ظرفیت تعامل و انعطاف پذیری در قالب برجام و یا هر توافق منطقه ای تا پذیرش همکاری در قالب کنوانسیون ها در این چارچوب است.براین اساس نهادها و عوامل بوروکراتیک و ساختاری باید هم جهت بااین نوع همکاری تغییر جهت دهد. بدون تغییرات نهادی و یا نیروی انسانی موافق با جهت گیری و خط مشی جدید، هرگونه توافقی در هرجا و با هر کشوری، بی معنا و فاقد کارکردگرایی مثبت در آینده است.
لکن این تغییر بنیادی در داخل نیازمند قرائت مناسب و هم پیوند با شرایط و تحولات فناوری جهانی در رقابت با سایرین به ویژه در حوزه اقتصاد است.البته این فرایند در داخل نیازمند به مباحثه گسترده درونی دارد.
این مباحثه گسترده باید در همه ارکان علمی انجام شود. لکن به نظر نگارنده شاید هماهنگ ترین و مطلوب ترین نظریه ای که بتواند جمهوری اسلامی را از فرایند پرتلاطم و سهمگین فعلی عبور دهد، اتخاذ قرائت اخلاقی از جمهوری اسلامی است. ما باید بپذیریم که هدف از انقلاب 57 دمیدن روح معنویت در کالبد انسان بی معنا و هدف بوده است،البته باید بپذیریم که یک جامعه هدفمند و پویا نمی تواند در انقلاب دائم باشد،زیرا انقلاب به مفهوم تلاطم و بی ثباتی است و پس از انقلاب باید ثبات و حرکت عقلانی جایگزین شود.
امروز این هدف را با مجموعه ای از تمنیات نفسانی عوامل انسانی که آن را به سمت فساد و سو استفاده و خودخواهی جمعی و خانوادگی تغییر داده و منحرف کرده اند،تخریب شده است،لکن این مهم قابل بازسازی خواهدبود.این بازسازی نه تنها در ایران ، بلکه در همه جای جهان می تواند در جریان باشد.حرکت های وال استریت علیه یک درصدی ها و بحث مالیات بر ثروت تمرکز کنندگان ثروت های انباشته و مخالفت با حکمرانان محصور در ثروت و قدرت غیراخلاقی همگی نشان می دهد که عموم مردم نیازمند بازسازی دولت ها بر مبنای امر اخلاقی هستند، این امر اخلاقی هماهنگ با رویه عموم ملت هاست.
این مساله همان مقارنه آمدن حق و رفتن باطل است.شاید بالاترین مخاطبان باطل ثروت اندوزانی در سراسر جهان هستند که ثروت های خود را بلوکه و بی حاصل انباشته اند.حکمرانی اخلاقی امروز تنها ناظر بر امور فردی نیست،این حکمرانی ابتدا روش و منش سیاستمداران و سپس منافع آن ها که وابسته به کارتل های اقتصادی،بانک ها ، مجتمع های تولید تسلیحات نظامی و استثمارشدگان است ، را در بر می گیرد.
در این قرائت صلح،همبستگی مردمی و ارتقای معنوی بشریت مورد نظر است.در گام اول تمرکزکنندگان ثروت مانع حل مشکل روبنایی مانند اقتصاد هستند.بااین قرائت لازم باید هدف اصلی خود را بازیابی کنیم. انقلاب در یک برهه در سال 57 انجام و با هدف هایی ریل گذاری شد. این هدف ها اکنون به مرحله نازل رفع نیازهای اولیه هرم مازلو رسیده.بدیهی است هدف انقلاب 57 این نبوده است که به شکل گیری دولت به صرفا برای نیازهای اولیه بدیهی برسیم. برای حل مشکلات کشور و کارآفرینی و خلق فرصت های ثروت؛ نیاز به خلق کارهای پیچیده و نامتعارف نیست،همین حق موجود ملت با تغییر جهت و تغییر قرائت به همکاری در سیاست خارجی و حرکت به سمت اخلاق گرایی و واگذاری امور اخلاقی به خود مردم به شکل مناسبی اکثر مشکلات قضایی،مدنی و حکومتی را حل خواهد کرد که از آن مفهوم آزادی ملت را مراد می کنیم و قطعا کشور را در شاهراه توسعه قرار خواهدداد.
زمان آن رسیده است که به سمت منطقه گرایی قدرتمند فرهنگی با اعتمادگرایی و بازسازی نهادهای متناسب پیش رویم.تنها راه مناسب و مطلوب جمهوری اسلامی برای برون رفت از مشکلات فعلی و حرکت به سمت آینده همین همکاری بر مبنای اعتمادسازی و پذیرش قرائت اخلاقی از دین است.قرائتی که نه تنها نیاز ملت ما ،بلکه نیاز همه جهان است و الاهیاتی معرفتی و فکری را رقم می زند. لازم است بازسازی و بازگشتی بنیادی به تفسیر اخلاق گرایانه از دین داشته باشیم.
نظر شما