طبق آمارهای وزارت جهاد کشاورزی نیاز کشور به کالاهای راهبُردی همچون برنج سالانه بالغ بر 3 تا 3.5 میلیون تن است که به طور طبیعی بخشی از نیاز بازار از محل تولید داخل و بخشی از محل واردات تأمین می‌شود.
با توجه به شرایط میزان بارندگی‌ها و ظرفیت تولید برنج، سالانه به طور میانگین بالغ بر ۲ تا ۲.۵ میلیون تن برنج در کشور تولید می‌شود؛ بنابراین همه ساله بخشی از کسری برنج از محل واردات تأمین می‌شود که این امری اجتناب‌ناپذیر است. قیمت برنج در سال ۱۴۰۰ با افزایش قابل توجهی روبه‌رو شد و واردات برنج بشدت کاهش یافت و ۸۵۰ هزار تن بیشتر وارد کشور نشد، در همان سال به دلیل کاهش تولید ناشی از استمرار خشکسالی و کاهش بارندگی‌ها بازار با کمبود مواجه شد و این کمبود در سال ۱۴۰۱ نیز خودنمایی کرد.
قیمت هر کیلوگرم برنج ایرانی در سال ۱۴۰۱ نیز به تدریج افزایش یافت و خرید و تأمین این محصول برای برخی شهروندان مشکل‌ساز شد؛ سود حاصل از این افزایش قیمت اما به جیب کشاورزان نرفت؛ بلکه بیشترین سود از این بازار آشفته نصیب دلالان و واسطه‌گران و شبکه خرده‌فروشی‌هایی شد که نسبت به اقدامات دولت سیزدهم برای کاهش قیمت برنج مقاومت می‌کردند.
طارم هاشمی دودی 139,000
طارم هاشمی دوبارکشت فریدونکنار 119,000
طارم هاشمی فریدونکنار 109,000
طارم سنگی فریدونکنار 109,000
طارم هاشمی 107,000
طارم دمسیاه کلاله 109,000
برنج فجر 74,000
برنج شیرودی 61,000
برنج ندا 59,000
برنج عنبربو 59,000
شکسته برنج طارم هاشمی
کشت دوم فریدونکنار69,000
برنج کامفیروز 80,000
220
نظر شما