یعنی سیاست خارجی ما باید محدود شود به چند کشور عراق، لبنان، سوریه و یمن و ... آیا این می شود سیاست خارجی؟
فرض کنید ما با عراق به عنوان یک کشور شیعه که جزء جغرافیای ظهور است در زمینه‌های مختلف دچار تعارض منافع بشویم، آن وقت وقتی تعارض منافع بین ما و عراق پیش بیاید؛ اولویت ما منفعت ایران است یا عراق؟ یا منفعت ظهور؟
منفعت ملت را در نظر می گیریم یا امت را؟ اگر منفعت امت را در نظر بگیریم پس چرا همین کشور عراق پول‌های ما را به خاطر تحریم‌های آمریکا به ما پس نمی‌دهد؟ چرا ما نمی‌توانیم مشکل گاز خود را با عراق حل کنیم؟ اگر ما منفعت امت شیعه را مد نظر داریم پس چرا کشور یمن را به دست عربستان رها کردیم؟
الان تمام مزیت‌های کشور ما به جیب کشورهای همسایه می‌رود. وقتی بندر فاو عراق توسعه پیدا کند و راه ترانزیتی از عراق به اروپا شکل بگیرد، مزیت ملی ترانزیتی ما چه می شود؟
256
نظر شما