مجموعه خاطرات امیر سرتیپ دوم اکبر فتورائی در کتابی با عنوان «ابد+ ده سال» گردآوری شده و قرار است به زودی روانه بازار کتاب شود. این اثر که به قلم هادی عابدی تدوین و نوشته شده، دربردارنده خاطرات فتورایی، از دوران کودکی وی تا فعالیت‌های او در سال‌های پیش از انقلاب و پس از انقلاب را تشکیل می‌دهد.
راوی در این اثر ابتدا به خاطرات دوران کودکی خود می‌پردازد و در ادامه به پیوستنش به ارتش اشاره می‌کند. ادامه کتاب به خاطراتی از فتورائی اختصاص دارد که راوی در آن به فعالیت‌ها و حال و هوای نظامی‌های مذهبی در دوران ستم‌شاهی می‌پردازد. در این میان بخش قابل توجهی از خاطرات فتورائی به نوع نگاه سیستم زنان به نیروهای مذهبی ارتشی اختصاص دارد. از خلال خاطرات ذکر شده چنین برداشت می‌شود که سیستم ارتش دوره شاه به شدت مخالف فعالیت نیروهای مذهبی بوده و بارها تلاش کرده تا یا به روش‌های غیر مستقیم آنها را از دیانت دور کند و اگر موفق نشد، با مأموریت‌های خارج از شهر، آنها را از پایتخت دور کرده و گرفتار حواشی امر کند.
با وجود این خاطرات فتورائی بارها از نیروهایی یاد می‌کند که به دلیل اعتقادات مذهبی خود حاضر به تسلیم نمی‌شوند. به عنوان نمونه راوی از برگزاری محافل موسیقی شبانه ویژه نیروهای ارتشی یاد می‌کند و در ادامه می‌گوید: «یک‌شب دیدم محبی یک سنجاق قفلی را داخل گوش‌هایش می‌کند. با خود فکر کردم برای تمیز کردن گوش‌هایش چه روش خطرناکی را انتخاب کرده است، برای دادن تذکر به او نزدیک شدم و گفتم: «علی چه کار می‌کنی؟ این کار خیلی خطرناکه.» در حالی که سخت مشغول بود، در پاسخم گفت: «برای اینکه صدای موسیقی را نشنوم، مقداری پنبه در گوشم فرو کردم، ولی حالا به راحتی بیرون نمی‌آید.»
کتاب در ادامه به بازداشت شدن راوی به جرم به مخاطره انداختن امنیت ملی کشور و حکم ابد وی اختصاص دارد. راوی در این بخش به بیان و ویژگی‌های زندان‌های رژیم در آن زمان می‌پردازد که در آن نیز می‌توان از باب تاریخی مطالب جالبی را خواند که از جمله این موارد وضعیت سیستم زمانه و روش‌های بازجویی است. کتاب در فصل‌های بعدی به زندگی راوی پس از سال‌های انقلاب اختصاص دارد که در این بخش خاطراتی از شهید صیاد شیرازی نیز روایت می‌شود.
اگر خاطرات فتورائی را به دو بخش پیش و پس از انقلاب تقسیم کنیم، باید گفت که بخش نخست از وجوه مختلفی نسبت به بخش دوم کتاب توفق داشته است. نخست آنکه راوی با جزئیات بیشتری در این بخش به نقل خاطرات خود پرداخته است، هر چند به نظر می‌رسد که در بخش‌هایی از کتاب توصیف، عنصر غایب در روایت بوده است. این موجزگویی و عبارت‌های خالی از جزئیات، در بخش دوم کتاب بیش از بخش اول قابل رؤیت است. علاوه بر این، خاطرات در بخش نخست دارای جذابیت بیشتری است و این شاید علاوه بر جنس واقعه نقل شده، به وجود همان جزئیات بیشتر ارتباط داشته باشد.
«ابد+ ده سال» تا پایان سال جاری روانه بازار کتاب خواهد شد.
6060
نظر شما