آیتالله جنتی که در این دهه ردپای این دلارها را همواره ردیابی کرده است، روز 5 مردادماه در در مراسم جشن میلاد حضرت ولی عصر(عج) در مسجد جمکران، برگ دیگری از این ماجرا را رونمایی کرد و گفت: آمریکاییها یک میلیارد دلار از طریق افراد سعودی که هم اکنون عامل آمریکا در کشور‌های منطقه هستند، به سران فتنه دادند و همین سعودیها که به نمایندگی آمریکا صحبت می کردند، گفتند، اگر توانستید نظام را منقرض کنید، تا پنجاه میلیارد دلار دیگر را هم می‌دهیم، اما خداوند این فتنه را به دست بندگان صالحش خاموش کرد. آیتالله جنتی که میگفت اسناد این مراودات را هم دارد، با بیان این که در سوی دیگر جریان فتنه، خدا چیز دیگری می خواست، ادامه داد: خدا می خواست، تا کار به دست بندگان صالح خدا بیافتد و این انقلابی که مقدمه ظهور است باقی بماند و به همین دلیل خداوند این سران فتنه را رسوا کرد.
آیتالله مصباح یزدی هم در اوایل بهمن ماه 78 سخنانی مشابه را عنوان کرده بود. در حالی که فضای سیاسی کشور در آن سال در آستانه انتخابات مجلس ششم قرار داشت و رویکرد عمومی به مطبوعات بسیار بود، او در سخنانی در قم گفت: رئیس سابق سازمان سیا با چمدانی پر از دلار برای پرداخت به برخی از روزنامهها و مراکز فرهنگی وارد ایران شده است. مصباح یزدی گفته بود: این فرد بهعنوان توریست وارد کشورمان شده و با چند مسئول نشریات و روزنامه ها تماس گرفته و دلارها را به خیر پدرش به آنان داده است.
عطاالله مهاجرانی، وزیر وقت فرهنگ و ارشاد بلافاصله با ارسال نامهای به علی یونسی، وزیر اطلاعات و رئیس دادگاه انقلاب اسلامی تهران، از آنان خواست تا در خصوص سخنان آیت الله مصباح یزدی درباره کمک سازمان سیا به مطبوعات ایران، واکنش نشان دهند. او خواستار اعلام اسامی روزنامههایی که این چمدانهای دلار را گرفتهاند به هیات نظارت بر مطبوعات شده بود تا مطابق قانون مطبوعات اقدام شود. در بخش دیگری از این نامه هم آمده بود تا در صورت نادرستی ادعای مطرح شده علیه مطبوعات، ضرورت دارد که برای حفظ حرمت و اعتبار مطبوعات و روزنامه نگاران این ادعا تکذیب شود. این نامه اعتراضاتی را به دنبال داشت تا جایی که از 14 تا 16 بهمن ماه همان سال در مسجد اعظم قم تجمع صورت گرفت.
اینبار هم سخنان آیتالله جنتی درباره دلارهای آمریکایی، بیپاسخ نماند. ابتدا حزب منحله جبهه مشارکت، طی بیانیهای، از آنچه «مصونیت آهنین» آیت الله جنتی خوانده بود در مورد اتهام زنی به دیگران گلایه کرده و خواستار رسیدگی به سخنان وی از سوی قوه قضاییه شد. سپس مهدی کروبی یکی از نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری گذشته در نامهای به او با تکذیب مطالب عنوان شده، نوشت: به اتهام بهتانی که به سران به قول خودتان فتنه زدهاید، از شما شکایت میکنم آن هم در محاکم جمهوری اسلامی؛ اگرچه امیدی به رسیدگی ندارم. سیدمحمدخاتمی سومین چهره ای بود که در یکی از دیدارهایش در روز دوشنبه پرسید: چرا همین امر پیگیری نمی شود تا اگر واقعیت دارد تکلیف روشن شود و اگر دروغ است با دروغ‌پردازی‌هایی که مصداق بارز تشویش اذهان عمومی است برخورد شود.
موضعگیریهای فوق از سوی برخی به این تعبیر شد که ضمیر مرجع خود را شناخته است و آنها که این پولها را دریافت کردهاند، صدای معترضان برخاسته است. سخنان جنتی و مصباح یزدی دارای یک وجه اشتراک بود و آن اینکه در هر دوبار اصلاحطلبان متهم شدند و هیچ سندی هم برای آن ارائه نشد. وجه تفاوتش هم در این بود که اینبار کسی در مقام دفاع از سخنان آیت الله جنتی برنیامد.
طرح چنین مسائلی ریشه در همان رقابتهای انتخاباتی و بیقاعدگی آن دارد که مرزهای اخلاق را در فضای سیاسی کشور درنوردیده و به اتهامزنیهایی مجال طرح میدهد که سندی برای آن ارائه نمی‌شود. ادامه این روند قطعا هم چهرههای سیاسی را به یکدیگر ظنین میکند و هم در نگاه مردم به مسئولان کنونی و سابق و اسبق نظام سوءظن میافریند.
نظر شما