در این آشفته بازار خبری رسانه های منطقه علیه ایران که کشورمان را متهم به خرابکاری در عراق و لبنان کرده اند، همین کافی بود که شایعه استعفای ظریف را بشنویم! در اوضاع فعلی کشورهای همسایه و دست به دست شدن فیلم هایی که عراقی ها از تریبون های ایران پخش می کنند مبنی بر اینکه ایران سرمایه آنها را به غارت می برد؛ این هم در نوبه خود سناریویی بود که بگویند ظریف پا پس کشیده است، ظریف حتما مقصر بوده است که عقب نشسته است، ظریف، اتش گرفتن کنسولگری را تاب نیاورد و نتوانست مدیریت کند!
معنی این شایعه تنها همین تحلیل ها را در سطح منطقه و جهان مخابره می کند!
در وضعیتی که رهبران ناتو گردهم می آیند و درباره ایران تصمیم می گیرند، در حالی که عراقی های خشمگین به کنسولگری ایران حمله می کنند، در حالی که پمپئو ایران را به آشوب های عراق متهم می کند، در حالی که سفیر عربستان از واشنگتن می گوید سوختن کنسولگری ایران کمترین اتفاق است! در این زمان فعلی این شایعات خبری تنها از سوی دشمنانی شانتاژ می شود که به دنبال پروپاگاندای رسانه ای علیه ظریف هستند. آیا اینها با درز این اخبار به واقع برای ایران نگرانند؟! ایا آنها به دنبال کشاندن ایران به یک جنگ تمام عیار هستند؟ نمی توان غیر از این متصور بود!
این شایعات نخ نما در حالی است که دیپلماسی به قدرت در حال پیشبرد سیاست خارجی ایران است. سفرهای هدفمند عراقچی گواه این ادعا است. نشست کمیسیون برجام گواه این ادعا است، پیوستن 6 کشور به اینستکس گواه این ادعاست. اظهارات مدیر جدید آژانس اتمی گواه این ادعاست، پیام کتبی ایران به آبه شینزو گواه این ادعا است. شکست فشار حداکثری آمریکا و توسل به اشوب در عراق و لبنان گواه این ادعاست. آمدن میانجیگران به ایران گواه این ادعاست. سیگنال های امارات و سعودی گواه این ادعاست. آرام شدن خلیج فارس گواه این ادعاست. از همه مهمتر تعهدات برجامی که مقامات اروپا را آچمز کرده است گویای دیپلماسی موفق ایران است.
از سویی دیگر در حالی که آمریکا و اسرائیل از برکناری عبدالهمدی در عراق کف و صوت می زنند و همزمان، بن علوی برای میانجیگری به تهران می آید، برخی در داخل آب در آسیاب خودی می ریزند و با انتشار این شایعات دیدار و مذاکره با هیات عمانی را به دنیا فرمالیته و نمایشی نشان می دهند و وزیر خارجه را بی اعتبار جلوه می دهند.
این خودی ها یا ناخودی ها با چه هدفی تخریب رئیس جمهور و وزیر خارجه اش را دنبال می کنند؟
البته این مسبوق به سابقه است؛ از تخریب رئیس جمهور در رسانه ملی تا دست گرفتن پلاکارد در روزی که قرار بود همبستگی ملی نشان دهیم! این صدای رسانه ملی ماست که گویی یک شبکه خارجی علیه حکومت کشورمان سخنوری می کند!
وضعیت خاورمیانه، وضعیت جهان، وضعیت ایران با وجود تحریم ها، جای سخن نیست که به دنیا مخابره کنیم که وزیر خارجه کشورمان استعفا داده است! بازی با شأن نماینده کشورمان بازی با حیثیت مملکت است. وزیر خارجه به جای پاسخ به سوال های سیاست خارجی از سوی خبرنگاران ، باید به مخالفانش پاسخ بدهد! آنهم در حالی که ترامپ در حال مذاکره با همپیمانان اروپایی علیه ایران است! آنهم در وقتی که مکرون به دنبال راضی کردن ترامپ برای لغو تحریم ها علیه ایران است! آنهم در وقتی که همتایان ظریف در لندن گردهم آمده اند و ظریف در حیات دولت باید پاسخ یاوه های آنها را می داد ، نه اینکه بگوید اگر استعفا داده بودم الان اینجا در خدمت شما نبودم!
این نوع شایعه پراکنی ها، این نوع شعاردادن ها در راهپیمایی ها، تنها برای امروز نیست، دولت های قبل نیز بعضا گرفتار این نوع دو قطبی سیاسی در جامعه بوده اند. چه در زمان دولت هاشمی مرحوم که کشور در راه سازندگی بود و شعار سیب و پیاز یک قیمت سر میدادند چه این زمان که کشور همچنان در حال خودکفایی در عرصه اقتصاد، علم، تکنولوژی و صنعت بازدارندگی است. منتهی اینبار جنس آن فرق می کند. مخالفان وقیح تر از گذشته به دشمن گرا می دهند.
این روزها فرق چندانی با دوره سازندگی ندارد. منتهی جنس آن فرق می کند ، آن زمان کشور با همدلی توانست زیر بار تحریم جهانی و هشت سال جنگ تحمیلی کشور را از سقوط نجات دهد، اینبار نیز با تعامل و گفتگو با قدرت های جهان در حال نجات همان وضعیت به مراتب بدتر است، چراکه فی الحال دور تا دور ایران در محاصره پایگاه نظامی آمریکا است، دو ر تا دور مرز ایران تروریسم رخنه کرده است. کشورهای منطقه در آشوب بی هویتی و بی دولتی به سر می برند.
ایا وزیر خارجه کشورمان به تنهایی می تواند از زیر بار وضعیت فعلی منطقه و فشار قدرت های جهانی، کشور را مدیریت کند؟
منطقه در آتش است و بالطبع کار دیپلماسی و نیروهای مسلح سخت تر ؛ این زمان کشور نسبت به دوره سازندگی به همدلی و اتحاد بیشتری نیازمند است.
دست کم می دانیم که دشمن از این تفرقه خوشحال است و عراقی ها از سخنرانی های داخل ایران از طرف عده ای خاص خشمگین!
فرض مثال ظریف هم برود، ایا درست می شویم؟ آیا مملکت گل و گلستان می شود و تحریم ها رفع و سایه جنگ دور؟ بسم الله ! انتخابات نزدیک است... اما مساله ظریف نیست مساله کاسبی از وضعیت فعلی منطقه، جهان و ایران است.
نظر شما