خدا جنگ را آفرید تا مردم آمریکا جغرافی یاد بگیرند

"God created war so that Americans would learn geography." 
- Mark Twain

وقتی باراک اوباما توپ هرگونه اقدام نظامی علیه سوریه را به زمین کنگره انداخت، تقریبا یقین داشت که کنگره با این اقدام او موافقت خواهد کرد چرا که آنها نمایندگانی برآمده از مردمی هستند که به گفته واشنگتن پست، تقریبا نیمی از آنها حتی نمی دانند سوریه کجای زمین واقع شده و یا دست کم در نقشه خاورمیانه قادر به شناسایی آن نیستند.

در انگلیس، موضوع کاملا فرق می کند. مردم اروپا و خصوصا انگلیسی ها دست کم مشکل اطلاعات جغرافیایی ندارند و دولتمردان آنها در انتقال تجربیات و دانش مربوط به صدها سال اداره مستعمراتشان در جهان به نسل های بعدی، موفق عمل کرده اند. از این رو تعجبی ندارد نمایندگان مجلس عوام انگلیس به خوبی از حس ضد جنگی که در همه ارکان جامعه رسوخ کرده آگاه بودند و مطلعند که موکلان آنها به هیچ وجه برخلاف مردم آمریکا علاقه ای به سوپرمن یا منجی عالم بودن دولشتان اعتقادی ندارند و اساسا فریب دادن یک اروپایی به دلیل بالاتر بودن سطح آگاهی او از محیط پیرامونی اش، بسیار سخت تر از فریب دادن یک آمریکایی است.

در سال 2003 وقتی جرج بوش می خواست به عراق حمله کند وضع حتی از این هم بدتر بود. بر اساس نظرسنجی هایی که در همان سال از طریق وب سایت شبکه تلویزیونی سی ان ان و موسسه نظر سنجی گالوپ تهیه شده بود، بیش از نیمی از آمریکایی ها نمی دانستند عراق کجای نقشه دنیا قرار گرفته است. در نظرسنجی های دیگری به صراحت اعلام شده بود که از هر ده آمریکایی شش نفر از آنها نمی دانند عراق کجاست و اهمیتی هم به آن نمی دهند. [اینجا]

نمایندگان کنگره آمریکا منتخب چنین مردمی هستند. مردمی که تقریبا نیمی از آنها یا نمی دانند سوریه کجاست و یا اساسا به آن اهمیتی نمی دهند. لذا تاکید اوباما برای گرفتن مجوز از کنگره نمی تواند رجوع به آراء مردم آمریکا تلقی شود، بلکه گرفتن ضمانتی از سوی رئیس جمهور است که اگر حمله به سوریه خراب از کار در آمد و تبعات آن دامن گیر اسرائیل شد، همه و از جمله نمایندگان نزدیک به لابی آیپک، سزاوار شماتت باشند و اوباما تنها کسی نباشد که همه سرزنش ها را تحمل کند و جمهوریخواهان نتوانند خود را از مهلکه کنار کشیده و مانند دموکرات ها که بوش را به خاطر دو جنگ عراق و افغانستان مورد حمله قرار دادند عمل کنند.

از سوی دیگر هرگونه پیروزی و دستاورد بزرگ در حمله به سوریه - که البته با اتخاذ این روش به نظر بعید می آید- به نام رئیس جمهور و حزب دموکرات رقم زده خواهد شد چون به هرحال این رئیس جمهور آمریکاست که نهایتا دستور حمله را صادر خواهد کرد.

و اما درباره نقل قول ابتدای جمله از مارک تواین. او درست گفته است. چرا که نظرسنجی هایی که پس از جنگ عراق خصوصا نظرسنجی گالوپ در سال 2010 یعنی هفت سال پس از حمله آمریکا به این کشور بعمل آمد، نشان داد که آمریکایی های بیشتری فهمیده اند عراق کجای دنیا قرار دارد.[اینجا]  با این همه این میزان حتی به ده درصد هم  نمی رسید. این موضوع  نشان می دهد واشنگتن باید راه های کم هزینه تری را برای یاد دادن جغرافیا به مردم خود انتخاب کند.