اینکه این ابهامات و حاشیه‌ها چقدر بر کیفیت کار رئیس دیوان محاسبات تأثیرات سوئی داشته یا نداشته باشد، در آینده روشن می‌شود. اما آنچه در این میان باقی ماند، اقناع افکار عمومی و منتقدان از سوی مجلس بود. حالا مجلس یازدهم و رئیس آن با این سؤال روبه‌رو هستند که توجه به مطالبات مردمی تنها محدود به ادعاهایی در حوزه معیشتی و اقتصادی و عموماً ناظر بر انتقادها از دولت است یا مردم را باید درباره هر موضوع مبهم در ارتباط با بهارستان قانع کرد؟
البته این هم طبیعی است که بعد از توضیحات و بررسی‌های مختلف چه بسا عده‌ای هم قانع نشوند. مهم اما به رسمیت شناختن سؤالات و ابهامات و روشنگری و پاسخگویی به آنهاست. در حقیقت وقتی این مسیر طی شود، می‌توان گفت مجلس نسبت به اقناع افکار عمومی و پاسخگویی اهتمام دارد. حالا نتیجه بررسی‌ها چه می‌شود، بحث دیگری است.
آنچه الان روی داده، طی نشدن همین مسیر طبیعی است.
رئیس مجلس در مراسم معارفه خطاب به بذرپاش گفت: «هرچه بود گذشت؛ از امروز عمل شماست که در پیشگاه خدا، نمایندگان و مردم قضاوت می‌شود.»
آقای قالیباف در پاسخ به همه ابهامات و سؤالات - که محدود به یک طیف فکری و سیاسی نبود و اتفاقاً بسیج دانشجویی برخی دانشگاه‌ها و احمد توکلی عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام و رئیس دیده‌بان شفافیت از جمله آنها بودند- تنها به این جمله یا ادعا بسنده کرد که «فرآیند انتخاب رئیس و دادستان دیوان محاسبات براساس قانون پیش رفت.» پیش از این محمدحسین فرهنگی، سخنگوی هیأت رئیسه مجلس هم گفته بود که به لحاظ آیین‌نامه امکان بررسی مجدد وضعیت آقای بذرپاش وجود ندارد.
اینکه اساساً چه اصراری بر انتخاب آقای بذرپاش- که سابقه و مسئولیتی در نهادهای نظارتی نداشته و در مجلس نهم هم عضو کمیسیون صنایع بوده و ترجیح او بر چهره‌های باسابقه‌تر و شناخته شده‌تر چه بوده- محل توجه این یادداشت نیست و در حقیقت این مطلب نه در مخالفت با انتخاب رئیس جدید دیوان محاسبات است و نه دفاع از دیگر نامزدها . مهم رویکرد مجلس نسبت به اقناع‌سازی افکار عمومی و کیفیت پاسخگویی آن در برابر ابهامات و سؤالات مطرح شده است و اینکه در مواجهه با پرونده اعتبارنامه منتخب گچساران که از قضا گرایش سیاسی‌اش برخلاف بذرپاش همسو با اکثریت نمایندگان نبود، آنقدر نسبت به افکار عمومی و ضرورت پاسخگویی به مطالبات و خواسته‌های آنها مانور داده شد اما اینجا به راحتی از کنار آن گذشت. در موضوع اعتبارنامه غلامرضا تاجگردون، از همه ظرفیت‌های قانونی و عرفی موجود در آیین‌نامه نهایت استفاده انجام شد تا کار به رأی‌گیری در صحن و رد اعتبارنامه برسد. بماند که برخی نمایندگان از جمله مسعود پزشکیان هم معتقد بودند لزومی به رأی‌گیری در صحن علنی نبود چرا که شعبه بررسی‌کننده اعتبارنامه و کمیسیون ویژه آن را تأیید کرده بود.
طولانی شدن روند بررسی با وجود تأیید آن در شعبه و کمیسیون هم با این استدلال طولانی شد که معترضان قانع نشده‌اند و باید به خواسته‌ها و مطالبات افکار عمومی توجه داشت. حالا سؤال این است که آیا در مورد رئیس دیوان محاسبات منتقدان و معترضان قانع شدند؟ اساساً چه اقدام و عمل مشخصی برای قانع‌سازی منتقدان یا پاسخ به آنها انجام گرفت جز تأکید مکرر بر اینکه روند کار قانونی بوده است! در فاصله معرفی بذرپاش و فروزنده از سوی کمیسیون برنامه و بودجه به صحن علنی به عنوان نامزدهای نهایی در روز سه‌شنبه 31 تیر و رأی‌گیری در صحن علنی در روز 1 مرداد تا مراسم معارفه 6 مرداد که طرح برخی انتقادها و ابهام‌ها مطرح بود، کمیسیون برنامه و بودجه یا هیأت رئیسه مجلس معطوف به پاسخگویی به این انتقادات و رفع شبهات چه اقدام مشخصی انجام داد؟ نه تقریباً که تحقیقاً هیچ. حالا هم که آقای قالیباف نقطه را آخر جمله گذاشته و گفته «هر چه بود، گذشت.»
1717
نظر شما