بحران کووید در هند

هند اکنون دارای  نماد  یک سامانه بهداشتی در حال فروپاشی  است ، با گزارش هایی از کمبود اکسیژن برای بیماران بستری در بیمارستان و اجسادی که در خیابان ها در آتش می سوزند .

در هند واکسنهایی را به صورت محلی درست کرده و به بخشی کوچکی از مردم، کمتر از 10% ،  تا اردیبهشت 1400 تزریق کرده اند، از جمله واکسن آسترازنکا.  اما نسبت جمعیتی که واکسینه شده اند هنوز بسیار کم است و  افراد مستعد به ابتلا به  ویروس همچنان فراوانند.

نسبت افرادی که از نظر کووید آزمایش مثبت داده اند، در هند بالا است ، حدود 18٪. این بسیار بالاتر از آستانه 10٪ WHO است ، بخ احتمال  بسیاری از موارد مثبت نیز به دلیل کمبود ظرفیت آزمایش و گزارش به موقع از، از دست گزارشگران در رفته  است.

یکی از مهمترین نگرانی ها، کمبود داده های با کیفیت بالا در زمان واقعی برای ارائه یک تصویر واقع بینانه  از سناریوهایی است که در هند اتفاق می افتد. تعداد کشته شدگان در روندی پرشتاب افزایش میابد  و بدبختانه  طی چند هفته آینده بیانگر وضع بدتری نیز خواهد بود.

 نوع  ویروس B1617  کووید19  اکنون به عنوان ویروس هندی کرونا معروف شده است.  این نوع  برای اولین بار در هند در اول دسامبر سال 2020 کشف شد. اجرا و پایبندی به اقدامات بهداشتی و اجتماعی از جمله تجمعات دسته جمعی در هنگام برگزاری جشن های فرهنگی و مذهبی و انتخابات همچنان مهم است. اعلامیه های جسورانه ای از شخصیت های ارشد سیاسی در هند منتشرشد.   وزیر بهداشت ، هارث وردان ، در اوایل ماه مارس 2021 گفت که هند در "  پایان همه گیری " است.

از آن زمان ، اجتماعات گسترده ای در هند برگزار شد. در مارس و آوریل 2021، انتخابات در سطح ایالت در چندین ایالت هند برگزار شد که همراه با مبارزات انتخاباتی و اختلاط جمعیت بود.  هواداران در مسابقات بین المللی کریکت بین هند و انگلیس حضور داشتند ، استادیوم های پر بود  و تعداد کمی ماسک داشتند. چندین گردهمایی بزرگ مذهبی  نیزبرگزار شد، رویدادی که هر 12 سال یک بار برگزار می شود و میلیون ها نفر در آن شرکت می کنند.

موسسه سرم هند یکی از مهمترین سازمانهای جهان است. این موسسه واکسن آسترازنکا  AstraZeneca را به تعداد زیادی تولید می کند ، و یکی از  ارائه دهنده های  اصلی به  طرح سبد واکسن کووکس  Covax است. صادرات  واکسن از هند در هفته های اخیر کاهش یافته است و جای تعجب نیست که دولت هند برای نگهداری بیشتر واکسن های گرانبها در هند  اقدام کرده اند.

این امر بر عرضه سایر کشورهای کم درآمد اثر خواهد گذاشت. در جریان بحران ممشخص شد که اعتماد و اتکا به چند سایت تولیدی خاص برای واکسن  چقدر موجب آسیب پذیری است.

 وقتی نیروهای  آتش نشانی به ساختمان در حال سوختن فراخوانده  می شوند ، قبلاً  خودرو آتش نشانی به همراه شیلنگ آب برای اطفای حرق را خریده و نصب کرده اند. اطفای بحران در بهداشت عمومی در هنگام شیوع همه گیری تقریباً غیرممکن است، در صورتی که ابزار اصلی برای اطفا بحران  (واکسن) در 12 ماه اول بعد از شروع بحران و البته ماههای بعد از اولین سلگرد همه گیری  به دلیل کمبود در دسترسی به واکسن برای  بیش از 90% از جامعه جهانی  ، موجود نباشد.

عدالت وقتی برقرار است که  واکسنها به طور گسترده و نه فقط در کشورهای ثروتمند در دسترس قرار گرفته باشند. فعلا و تا زمانی که این دسترسی محدود است، به  راحتی "هند بعدی" را در گوشه و کنار جهان ممکن است دوباره ببینیم.  غلبه بر بر رویکرد "اول من " کشورهای ثروتمند، راهی برای برون رفت از این شرایط است. 

* استاد پژوهشگاه بین‌المللی زلزله‌شناسی و مهندسی زلزله