مجید نصیر پور*
شنیده ها حاکی از این است که برخی از همکاران مجلس، از جمله آقای دکتر نصیرپور، موضوع استیضاح کامران دانشجو، وزیر علوم و تحقیقات و فناوری را پیگیری می کنند. اینجانب با توجه به وظیفه ای که بر عهده دارم، در صورت طرح این موضوع در صحن علنی، به عنوان موافق صحبت خواهم کرد و دلایل خود را اعلام می کنم.
به نظر می رسد مجلس ناچار است با توجه به مسایل امروزی و بی توجهی مسئولان وزارت علوم نسبت به وقایعی که اتفاق می افتد، تصمیماتی را در کمیسیون آموزش بگیرد و امکان دارد این تصمیمات منجر به طرح استیضاح آقای کامران دانشجو شود. هر چند این مسئله زمان خواهد برد، ولی به نظر می رسد با توجه به حساسیت موضوع، طرح استیضاح کامران دانشجو در هفته آینده، شتاب بیشتری بگیرد.
همان دلایلی که در طرح استیضاح مطرح شده، برای برخی نمایندگان نیز موجه و مطرح است. تعداد استادانی که بدون در نظر گرفتن مصالح جامعه علمی کشور به بازنشستگی محکوم شده اند، بسیار زریاد است. از طرفی، تعداد زیادی از استادان نیز در حال بازنشستگی هستند که قطعا باعث کاهش توان پژوهشی و علمی کشور خواهد شد. نحوه برخورد مجموعه وزارت علوم با مدیران و روسای دانشگاه ها و مراکز علمی، آموزشی و پژوهشی نیز جای بحث دارد.
از سوی دیگر، اظهار نظرات مختلفی از سوی وزیر محترم علوم در تریبونهای مختلف بیان شده که این گفته ها به مسایل حاشیه وزارت علوم دامن می زند.
واقعیت این است که فضای بسته ای در مراکز آموزشی و دانشگاه های کشور حاکم شده که با تفکر خاصی، مدیریت می شود. قطعا اقدامات وزیر علوم و تفکری که باعث به وجود آمدن این فضای بسته شده، با مطالبات مقام معظم رهبری که افزایش نشاط و شور دانشگاه هاست، در تضاد قرار دارد. همچنین این تفکر با مصالح آینده نظام در تضاد است.
اگر قرار باشد فضای دانشگاه های کشور به شکلی هدایت شود که استاد دانشگاه و دانشجو، شرایط لازم را برای گفتگو و نقد نداشته باشند، جامعه از سمت و سوی پرسشگری خارج شده و در یک پروسه زمانی طولانی، جامعه دچار خودسانسوری و انسداد خواهد شد.
از طرف دیگر، قطعا اشکالات موجود در فضای آموزشی و پژوهشی کشور، مربوط به ساختار این وزارتخانه نیست و اقدامات وزیر علوم، مستقیما عامل مشکلات موجود است. تا پیش از حضور آقای دانشجو در وزارت علوم، استادان و دانشجویان فعالیت معمول خود را انجام می دادند و دانشگاه ها، نشاط سیاسی خوبی را شاهد بود. ولی امروزه، با تدابیر ایشان، دیگر فعالیت سیاسی خاصی در دانشگاه ها مشاهده نمی شود. به جز گروهی که به نام دانشجو، مدیریت می شوند و معلوم نیست که آیا واقعا آنها دانشجو هستند یا خیر، در برخی اقدامات سیاسی، کارهای خاصی را انجام می دهند. این عده، چندی پیش در مقابل مجلس شورای اسلامی تجمع کردند و به خاطر مصوبه ای در خصوص دانشگاه آزاد اسلامی، سعی داشتند نمایندگان مردم را تحت فشار قرار دهند.
با وجودی که مدیریت خاصی بر این عده حاکم شده و همگان نیز متوجه این موضوع هستند، ناگفته پیداست، این قبیل اقدامات در تضاد با نشاط علمی و سیاسی دانشگاه ها ارزیابی می شود. این نشاط را بزرگان نظام و نمایندگان مردم، برای دانشگاه ها ضرورت می دانند. مجلسیان معتقدند دانشجویان ایران اسلامی بایدد در کنار تحصیلات رسمی و آکادمیک، با ادبیات دانشجویی آشنا شوند، آزادی عمل سیاسی و تعاملات سیاسی را تجربه کنند تا بتوانند در قالب انسانهایی کارآزموده، نقش خود را به عنوان مدیران سیاسی در فردای کشور، بازی کنند.
با وجود این، می بینیم عملکرد وزیر علوم و مدیران ارشد ایشان، باعث شده بردباری و تحمل اجتماعی در فضای دانشگاه ها به شدت افت کند. زمانی که آقای دانشجو، فردی را به عنوان رئیس یکی از اصلی ترین دانشگاه های کشور انتخاب می کند که با فعالیت آزاد سیاسی و علمی دانشجویان مخالفت دارد و هیچگاه نیز این موضوع را کتمان نکرده و از طرف دیگر کسانی را که آزادانه کار می کنند، متهم به مسایل خاصی می کنند، دیگر نباید بیش از این انتظار داشت. با این اقدامات قطعا انسداد سیاسی و علمی در دانشگاه ها پیش خواهد آمد که مسئولیت آن، مستقیما متوجه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری است. ایشان به جای اینکه افرادی را به عنوان مدیران واحدهای آموزشی معرفی کند که اعتقاد به توسعه سیاسی و فعالیت اجتماعی دانشجویان دارد، کسانی را بر سر کار گمارده که اساسا از ریشه و پایه با این امور مخالفند و جالب اینجاست به این محدودیت سازی و انسداد آفرینی، افتخار نیز می کنند. مدیران علمی فعلی منصوب شده توسط کامران دانشجو، همگی محدودیتهایی را برای تشکلات دانشجویی، علمی و سیاسی در دانشگاه ها ایجاد می کنند و سعی دائم دارند که هزینه فعالیت دانشجوها در عرصه های مختلف صنفی، اجتماعی، علمی و سیاسی را بالا ببرند.
از سوی دیگر، درخواست نمایندگان مجلس از رئیس محترم قوه قضائیه این است که با توجه به فصل حقوق ملت، برای احقاق حقوق دانشجویان، تلاش کند و از آزادیهای اساسی که مصرح در قانون اساسی است، صیانت نماید. بنا به این دلایل است که حاضرم عنداللزوم به عنوان موافق استیضاح، در حضور نمایندگان ملت، سخن بگویم.
نماینده شهرستان سراب و عضو کمیسیون اجتماعی
نظر شما