غصه های بی پایان بهروز بقایی برای آتیلا پسیانی

ایسنا نوشت: بهروز بقایی که از درگذشت آتیلا پسیانی بسیار غمگین است، در چند جمله کوتاه از او می‌گوید، از گذشته یاد می‌کند و چندین بار با افسوس ادامه می‌دهد که حیف شد!

این بازیگر که چند سالی است از تهران بریده و در شمال زندگی می‌کند، درباره آتیلا پسیانی می‌گوید: آتیلا لوطی بود و مهربان و دوست‌داشتنی. او سالم بود و خانواده‌دوست. حیف شد که از پیش ما رفت!

بقایی از همکاری‌های خود با پسیانی می‌گوید: ما خیلی با هم کار کردیم. آتیلا را از بچگی می‌شناختم، من دانشجوی دانشکده بودم و او نه، ده ساله بود. ما با خانم جمیله شیخی، مادر آتیلا در تئاتری بازی می‌کردیم و آتیلا در پشت صحنه‌اش بود. اولین باری که او را دیدم، شاید من ۱۸ ساله بودم و او ۱۰ ساله. حیف شد واقعا حیف شد که انقدر زود رفت.

این بازیگر که می‌گوید در چندین نمایش با آتیلا پسیانی همکاری داشته است، اضافه می‌کند: جایش واقعا خالی می‌شود. ما با هم خیلی تئاتر کار کردیم و خیلی خاطره داریم. او خیلی از جوان‌ها حمایت می‌کرد چون روحیه خودش هم همیشه جوان بود.

۵۷۵۷

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید.
کد خبر 1822711

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
9 + 6 =

نظرات

  • نظرات منتشر شده: 4
  • نظرات در صف انتشار: 0
  • نظرات غیرقابل انتشار: 0
  • محمد IR ۲۰:۴۹ - ۱۴۰۲/۰۷/۱۷
    1 0
    روحشون شاد.... افسوس
  • محمد RO ۲۱:۵۷ - ۱۴۰۲/۰۷/۱۷
    1 0
    🌹🌹🌹🌹🌹
  • ارزنجان تماس گرفتم IR ۲۳:۱۵ - ۱۴۰۲/۰۷/۱۸
    1 0
    سلام به نظر من این بازیگربسیارمردمهربان یک الگوسازبودخیلی دلسوزوباوقاربودجایش پیش خانواده ش خالی شده وخواهدبودبهترین بازیگروسوپیشینه منم فکرنمی کردم آقای آتیلا پسیانی ازخانوادش جدابشه باشجاعت خوش اخلاق دلسوز.من ازطرف خانواده ش بهشون تسلیت میگم امیدوارم غم اخرشون باشه انشاالله
  • ف.احسان IR ۰۳:۱۲ - ۱۴۰۲/۰۷/۲۰
    1 0
    سلام وقت بخیر انگار ی حسی بهم میگفت که اقای پستیانی برن خارج دیگه نمیان اما همش دعای خیر کردم هرچی خیرشون بشه من بیست سال پیش ی دختر جون بودم همراه همکارم به یکی از سالن‌های اجرای تئاتر کودکان رفتیم نماینده دفتر مرکزی محل کارشده بودیم تا بلیط‌هارو بگیریم اولین شخصی که دیدیم آقای پستیانی عزیز بودن با ی لبخند روی چهرشون پیش دستی کردن و سلام احوالپرسی ، ماهم با دستپاچگی جواب دادیم و مارو راهنمایی کردن خیلی ازاین حرکت متواضعانه و افتادشون خوشم اومد و تعجب کردم اراون موقع علاقم بهشون بیشتر شدو همیشه ایشونو با اون چهره تجسم کردم و میکنم ایشون رنده هستن تو قلبهای ما با یادو خاطرات قشنگشون تو محله برو بیا ی پسر لوس و نونور که هروقت گوششون میگرفتن میگفتن : بییب من اینکارو با خواهرزاده هاو برادرزاده هام میکردم شاید دوباره تکرارکنم به عشق ایشون روحشون شاد و در آرامش ابدی جاشون سبز خاطراتشون الگوو زنده در دلها و جاودان صبرعطیم و جمیل هدیه خانواده محترمشون انشالله مسیرشون نورانی