کسی که سرما خورده با کسی که افسرده است چه فرقی دارد؟

بر اساس تحقیقی که در سال 90 انجام شده، به طور میانگین 23.6 درصد از افراد 15 تا 64 ساله کشور در یک سال منتهی به تحقیق، به یکی از اختلالات روان ابتلا داشته‌اند که نیازمند درمان بوده است، اما چرا تعداد کمی از این افراد برای درمان مراجعه می‌کنند؟ دکتر احمد جلیلی، رییس سابق انجمن روانپزشکان ایران در این رابطه می‌گوید: الان دو بیمه بزرگ درمانی ما خدمات درمانی و تامین اجتماعی هستند، ببینید اینها چقدر به بیماران روانی خدمات می‌دهند؟ آنچه مربوط به درمان سرپایی است، اغلب داروها بیمه نیستند و مردم خودشان آنها را آزاد و گاهی با قیمت‌های بسیار بالا می‌خرند.

 او در ادامه می گوید: نکته دیگر این است که این تشکیلات عظیم چند تخت بیمارستانی در کشور دارد؟ تا جایی که من خبر دارم تنها جایی که بخش روانپزشکی دارد بیمارستان سرخه‌حصار است که متعلق به تامین اجتماعی است. حتی بیمارستان میلاد هم بخش روانپزشکی ندارد. وقتی چندین میلیون نفر بیمه‌شده وجود دارد و چندین هزار اتاق عمل تدارک دیده شده است، چرا تخت روانپزشکی وجود ندارد؟ مگر چه تفاوتی هست بین کسی که سرماخوردگی دارد و کسی که به افسردگی دچار شده؟ هر دو بیماری است و هر دو نفر بیمه شده هستند و نباید تفاوتی بین آنها قائل شد.

نماینده انجمن جهانی روانپزشکی در آسیای میانه و غربی ادامه می‌دهد: این هزینه‌ها را مردم نباید بپردازند بلکه این هزینه‌ها را بیمه‌ها باید بپردازند. در کشورهای دیگر به این صورت است که یک بیمه یکسری خدمات می‌دهد، یک بیمه دیگر یکسری خدمات دیگر را ارائه می‌دهد و یک بیمه دیگر خدمات دیگری را. مردم قادرند از بین آنها انتخاب کنند و به این ترتیب رقابت هم بین آنها به وجود می‌آید. اما در کشور ما بیمه‌ها نیازی به این رقابت نمی‌بینند چون تعداد محدودی هستند و نیازی نمی‌بینند خدمات بهتر و بیشتری ارائه دهند تا توسط مردم انتخاب شوند چون مردم چاره‌ای به جز انتخاب آنها ندارند.

می‌توانید متن کامل این گفت‌وگو را اینجا بخوانید.

45234