان جوان و یکی از اولین پایه‌گذاران این سایت است که در آن زمان هنوز از دانشگاه استانفورد فارغ التحصیل نشده بود. موسس جوان گوگل، مدیریت شرکتی را به عهده گرفته است که تفاوت های ساختاری بسیاری با 13 سال قبل پیدا کرده و هر سال این تغییرات عمق بیشتری پیدا می‌کند.
پیج، یک بار گفته بود گوگل یک شرکت معمولی و مرسوم نیست و اصلاً نمی تواند اینگونه باشد چرا که یک سایت است ولی ظاهراً خود موسس گوگل هم این همه قدرت پیش بینی را نداشته چرا که حالا گوگل با داشتن 22 هزار کارمند متخصص سالیانه میلیاردها دلار درآمد دارد و نه تنها آن را باید یک شرکت تجاری خطاب کرد بلکه می تواند بالاتر از آن به یک دانشگاه یا هر سازمان تخصصی دیگر تبدیل شود.
«استنلی لویی»، نویسنده شناخته‌شده آمریکایی در حوزه تکنولوژی های بی‌سیم در کتابی با عنوان «پلکس: چگونه گوگل فکر، کار و زندگی ما را شکل داده» می‌نویسد حالا پیج و دیگر مدیران موتور جستجوی گوگل شرکتی تشکیل داده اند که از زمان تاسیس، آنقدر پیشرفت کرده است که تمام محققان و دانشمندان اساس تحقیقات و پیش بینی های خود را بر اساس تصمیمات این سایت تنظیم می کنند.
«پلکس» معنی عبارتی است که گوگل دقیقاً بر اساس این منطق پایه ریزی شده است یعنی هزاران گوگل یا عددی بی انتها و این عبارت به این معنی است که گوگل می خواهد آنقدر اطلاعات در دنیا بریزد که بتواند به نوعی جاذبه را انکار کند و با انبوه داده های خود افکار و زندگی ها را به سوی خود متوجه کند.
این شرکت در چند سال اخیر آنقدر ایده‌های نو و جدید ارائه کرده است که به نظر می رسد قوانین زندگی در قرن های آینده را نیز پیشنهاد کند و بعید نیست برخلاف اریک اشمیت، مدیر قبلی گوگل، این مدیر جوان بخواهد در امور داخلی زندگی مردم کره زمین نیز دخالت داشته باشد که در اینجا نویسنده از آن به عنوان وسواس سرعت یا پیشرفت یاد می‌کند که به اعتقاد لویی یکی از عقده‌های روحی انکار ناپذیر موسس جوان گوگل است که ریشه در کودکی های او دارد.
«او همیشه دوست داشت پیشرفت کند و در آرزوی های کودکی خود همیشه در خاطراتش اختراع هوش مصنوعی را ذکر کرده است و حالا با موتورهای گوگل به این آرزو نزدیک شده است.» ولی نویسنده به نقل از مدیر قبلی افکار «لری پیج» را کمی رویایی و خیالی عنوان می‌کند و معتقد است نمی‌توان در امور داخلی زندگی مردم دخالت کرد چرا که می تواند عواقب پیش بینی ناپذیری داشته باشد و همین امر است که وقتی اریک دست هایش را روی شانه های پیج می‌گذارد، می‌گوید: «هنوز وقت این کارها نرسیده است.»
نویسنده این کتاب معتقد است: «پروژه‌هایی مثل نشان دادن عکس هایی زنده از کره ماه نمی تواند با وجود تلسکوپ های پیشرفته ناسا امری بعید به نظر برسد ولی وقتی گوگل از طرح های عجیب و غریب در پیش بینی روش زندگی آدم‌ها صحبت می‌کند نمی تواند امری معقول باشد و یا موضوع اسکن تمام کتابهای جهان شاید به محققان در پیشرفت های علمی کمک کند اما جمع آوری اطلاعات خصوصی مردم نیز نمی‌تواند اشتباهی غیر قابل گذشت باشد. علاوه بر تحمل رسوایی های شبکه های اجتماعی مثل فیس بوک باید با تهدید گسترش این شبکه‌ها نیز رقابت کند که خود مسئله ای است که خیالات گوگل را به حبابی تبدیل می کند که تمام پیشرفت های چند سال گذشته را زیر سوال خواهد برد.»
به عبارت دقیق‌تر، نویسنده در این کتاب به وضوح مشکلات و موانعی که گوگل در آینده با آنها روبروست را برای مدیران گوگل بازگو کرده است که به طور ضمنی می‌توان این مسئله را برداشت کرد که سرعت زیاد آنقدرها هم خوب نیست و باید کمی تامل کرد.
کتاب استیون لویی، بررسی تکنولوژی‌های قدیم و جدید شرکت گوگل و بررسی پیشرفت های حوزه تکنولوژی های ارتباطی قبل از روی کار آمدن مدیر جوان این شرکت است ولی مسئله حساسی که این مدیر دست روی آن گذاشته به اعتقاد نویسنده چندان برای آینده گوگل خوشایند نیست چرا که سهیم شدن با اطلاعات فیس‌بوک یعنی اطلاعات خصوصی افراد نمی تواند برای آینده این شرکت چندان امیدوارکننده باشد.
ان پی آر/ 4 آوریل/ ترجمه محمد حسنلو
60
نظر شما