نمایشگاه نقاشی‌های سلیمان ساسون معمار و نقاش تا چهارشنبه 13 دی ماه هر روز از ساعت 16 تا 20 در گالری آپادانا اصفهان برپاست.
نفیسه حاجاتی: سلیمان ساسون مجموعه 29 تابلوی نقاشی‌اش را که بجز 3 تا تاریخ امضای همه به سال‌های دهه 70 میلادی برمی‌گردند، به گالری آپادانای اصفهان آورده است؛ نقاشی‌هایی که همه از فی‌البداهگی آغاز شده‌اند و با رنگ و روغن و تینر.
همه این نقاشی‌ها تک‌رنگ هستند، اما سایه‌روشن‌ها و پختگی رنگ باعث شده تک‌رنگ بودن کارها کمتر به چشم بیاید.
ساسون که فارغ‌التحصیل کارشناسی ارشد معماری از دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران است، در این سال‌ها سمت‌های اجرایی مختلفی از جمله مهندس معمار در کارخانه ذوب‌آهن، مسئول طراحی پارک‌ها و میادین شهر در شهرداری اصفهان، ریاست شهرسازی شهر اصفهان، تدریس در دانشگاه آزاد خوراسگان و دانشگاه هنر اصفهان و کارشناسی رسمی دادگستری، را برعهده داشته اما در کنار معماری، به نقاشی هم پرداخته و چندین نمایشگاه انفرادی و گروهی در اصفهان، تهران، عمان و پکن داشته است.
یکی از مهمترین ویژگی‌های نقاشی‌های اخیر ساسون وجود المان‌های معماری در کارهای اوست. چیزی که در مجموعه کارهای پیشین او سابقه نداشت.
او در‌این‌باره می‌گوید: «این کارها را من در همان سال‌های ابتدایی بعد از فارغ‌التحصیل شدن انجام دادم. پیش از انقلاب، از مجموعه این کارها، چند نمایشگاه در اصفهان و دو نمایشگاه در گالری سیحون تهران برگزار کردم. اما به خاطر محلول‌هایی که در این سبک به کار می‌بردم، مخصوصاً تینر قوی، مجبور شدم این تکنیک را کنار بگذارم. البته اول سعی کردم از رنگ‌های رقیق استفاده کنم رنگ و روغن را به صورت رقیق، مثل آبرنگ درآوردم تا بتوانم روی بوم و با محلول‌های جدیدتر این کار را بکنم اما نهایتا سبکم عوض شد.»
ساسون ادامه می‌دهد: «رفتم به سمت استفاده از المان‌های معماری، ایرانی و تنوع رنگ و بیشتر روی بوم کار کردم. ضمن این که اخیراً کارهای جدیدی دارم که صرفاً رنگ و گِل هستند. از خانه‌های خیلی ابتدایی روستایی الهام می‌گیرم. روستاهایی که مثلاً ابیانه و ماسوله در مقابل آن‌ها، خیلی پیشرفته هستند!»
سلیمان ساسون به سفر سال گذشته‌اش به روستای «سرآقاسید» در اطراف شهرکرد اشاره می‌کند و می‌گوید: «آنجا کمی عکس گرفتم و بعد تعدادی تابلو با الهام از این عکس‌ها کار کردم. واقعاً زیباست. مردم فقیر با مصالح محلی اولیه مثل چوب و سنگ یک معماری زیبا به وجود آورده بودند. سادگی و مجموعه این بناها که در شیب کوه و به طرف آفتاب ساخته شده‌اند، فوق‌العاده بود. یک شهرک کوچک با بافت بسیار زیبا به وجود آورده بودند.»
معماری و نقاشی دو تا از مهمترین کلیدواژه‌های زندگی ساسون هستند، او در این باره می‌گوید: «هر دو هنر هستند. اما آزادی‌ای که در هنر نقاشی و موسیقی هست، در معماری نیست. در نقاشی آدم هر کاری دوست دارد برای دل خودش انجام می‌دهد. اما معماری محدودیت‌هایی دارد مثل خواست صاحب کار، ابعاد زمین، اقلیم و آب و هوا و مصالحی که به کار می‌روند.»
در خیابان استانداری اصفهان که قدم بزنید و به طرف کوچه‌های ورودی میدان نقش جهان بروید، نرسیده به کوچه «پشت مطبخ»، گالری ساسون مشخص است و البته گنبد فیروزه‌ای مسجد امام را هم درست پشت این دفتر می‌بینید.
این معمار درباره تاثیر معماری اصفهان بر کارهای نقاشی‌اش می‌گوید: «این فضاها از کودکی با من بوده‌اند و حالا من سعی می‌کنم از خط و خطوط و گوشه‌‍‌ها و زوایای این معماری استفاده کنم البته با یک دید و کمپوزیسیون جدید. چون به هر حال آدم باید حرف تازه‌ای بزند. این که بنشینم معماری قدیم را نقاشی کنم، لطف و ارزش هنری ندارد.»
اصفهان شهری است که با گنبدهای فیروزه‌ای، بناهای دوست‌داشتنی، آبی زاینده‌رود و البته پارک‌ها، نقاشی شده و خب در کارنامه کاری سلیمان ساسون طراحی چند پارک مهم اصفهان را هم می‌بینید.
او معتقد است که پارک‌های اصفهان بی‌نظیرند و درباره طراحی‌هایش توضیح می‌دهد: «ببینید این پارک‌هایی که من کار کردم، قبلاً یک سری باغ بودند. مثلاً پارک آینه‌خانه بیشه‌زاری بود مربوط به کارخانه وطن؛ ساختمان کارخانه بود و بقیه فضا را درخت‌های بسیار زیبای چنار و کبوده پر کرده بودند. من در طرح این پارک سعی کردم حتی‌المقدور درخت‌ها حفظ شوند. یعنی من در ایجاد فضا برای پارک، تابع درخت‌ها بودم. فقط یک سری فضای عبور، فضای مکث، به وجود آوردم و دست به درخت‌ها نزدم».
5858
نظر شما